Για το έργο αυτό χρησιμοποίησε μια μεταχειρισμένη 690 Duke του 2015 ή οποία είχε μόλις 2.500 χιλιόμετρα και στόχος του ήταν να φτιάξει μια διασκεδαστική μοτοσυκλέτα, την οποία να μπορεί να οδηγεί καθημερινά. Μπορεί η εμφάνισή της να είναι ακραία, αλλά η πρακτικότητα της μοτοσυκλέτας δεν έχει αλλάξει, ούτε και η αξιοπιστία της. Ο Stephen δεν ήθελε να μειώσει την αυτονομία, για το λόγο αυτό κράτησε το εργοστασιακό ρεζερβουάρ, αλλά το «έντυσε» με αλουμινένια πάνελ, τα οποία λειάνθηκαν στο χέρι. Στη συνέχεια βάφτηκαν μαύρα και τρίφτηκαν ξανά μέχρι να φύγει το μεγαλύτερο μέρος του χρώματος και περάστηκαν με βερνίκι για να προστατευτεί το εκτεθειμένο αλουμίνιο.
Νέο είναι και το υποπλαίσιο που στηρίζει τη μικροσκοπική ουρά, η οποία φιλοξενεί μια ελαφριά μπαταρία λιθίου και το πίσω φωτιστικό σώμα από R6. Τα φρένα προέρχονται από τη Hayes Brakes στην οποία εργάζεται ο Stephen ως σχεδιαστής και δοκιμαστής. Οι τροχοί του είναι με ακτίνες 19 ιντσών εμπρός και 18 πίσω με ελαστικά Avon Trailrider. Τα 67 άλογα του 690 δεν είναι λίγα, αλλά το συγκεκριμένο έχει λίγα παραπάνω χάρη στον νέο εκκεντροφόρο, το Power Commander και την χειροποίητη εξάτμιση.
Οι μανέτες και άλλα εξαρτήματα προέρχονται από τη λίστα των powerparts, ενώ πολλές λεπτομέρειες όπως οι βίδες του κινητήρα έχουν βαφτεί μαύρες. Το κάλυμμα του ψυγείου, τα φτερά εμπρός και πίσω και κάποια προστατευτικά του κινητήρα είναι κατασκευασμένα από ανθρακονήματα.
