Εξαιρετικά τα περιφερειακά του Hypermotard 939 και φυσικά προσανατολισμένα και σεταρισμένα για απόλυτη sport χρήση. Φρένα που “καρφώνουν” την μοτοσικλέτας ακαριαία σε καλή άσφαλτο, υπέροχο το μονόμπρατσο ψαλίδι πίσω.
Ducati που να μην έχει πλαίσιο χωροδικτύωμα είναι κομπολοί δίχως χάντρες και άλλα τέτοια γλαφυρά. Τι άλλο περιμένατε δηλαδή; Δεν χρειαζόταν να σας το υποδείξει κανείς βέβαια, το πράγμα κάνει “μπαμ” από μακρυά. Από εκεί και έπειτα τα περιφερειακά που στελεχώνουν το Hypermotard είναι εντυπωσιακά σε specs και συνάδουν με την γενικότερη “sport και τα μυαλά στο desmo” εικόνα. Ανεστραμμένο 43άρι ΚYB πιρούνι μπροστά, μονό Sachs αμορτισέρ, ρυθμίζομενο ως προς την προφόρτιση ελατηρίου και την απόσβεση επαναφοράς, πίσω.
Δυο ημίπλευστοι δίσκοι διαμέτρου 320 χλστ. που... “δαγκώνονται” λυσσαλέα από τετραπίστονες ακτινικές monobloc δαγκάνες της brembo μπροστά, μονός δίσκος 245 χλστ. με διπίστονη πλευστή δαγκάνα πίσω. Ακτινική τρόμπα φρένου μπροστά, ABS της Bosch στον standard εξοπλισμό. Pirelli Diablo Rosso II, διαστάσεων 120/70-17” και 180/55-17” σε χυτές αλουμινένιες ζάντες δέκα μπράτσων, διαστάσεων 3.50” Χ 17 και 5.50” Χ 17 αντιστοίχως, μπροστά και πίσω. Το πιάσετε το νόημα πιστεύω...
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;