Η μοτοσυκλέτα έκρυβε καλά τα κιλά και τον όγκο της.

Στην έξοδο αρκούσε μια μικρή γκαζιά.

Ακόμα και σκονισμένες, οι Street Rod έδειχναν όμορφες.

Το ψηλότερο τιμόνι άλλαξε αρκετά τη θέση οδήγησης.

Οδηγήσαμε τη Harley Street Rod 750 σε πίστα Flat track

Μια ημέρα με άφθονη διασκέδαση, που μόνο μια πίστα Flat Track και μια σωστή διοργάνωση μπορεί να προσφέρει.

Όταν λάβαμε την πρόσκληση της Harley Davidson Athena, αμέσως το μυαλό μας πήγε στη γνωριμία με το Flat track μέσω του Αμερικανού Aaron Colton, πριν μερικούς μήνες στο χώρο του Riding School. Η τοποθεσία ήταν η ίδια, οπότε γνωρίζαμε ότι η διασκέδαση θα ήταν δεδομένη. Αυτό που ήταν διαφορετικό όμως ήταν οι μοτοσυκλέτες, αφού αυτή τη φορά δεν θα ¨παίζαμε¨ με motocross 125 κυβικών, αλλά με δύο HD street Rod 750 κυβικών και 229 κιλών χωρίς τροποποιήσεις, πέρα από ένα ψηλότερο τιμόνι, μια εξάτμιση και λάστιχα που μπορούσαν να βρουν στοιχειώδη πρόσφυση στο χωμάτινο τερέν.

Harley Davidson και Flat Track είναι δύο λέξεις άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, μιας και στην Αμερική οι αγώνες αυτού του είδους είναι πιο δημοφιλείς ακόμα και από τα Moto GP.  Από τη μεγάλη γκάμα της εταιρίας, η αντιπροσωπεία επέλεξε τo 750, αφού είναι η καλύτερη βάση για τέτοια χρήση και δεν είναι τυχαίο ότι χρησιμοποιείται κατά κόρον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Βέβαια τα αγωνιστικά διαφέρουν αρκετά από την έκδοση παραγωγής που είχαμε στη διάθεσή μας, οπότε δεν σας κρύβουμε ότι στην αρχή ήμασταν κάπως επιφυλακτικοί. Για να συνηθίσουμε τη θέση οδήγησης και να πάρουμε μια πρώτη γεύση της συμπεριφοράς, κάναμε μερικούς γύρους σε μια ασφάλτινη διαδρομή που χρησιμοποιείται και για μαθήματα ασφαλούς οδήγησης από το Riding school. Η μοτοσυκλέτα έκρυβε καλά τα κιλά και τον όγκο της και έμενε να δούμε αν η θέση που τοποθετεί το σώμα σχετικά πίσω, μπορούσε να επιτρέψει τις πλαγιολισθήσεις - σήμα κατατεθέν του Flat track.

Ο Θανάσης Χούντρας σε ρόλο δασκάλου, ανέλαβε να υπενθυμίσει στους παρευρισκόμενους τις βασικές αρχές της οδήγησης σε μια τέτοια πίστα, που όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν διαφέρουν αρκετά από ό,τι γνωρίζουμε. Η πρώτη ταχύτητα ήταν η μοναδική που χρησιμοποιούσαμε σε όλη την πίστα, με τον ήχο του κόφτη να αντηχεί συνεχώς, αφού το μικρό μήκος της ευθείας δεν επέτρεπε αλλαγή σε δευτέρα. Η μοτοσυκλέτα παρ` όλα αυτά δεν έδειξε κανένα σημάδι κόπωσης. Με το άφημα του γκαζιού το φρένο του V κινητήρα, δημιουργούσε ένα μικρό γλίστρημα στην είσοδο της στροφής, που αν ήθελες μεγάλωνε με στιγμιαίο πάτημα του πίσω φρένου. Στην έξοδο αρκούσε μια μικρή γκαζιά, αφού η μεγάλη ροπή ξεκολλούσε εύκολα τον πίσω τροχό που ακολουθούσε πιστά τις ορέξεις σου.

Στη δεύτερη είσοδο μας στην πίστα, εμπιστευτήκαμε περισσότερο τη μοτοσυκλέτα, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να διασκεδάζουμε πραγματικά, αφού η Street Rod έβγαινε ντριφτάροντας από κάθε στροφή. Με ελάχιστες τροποποιήσεις το ¨μικρό¨ μέλος της οικογένειας Harley, έδειξε ότι μπορεί να κάνει πράγματα που ούτε καν θα φανταζόσουν αν την έβλεπες στο δρόμο ή έξω από μια pub. Η ώρα πέρασε ευχάριστα και η όμορφη εκδήλωση έκλεισε σε ένα φιλικό κλίμα, τρώγοντας πεντανόστιμα  burger και συζητώντας με τους συναδέλφους και τους ανθρώπους της Harley Davidson Athena.