Μοντέλα σαν την σειρά CP2 της Yamaha είναι βασισμένα σε μία κοινή πλατφόρμα. Πόσο ίδια και πόσο διαφορετικά είναι, όμως;

Έρχεται η εποχή της μοτοσυκλέτας-κλώνου;

Οι «πλατφόρμες» κατασκευής μοτοσυκλετών γίνονται όλο και πιο διαδεδομένες πλέον. Αυτή όμως είναι μια πολιτική με αποτέλεσμα περισσότερα μοντέλα, ή «κλώνους» χωρίς προσωπικότητα;

Τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα προσφιλής τακτική, για τις εταιρείες μοτοσυκλετών, να χτίζουν περισσότερα από ένα μοντέλα πάνω σε μία κοινή «πλατφόρμα». Αυτό είναι κάτι που δεν συνηθιζόταν σε μεγάλο βαθμό στην μοτοσυκλέτα, αφού τις περισσότερες φορές μέχρι κάποιο σημείο, άντε κάποια μοντέλα να μοιράζονταν κινητήρα ή συγκεκριμένα μηχανικά μέρη. Όμως, πρόσφατα η τάση αυτή ετοιμάζεται να γίνει ο «κανόνας» καθώς όλο και περισσότερες εταιρείες ενδίδουν.

Τρανταχτά παραδείγματα, οι πλατφόρμες CP2 και CP3 της Yamaha (οι κατά κόσμον οικογένειες των MT-07 και ΜΤ-09), τα μικρά μοντέλα της KTM (Duke και RC), η NC οικογένεια της Honda (Integra και NC-X), τα μοντέλα G310 της BMW… Όμως, τι κατεύθυνση δίνει αυτή η πρακτική στην βιομηχανία μοτοσυκλέτας; Περισσότερα μοντέλα πιο εύκολα ή μοτοσυκλέτες-κλώνοι;

Κοινή πλατφόρμα σημαίνει μικρότερο κόστος παραγωγής

Οι εταιρείες έχουν συμπεράνει ότι, όταν κατασκευαστεί και μελετηθεί μια καλή βάση μοτοσυκλέτας –δηλαδή πλαίσιο, κινητήρας, γεωμετρία και πολλές φορές αναρτήσεις- τότε το κόστος κατασκευής μοτοσυκλετών μπορεί να μειωθεί από το τμήμα έρευνας και ανάπτυξης –το περίφημο R&D. Μια σωστή πλατφόρμα μπορεί, όπως έχουμε δει και επί του πρακτέου, να οδηγήσει γρήγορα σε περισσότερα μοντέλα με σημαντικά μειωμένα έξοδα από την εταιρεία σε αυτό τον τομέα. Και, καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν την μείωση των εξόδων τους, η πολιτική αυτή είναι εξαιρετικά αποδοτική καθώς, πολλές φορές, το R&D κοστίζει πολύ…

Όχι κλώνοι, αλλά αδέρφια από το ίδιο κύτταρο.

Δεν θα πούμε… δίδυμα ή τρίδυμα, αφού στις μοτοσυκλέτες μπορεί να μιλάμε και για περίπτωση «πολύδυμων» (λεκτική αυθαιρεσία, το ξέρουμε, αλλά ελπίζουμε να γίναμε κατανοητοί)! Ναι, οι μοτοσυκλέτες από την ίδια πλατφόρμα είναι σε μεγάλο βαθμό όμοιες, αλλά δεν είναι τόσο «κλώνοι» όσο πολλοί πιστεύουν. Γιατί; Διότι μεταξύ των διαφορετικών μοντέλων της ίδιας πλατφόρμας, όλο και κάτι θα αλλάζει που θα έχει αποτέλεσμα και στο τελικό οδηγικό αποτέλεσμα. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς, λοιπόν, ότι οι μοτοσυκλέτες αυτής της φιλοσοφίας είναι «φωτοτυπίες». Αρκεί φυσικά, η αρχική πλατφόρμα να είναι τόσο καλή, ώστε να μπορέσει να αποτελέσει βάση για περισσότερες από μία μοτοσυκλέτες.
 
Η ποικιλία είναι επιθυμητή και η εξειδίκευση όχι για πολλούς

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η φιλοσοφία της «πλατφόρμας» θα φέρει αναγκαστικά και συμβιβασμούς στα πιο εξειδικευμένα μοντέλα ή θα τα «απορροφήσει» εξελικτικά, αλλά η μέχρι τώρα εφαρμογή της νοοτροπίας δείχνει ότι δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τα μοντέλα επιδόσεων ή ειδικής χρήσης. Αυτό διότι πολύ απλά, οι περισσότερες μοτοσυκλέτες που βασίζονται σε μια πλατφόρμα, είναι μοντέλα που απευθύνονται μαζικά στην αγορά. Αν κάποιος λοιπόν ψάχνει ένα κάπως πιο ειδικό μοντέλο, μπορεί να το βρει, όμως η πλειοψηφία της αγοράς έχει πρόσβαση σε πολλές επιλογές με έναν δοκιμασμένο πυρήνα. Aρα… περισσότεροι αναβάτες θα βρουν αυτό που ψάχνουν.

Δεν είναι τόσο νέα ιδέα, όσο νομίζετε

Μην ξεχνάμε ότι, εδώ και πολλά χρόνια, η κατηγορία των supersport συνήθως «γεννούσε» και τα εξωτικά streetfighters, αποτελώντας μια από τις πρώτες εφαρμογές «πλατφόρμας». Το παράδειγμα αυτό δείχνει ξεκάθαρα, πόση σημασία έχει μια άρτια βάση για την εξέλιξη του επόμενου μοντέλου: με καμβά ένα supersport, τα καλύτερα στημένα μοντέλα, οι κατασκευαστές έπλασαν τα extreme streetfighters που είναι μεν διαφορετικά, αλλά παρέμειναν ασυμβίβαστα σε αυτά που προσέφεραν.

Τι πιστεύετε εσείς; Έχει προοπτικές η φιλοσοφία της πλατφόρμας ή θα οδηγήσει σε μοτοσυκλέτες-κλώνους; Συμφωνείτε με αυτές τις επιλογές των εταιρειών;