Γιατί πληρώνουμε για δρόμους που δεν έχουμε;

Ωραίοι οι νέοι αυτοκινητόδρομοι, όμορφες οι πολλές λωρίδες, και καλές οι υψηλές ταχύτητες ταξιδίου. Όμως εκτός από τα μεγάλα έργα που επιδοτούνται από τα καινούργια διόδια, τι γίνεται με τους δρόμους από τους οποίους περνάμε κάθε μέρα; Εσείς πότε είδατε τελευταία φορά δρόμο να επισκευάζεται στη γειτονιά σας;
 
Οι νέοι δρόμοι είναι ότι καλύτερο μπορεί να κάνει μία κοινωνία για να βελτιώσει την οδική ασφάλεια. Ειδικά όταν πρόκειται για σημεία καρμανιόλες, όπως η Εθνική Οδός Κορίνθου-Πατρών ή το πέτλαο του Μαλιακού.  Όμως αυτοί οι δρόμοι πληρώνονται με τα διόδια που έχουμε ήδη καταβάλει ή θα καταβάλουμε τις επόμενες δεκαετίες, και μάλιστα με κέρδος για τους κατασκευαστές τους. Με τους άλλους δρόμους, όμως, αυτούς στους οποίους κινούμαστε καθημερινά, τι γίνεται; Η ασφάλεια στους δρόμους δεν αρχίζει και τελειώνει στις εθνικές οδούς. Μπορεί οι κυβερνήσεις να καυχώνται ότι παρέχουν κοινωνικό έργο με τα μεγάλα έργα, και έχουν εν μέρει δίκιο, όμως όλοι οι υπόλοιποι δρόμοι είναι στην ίδια κατάσταση για δεκαετίες τώρα.
 
Θα θυμάστε βέβαια πως οι δρόμοι αυτοί είναι υποχρέωση των δήμων και όχι του ΥΠΕΧΩΔΕ. Ως εκ τούτου, ασφαλτοστρώσεις, συντηρήσεις και πεζοδρόμια βλέπαμε μόνο πριν από τις δημοτικές εκλογές, αν τύχαινε ο δήμαρχος να ξανακατέβαινε. Όμως την τελευταία δεκαετία δεν γίνεται ούτε αυτό. Βλέπεις η κρίση έχει αποτελέσει είτε αιτία, είτε πρόσχημα για την διακοπή κάθε έργου συντήρησης των οδών, και έτσι οι δρόμοι μένουν ίδιοι. Οι λακκούβες φυσικά μεγαλώνουν, βαθαίνουν και πληθαίνουν και εμείς τις καμαρώνουμε, χωρίς πλέον να έχουμε καν την απαίτηση να επισκευαστούν, αφού μάθαμε να τα φορτώνουμε όλα στην κρίση. Βαρεθήκαμε να περιμένουμε  την ανάπτυξη για κάτι το οποίο είναι άμεσης ανάγκης και κοστίζει ζωές.   
 
Όμως τα δημοτικά τέλη δεν σταμάτησαν να έρχονται. Ούτε τα τέλη κυκλοφορίας. Σαφώς ένας αριθμός πολιτών δυσκολεύεται να παραμείνει συνεπής στις πληρωμές της ΔΕΗ, που εμπεριέχουν τα δημοτικά τέλη, ενώ πολλοί έχουν καταθέσει πινακίδες με άμεσο αντίκτυπο στις εισπράξεις του δημοσίου από τέλη κυκλοφορίας. Είναι όμως τόση η διαφορά ώστε να έχει σταματήσει κάθε είδους έργο συντήρησης; Κάθε ασφαλτόστρωση; Δεδομένου ότι τα τέλη κυκλοφορίας δεν πήγαιναν ποτέ στα έργα συντήρησης αλλά έπεφταν στην καταβόθρα του προϋπολογισμού, ποιά είναι η δικαιολογία αυτή τη στιγμή για την παντελή έλλειψη συντήρησης των οδών;
 
Εσείς τι λέτε; Μήπως είναι ώρα να αρχίσουμε και πάλι να απαιτούμε συντήρηση των δρόμων; Μήπως να σταματήσουμε να λέμε πως με την κρίση λογικό είναι να μην υπάρχουν έργα στους δρόμους; Μήπως κάποιοι επαναπαύτηκαν στη γενικότερη αδιαφορία του κόσμου αλλά και την δικαιολογία του “δεν υπάρχουν λεφτά” και σταμάτησαν κάθε δαπάνη; Μήπως πρέπει να ξαναρχίσουν οι ασφαλτοστρώσεις;