Ο Michael Dunlop πήρε την ένατη νίκη του στο Isle of Man Tourist Trophy, και τη δεύτερη για το 2014, κερδίζοντας με διαφορά τον αγώνα των Superstock, την Τρίτη 3 Ιουνίου, δίνοντας τη δεύτερη νίκη στη BMW μέσα σε 4 μέρες!
Αρχικά ο Michael Dunlop απειλήθηκε από τον νικητή των Supersrpot, Gary Johnson, όμως ο τελευταίος τσακίστηκε άσχημα, σπάζοντας δάχτυλα, κλείδα και έχοντας κακώσεις στην πλάτη, κι έτσι η μάχη τους έληξε άδοηξα. Στο τέλος του πρώτου γύρου, ο Michael Dunlop βρισκόταν ήδη 6,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον δεύτερο Dean Harrison (Kawasaki), σημειώνοντας μέση ωριαία ταχύτητα 129.588 μιλίων την ώρα (208.55χλμ/ώρα). Τρίτος ήταν ο Bruce Anstey (Honda), και τέταρτος ο James Hillier (Kawasaki). Την εξάδα συμπλήρωναν οι Conor Cummins (Honda), και Guy Martin (Suzuki).
Στο δεύτερο γύρο, ο Dunlop συνέχισε να αυξάνει τη διαφορά του, ενώ όταν έφτασαν στο pit stop, τα δευτερόλεπτα που τον χώριζαν από τον Harrison είχαν ανέβει στα 13, με τον Dunlop να σημειώνει τον ταχύτερο γύρο του αγώνα με 129.778 μίλια την ώρα (208.85χλμ/ώρα). Ο Anstey συνέχιζε να βρίσκεται τρίτος, όμως οι Cummins, Martin και Μichael Rutter είχαν όλοι προσπεράσει τον Hillier.
O Harrison ψαλίδισε τη διαφορά στα 9 δευτερόλεπτα στον τρίτο γύρο (στο Gln Helen), όμως στο τέλος του ίδιου γύρου ο Dunlop είχε ανεβάσει ρυθμό, και τα δευτερόλεπτα που τον χώριζαν από τον Harrison βρέθηκαν στα 18. 'Aτυχος και πάλι ο Guy Martin που εγκατέλειψε στην πλατεία του Κοινοβουλίου (Parliament square).
Προς το τέλος του αγώνα ο Dunlop έκοψε λίγο ρυθμό, ελέγχοντας τον αγώνα, και κατάφερε να πάρει την τρίτη του νίκη στην κατηγορία Superstock, με τρίτο διαφορετικό κατασκευαστή! Ο Harrison πήρε τη δεύτερη θέση, με τον Bruce Anstey να κατακτά μια άνετη τρίτη θέση.
Η μάχη για την τέταρτη θέση ήταν ιδιαίτερα δυνατή, με τον David Johnson να επικρατεί τελικά των αντιπάλων του. Πέμπτος, μόλις 0,8 δευτερόλεπτα πίσω από τον Johnson ήταν ο Conor Cummins (που όμως δέχθηκε ποινή 2 λεπτών για μη επιτρεπόμενο εξάρτημα στην ανάρτηση, καταλήγοντας 18ος τελικά, με τον Lee Johnson να σημειώνει το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του στην κατηγορία, στην πέμπτη θέση, μπροστά από τον έκτο Michael Rutter. O John McGuinness συνέχισε να ταλαιπωρείται από το σπασμένο του σκαφοειδές, που δεν τον άφησε να κάνει κάτι καλύτερο από μια δέκατη θέση.