??????: Ducati Hypermotard SP - ducati hypermotard

Το SP είναι η πολεμική έκδοση του Ducati Hypermotard, με τις κύριες διαφορές να εντοπίζονται στις κορυφαίες αναρτήσεις και φρένα, στις ζάντες Marchesini, αλλά και στην πανύψηλη σέλα. Η ευφορία περιλαμβάνεται στο στάνταρ εξοπλισμό.

+Εμφάνιση, επιδόσεις, τρελές σούζες

-Τροφοδοσία στις χαμηλές στροφές

Τιμή (ευρώ) 15.990

Η νέα οικογένεια Hyper της Ducati απαρτίζεται από τρία μοντέλα. Το απλό Hypermotard, το Hypermotard SP, και το Hyperstrada. Το Hyperstrada είναι το πλέον χρηστικό μοντέλο της σειράς, και μας είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα όταν το είχαμε οδηγήσει στην Ιταλία, με τον άριστο τρόπο που συνδύαζε επιδόσεις με χρηστικότητα. Τα 2 Hypermotard είναι με τη σειρά τους πιο πολεμικά από το Strada, με το SP να είναι το πλέον… αιμοβόρο!

Αισθητική / ποιότητα κατασκευής:

Λεπτομερώς κορυφαίο

Η αισθητική του SP είναι παραπλήσια με του «απλού» Hypermotard , διαφέροντας απλώς στα χρώματα. Αντί για τις μονόχρωμες επιλογές του Hypermotard, το SP έρχεται σε μία καλαίσθητη τριχρωμία λευκού, κόκκινου και μαύρου. Ας κάνουμε όμως μια πρώτη οπτική περιπλάνηση στη μοτοσικλέτα, για να σκαλώσουμε μαζί σε λαχταριστές λεπτομέρειες. Το μάτι κολλάει πρώτα στο χαρακτηριστικό πλαίσιο χωροδικτύωμα της Ducati, βαμμένο κόκκινο μάλιστα, για να ξεχωρίζει. Ναι. Από ατσάλι φυσικά. Το βλέμμα συνεχίζει στο μονόμπρατσο ψαλίδι, στο όμορφο τελικό της εξάτμισης που βγαίνει χαμηλά στο πλάι και στα κορυφαία περιφερειακά της μοτοσικλέτας. Μπροστά το κατάμαυρο πιρούνι 50 χλστ.της Marzocchi δεν αφήνει περιθώρια επιθυμίας για κάτι καλύτερο. Όμως και στα φρένα, μας έτρεξαν τα σάλια αντικρίζοντας το κορυφαίο σύστημα της Brembo Μ4-32 Monoblock. Ακτινικά τοποθετημένες monoblock δαγκάνες, ακτινική τρόμπα, μαζί με τελευταίας γενιάς ABS, τι να λέμε τώρα! Κανονικά αυτή η περιγραφή θα έπρεπε να γίνει πιο μετά, στις παραγράφους για τα φρένα, κλπ., όμως γίνεται εδώ, γιατί το μάτι δεν μπορεί να μείνει μόνο στις επιθετικές γραμμές του SP ή στα χρώματα, αλλά καταγράφει αμέσως τα κορυφαία ποιοτικά εξαρτήματα. Brembo, Marzocchi, Ohlins, Marchesini. Όσον αφορά στη συναρμογή και στη γενικότερη ποιότητα κατασκευής, το Hypermotard SP εντυπωσιάζει παντού.

Διαφορές Hypermotard SP, από το «απλό» Hypermotard

• Διαφορετικά Riding Modes

• (Race / Sport / Wet, αντί για Sport / Touring / Urban)

• Πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι 50χλστ. της Marzocchi, αντί για Kayaba 43χλστ.

• Πλήρως ρυθμιζόμενο πίσω αμορτισέρ της Οhlins, αντί για της Sachs

• Τρίμπρατσες χυτές Ζάντες της Marchesini

• Τιμόνι αλουμινίου

• Ακτινική τρόμπα φρένου

• Φτερό και καλύμματα κινητήρα από ανθρακόνημα

• Ελαστικά Pirelli Diablo Supercorse SP αντί για Diablo Rosso II

• Χρώμα

• Ψηλότερη σέλα

• 4 κιλά ελαφρύτερο (194 γεμάτο αντί για 198)

Άνεση / εργονομία: Αν είσαι ψηλός διάβαινε

Εγώ δεν είμαι. Ψηλός. Κι όταν έφθασα στο Ducati Athens, για να παραλάβω το SP, οι άνθρωποι του μαγαζιού με ρώτησαν σοφά: «σκάλα έφερες;» «Έλα μωρέ, σιγά τα αυγά» πήγα να απαντήσω, αλλά μετά είδα τη σέλα και έμεινα σιωπηλός. Στα 890 χιλιοστά, η σέλα του SP φέρνει στο μυαλό Motocross μοτοσικλέτες, με το ύψος της να προέρχεται από την προσπάθεια των τεχνικών της Ducati να μεγιστοποιήσουν τα περιθώρια κλίσης στην πίστα –το SP μπορεί να γείρει ακόμα και στις… 47,5ο! Γιατί φυσικά το SP έχει βλέψεις για Track Days, και για κάθε λογής πισταδόρικες αναζητήσεις. Για αναβάτη με ύψος 1.70, τα 890χλστ. της σέλας απαιτούν ευλυγισία, ανοίγματα, και εμπειρία. Στα φανάρια ισορροπούσα με τη μύτη του ενός ποδιού στο έδαφος, εφόσον είχα βγει αρκετά και από τη σέλα. Ταυτόχρονα, για να κατεβάσω το σταντ, πρώτα κατέβαινα εγώ από τη μοτοσικλέτα, και κατόπιν την έβαζα στο σταντ. Συνήθεια είναι όμως, και δεν προβληματίστηκα ιδιαίτερα. Εκείνος που θα προβληματιστεί περισσότερο είναι ο/η συνεπιβάτης σας, που αν δεν είναι ψηλός/ψηλή, χορευτής/χορεύτρια, θα δυσκολευτεί αρκετά να ανέβει/κατέβει από τη σέλα. Για τους κοντύτερους υπάρχουν τα πολύ λογικότερα, και πολύ πιο χρηστικά Hypermotard (870χλστ.) και Hyperstrada (850χλστ), ενώ μπορείτε να παραγγείλετε και ακόμα χαμηλότερη σέλα. Η σέλα τώρα, παραδόξως είναι ιδιαίτερα άνετη, τόσο για τον αναβάτη, όσο και για το συνεπιβάτη! Το τιμόνι έχει πολύ ψηλούς αποστάτες, και η θέση που τοποθετείται ο αναβάτης είναι αμιγώς επιθετική, με τους αγκώνες προτεταμένους. Η γωνία στροφής του τιμονιού είναι καλή, ώστε να μην σας πιάνει αδιάβαστους σε επιτόπιους, αστικούς ελιγμούς. Η πρόσβαση στα ηλεκτρονικά βοηθήματα του SP και στα μενού του ψηφιακού οργάνου γίνεται πανεύκολα από το αριστερό γκριπ. Και μια και μιλήσαμε για το ψηφιακό όργανο, αυτό παρέχει τεράστιο όγκο πληροφοριών, από τις πιο βασικές, έως τις πιο απίθανες (καταναλώσεις, ώρα που έχεις περάσει πάνω στη σέλα από την τελευταία φορά που μηδένισες τον μερικό χιλιομετρητή, μέση ωριαία, κλπ). Εδώ λείπουν δύο ενδείξεις, η μία σημαντική, η άλλη όχι και τόσο. Μιλάμε για την απουσία του δείκτη βενζίνης (έχει μόνο λαμπάκι ρεζέρβας), και την απουσία ένδειξης ταχύτητας κιβωτίου.

Ducati Safety Pack (DSP)

Tο είδαμε πρώτη φορά στην αποστολή του Hyperstrada. Πρόκειται για ένα ολοκαίνουργιο, ολοκληρωμένο πακέτο ασφάλειας που περιλαμβάνει σύγχρονο δικάναλο ABS ρυθμιζόμενο σε 3 επίπεδα και Traction Control 8 επιπέδων! Μάλιστα ο αναβάτης μπορεί να παραμετροποιήσει -και να απενεργοποιήσει- πλήρως και τα δύο αυτά συστήματα. Στην παραμετροποίηση πιέζοντας το πλήκτρο memorize, η μοτοσικλέτα παραμένει μόνιμα στις ρυθμίσεις που ορίσατε (για παράδειγμα, με απενεργοποιημένα ABS και Traction Control), ενώ αν αλλάξετε γνώμη, και έχετε χάσει τη μπάλα με το τι έχετε αλλάξει, μπορείτε να κάνετε reset και να γυρίσετε τα πάντα στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Σούπερ τεχνολογία! Όπως και τα υπόλοιπα δύο Hyper, έτσι και το Hypermotard SP διαθέτει 3 συνδυαστικά mode οδηγικών παραμέτρων, με προκαθορισμένα επίπεδα σε Traction Control, ABS, και Ride-by-wire αλλά και με διαφορετική κίνηση, για χρήση Race (αγώνα), Sport (σπορ χρήση δρόμου), ή Wet (μειωμένη ιπποδύναμη για άσφαλτο με κακή πρόσφυση). Ας δούμε τα τρία αυτά modes.

Race

Η επιλογή Race σημαίνει 110 ίππους, με ιδιαίτερα άμεση (σε βαθμό που δύσκολα αντέχεται σε χρήση δρόμου) απόδοση στο γκάζι, επίπεδο 1 στο Traction Control, και επίπεδο 1 στο ABS. Το λιγότερο παρεμβατικό mode σε οδήγηση, επιτρέπει σούζες και ελαφρύ ανασήκωμα του πίσω τροχού.

Sport

Το mode που συνδυάζει τα καλύτερα των 2 άκρων. Και 110 ίπποι από τον κινητήρα, αλλά και πιο γλυκιά απόδοση στο Ride-by-Wire, επίπεδο 4 στο Traction Control, και επίπεδο 2 στο ABS, με αυξημένη ασφάλεια. Παράλληλα όμως, επιτρέπει και αυτό τις σούζες.

Wet

Το Wet είναι η βέλτιστη ρύθμιση για βροχή, και για οδόστρωμα με μειωμένη πρόσφυση. Προσφέρει απόδοση 75 ίππων, με ιδιαίτερα χαλαρή απόκριση από το ηλεκτρόγκαζο, επίπεδο 6 στο Traction Control, και επίπεδο 3 στο ABS. Το πλέον παρεμβατικό, και το πλέον ασφαλές επίπεδο. Αν θέλετε περισσότερα, βάλτε το πλέον ασφαλές επίπεδο 8 στο Traction Control. Σημειώστε επιπλέον πως μπορείτε να «σώσετε» τις απολύτως προσωπικές σας ρυθμίσεις στον εγκέφαλο του Hyperstrada, ώστε να μη ρυθμίζετε ξανά και ξανά ABS και Traction Control.

Κινητήρας: Δύναμη, αλλά νευρικότητα χαμηλά

Ο κινητήρας είναι ο νέος, υγρόψυκτος, τετραβάλβιδος, ψεκαστός V2 Testastretta 11ο Όπως και στο Hyperstrada, αλλά και στο «απλό» Hypermotard, έτσι και εδώ, η μέγιστη απόδοση είναι 110hp/9.250σαλ., με ροπή 9,1Kgm/7.750σαλ. Οι 110 ίπποι του SP κάνουν έντονη την εμφάνιση τους, και είναι υπεύθυνοι για την απολαυστική συμπεριφορά μιας από τις πιο fun μοτοσικλέτες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Το Traction Control είναι πολύ καλό, και έχει βελτιωμένη απόδοση από εκείνο που φοράγανε τα πρώτα Streetfighter. Ανάλογα με το επίπεδο, επεμβαίνει σωτήρια, και κρίνεται απαραίτητο στο βρεγμένο ή στην άσφαλτο-γυαλί, όπου μια ελάχιστη περιστροφή του γκαζιού, μπορεί να φέρει το σπινάρισμα –όχι όμως με το Traction Control! Ο συμπλέκτης περιορισμένης ολίσθησης APTC είναι μαλακός, και το κιβώτιο ηχηρό στην αλλαγή από νεκρά σε πρώτη, αλλά θετικό και ακριβές. Εκεί που έχουμε ενστάσεις είναι στην απόδοση του ψεκασμού, αλλά και στο ride by wire, στις πολύ χαμηλές στροφές. Από τη μία, ο αναβάτης δεν μπορεί πάντα να ξεκινήσει ομαλά (κάποιες φορές, όσο γλυκά κι αν αφήσεις το συμπλέκτη το SP πετάγεται μπροστά), αλλά και το ride by wire στις χαμηλές στροφές κάνει τα δικά του. Μπορεί δηλαδή εσείς να κλείσετε το γκάζι, και να ακούτε για ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου τον κινητήρα να δίνει κι άλλο! Έτσι, στην εκκίνηση, αλλά και στο μποτιλιάρισμα το SP χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς, και μερικές φορές εκνευρίζει τον αναβάτη του με την… επιθετικότητα που παρουσιάζει. Μόλις ανέβουν ελάχιστα οι στροφές, τα παραπάνω προβλήματα παύουν να υφίστανται, και ο αναβάτης τα ξεχνάει παντελώς, με την ευφορία που τον κατακλύζει, κάθε άνοιγμα του γκαζιού! Ένα θέμα ακόμα στο οποίο τα καταφέρνει καλά ο νέος κινητήρας της Ducati είναι τα ιδιαίτερα αραιά διαστήματα service. Θα σας πούμε μόνο πως τα μεγάλα service, όπου χρειάζεται ρύθμιση βαλβίδων, γίνονται κάθε… 30.000 χιλιόμετρα!

Πλαίσιο / Αναρτήσεις / Φρένα:

Top of the tops

Το βελτιωμένο πλαίσιο σε σχέση με την προηγούμενη γενιά Hypermotard χαρίζει αυξημένη ευελιξία στο SP, μαζί με χαρακτηριστική σταθερότητα. Θα γίνει νευρικό μόνο κοντά στην τελική του, κάτι που περιμένεις όμως σε μια γυμνή μοτοσικλέτα που ξεπερνάει τα 235χλμ/ώρα στο κοντέρ. Το πιρούνι της Marzocchi και το αμορτισέρ της Ohlins είναι απίστευτα στην απόδοση τους, και είναι μάλλον απίθανο για κάποιον… κοινό θνητό να τα φέρει σε δύσκολη θέση. Κι αν σας αρέσει να αναζητάτε τις τέλειες ρυθμίσεις, με το SP θα ευτυχήσετε. Τα φρένα είναι επίσης κορυφή, τόσο σε δύναμη, όσο και σε αίσθηση, ενώ το ρυθμιζόμενο σε 3 επίπεδα, δικάναλο ABS της Bosch (στάνταρ εξοπλισμός σε όλη τη σειρά Hyper του 2013), με τη δυνατότητα πλήρους απενεργοποίησης, είναι ό,τι τελειότερο έχει να προσφέρει η τεχνολογία σήμερα. Ευτυχώς, η αίσθηση που παίρνει ο αναβάτης καβάλα στο SP δεν είναι εκείνη του… κούτσουρου, με τις μεγάλες διαδρομές των αναρτήσεων και με τις σωστές αποσβέσεις να προσφέρουν ιδανικές συνθήκες κρατήματος/άνεσης.

Οδηγώντας: Διδακτορικό στην ευφορία

Αυτή η μοτοσικλέτα είναι σπουδαγμένη, έχει Μπάτσελορ, Μάστερ, και Διδακτορικό, πάνω στην ευφορία του αναβάτη. Και αυτά τα διπλώματα αποδεικνύουν την αξία τους στο έπακρο, κάθε φορά που καβαλάς το SP. Ας προσωποποιήσω την εμπειρία, με μια μικρή βόλτα χαράς, για να σας δώσω εικόνα. Βγαίνω γλυκά από το γκαράζ (είπαμε ο συμπλέκτης και το ride by wire θέλουν προσοχή στις πολύ χαμηλές στροφές), τσεκάρω αν έρχεται αυτοκίνητο, ανοίγω το γκάζι, και φτάνω με σούζα στη στροφή. Βγαίνω από τη στροφή, προσπαθώντας να κάνω το πίσω ελαστικό να διώξει, όμως το κοντό μεταξόνιο μαζί με τα μαλακά ελαστικά που βεντουζώνουν στην άσφαλτο, αντίθετα σηκώνουν το μπροστινό τροχό ξανά στον αέρα, υπό κλίση. Μια χαρά! Ένα περίεργο γεγονός, ο ήχος της εξάτμισης. Είναι μεστός, και δυνατός, ενώ στο ρελαντί έχει το μπάσο γνωστό ήχο των Ducati. Όταν όμως το γκάζι ανοίξει, ο ήχος… μεταλλάσσεται. Είναι μεν όμορφος και λίγο τρομακτικός, όμως δεν μοιάζει τόσο πολύ με Ducati! Καλά, δεν χάλασε κι ο κόσμος. Συνεχίζουμε αναλόγως (σούζα, σούζα και σούζα), μέχρι την έξοδο για Εθνικό Οδό. Α, ναι, η κίνηση είναι σχετικά αραιή. Τσίμπημα στο συμπλέκτη με τρίτη στο κιβώτιο, και το SP σηκώνει νωχελικά το μπροστινό τροχό στον αέρα, μέχρι το σημείο ισορροπίας. Το γκάζι στη σούζα πρέπει να παραμένει πολύ σταθερό, για να μην ενοχλεί το ride by wire με τη νευρικότητα του, αλλά… it’s possible, και το κάνω. Ακόμα κι αν αφαιρεθώ και δεν κάνω καλή αλλαγή σε τετάρτη, με το μπροστινό τροχό να πέφτει λίγο, το γκάζι του SP είναι τέτοιο, που ο τροχός σηκώνεται ξανά και μένει εκεί. Αλλαγή σε πέμπτη, σε έκτη… ευτυχώς το κορυφαίο πιρούνι της Marzocchi είναι εκεί, για να κουμαντάρει τα πράγματα, όταν ο μπροστινός τροχός πέσει ακίνητος στην άσφαλτο με περισσότερα από 200χλμ/ώρα στο κοντέρ. Μα τι γράφω τέλος πάντων, δεν είναι αυτά πρότυπα συμπεριφοράς! Ναι, ποσώς νοιάζεται το SP, που μπορεί να σηκώσει τον τροχό με πολλά, με πάρα πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ. Να σας πω και το άλλο; Πείτε πως η άσφαλτος γλιστράει και εσείς ανοίγετε το γκάζι με δευτέρα ή με τρίτη, και τραβάτε και λίγο το τιμόνι. Το SP σπινάρει αλλά ταυτόχρονα σηκώνει και τον μπροστινό τροχό στον αέρα, κάνοντας τον αναβάτη να γελάει δυνατά μέσα από το κράνος! Κι ένα τελευταίο… πείτε πως δεν έγινε ποτέ, πείτε πως είναι αποκύημα άρρωστης φαντασίας. Φανταστείτε λοιπόν πως, κινούμενοι στην πόλη συναντάτε τα γνωστά σαμαράκια περιορισμού ταχύτητας. Φανταστείτε τώρα πως δεν κόβετε ταχύτητα, αντίθετα ρίχνετε μια αγριεμένη γκαζιά καθώς περνάτε από πάνω τους. Δείτε το SP να σηκώνει τον μπροστινό τροχό καντήλι, και να συνεχίζει έτσι για όλη την ευθεία. Αρκετά.

Τι; Θέλετε να περιγράψουμε κι άλλες πτυχές του χαρακτήρα του SP; Δυστυχώς, δεν μου φτάνει ο χώρος. Άλλωστε τι να σας πω για τον τομέα πίστα; Δεν μπήκαμε δυστυχώς σε κάποια μεγάλη, τύπου Μέγαρα και το SP αποτελεί άθλο του over-engineering για οποιαδήποτε δρόμο. Πολύ δυνατό, πολύ ευέλικτο, πολύ διασκεδαστικό, αδύνατο να το φέρεις σε δύσκολη θέση, σε αστικές συνθήκες και μάχες.

Συμπέρασμα:

Επαναστατικός πυρήνας

Ένα ακόμη Ducati, ένα ακόμη παραλήρημα. Έτσι είναι όμως όταν σχεδιάζεις με βάση, κέντρο, και κανόνα το πάθος για οδήγηση. Μικρό παράπονο από την απόκριση του Ride by Wire, που όμως δεν χαλάει τη γενικότερη εικόνα του SP. Το Hypermotard SP έρχεται ετοιμοπόλεμο, με κορυφαίο εξοπλισμό πίστας, έτοιμο να οδηγήσει τον αναβάτη του σε ακραία επίπεδα ευφορίας. Απίθανο κράτημα, φοβερή ευελιξία, σούζες με περικεφαλαία, και, και, και… και μετά θα ψάχνετε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, να δείτε δελτίο ειδήσεων, μπας και καταφέρετε να σβήσετε το ηλίθιο χαμόγελο που αποκτήσατε και δεν λέει να σας αφήσει με τίποτα!

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

Κινητήρας Testastretta 11ο, 4T, L2 90ο, Y/Ψ,4Β/Κ

Κυβισμός (κ.εκ.) 821

Διάμ, x Διαδ, (χλστ.) 88x67,5

Συμπίεση (:1) 12,8

Ισχύς (ίπποι/σ.αλ.) 110/9.250

Ροπή (kgm/σ.α.λ.) 9,1/7.750

Τροφοδοσία Ψεκασμός Marelli 52χλστ.

Χωρητ. Ρεζερβουάρ (λίτρα) 16

Κατανάλωση (λίτρα/100χλμ.) 5,5

Βάρος (kg, κενό / γεμάτο) 171/ 194

Τελική Ταχύτητα (χλμ./ώρα) 235+