Τελικά δουλεύουν τα μεγάλα πρόστιμα;
- Υπερβολικά τα πρόστιμα για πολλές παραβιάσεις.
- Έλεγχοι δεν υπάρχουν, οπότε πιάνουν έναν αντί για χίλιους.
- Μόνη τους χρήση το «γέμισμα» των ταμείων.
- Πιο λογικό ένα σύστημα προστίμων με βάση τα εισοδήματα του καθενός.
Υπερβολικά τα πρόστιμα για πολλές παραβιάσεις
Ξεφυλλίζοντας τον Κ.Ο.Κ. θα δούμε πολλές ποινές να τις συνοδεύουν από δίπλα 700άρια σε ευρώ. Ενώ προφανώς αυτές οι παραβάσεις είναι σοβαρές και κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι όλες οι παραβάσεις είναι σοβαρές – και όλοι έχουμε βρίσει κάποιον στο δρόμο που έχει κάνει κάτι αντίστοιχο – αυτές οι συμπεριφορές συνεχίζουν να υπάρχουν στους δρόμους της Ελλάδας. ¶ρα είναι προφανές ότι το σύστημα μεγάλες χρηματικές ποινές και αφαίρεση διπλώματος αυτή τη στιγμή δεν δουλεύει. Γιατί όμως;
Έλεγχοι δεν υπάρχουν, οπότε πιάνουν έναν αντί για χίλιους
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Το να μη φοράς κράνος στη μοτοσυκλέτας επισύρει πρόστιμο 350 ευρώ, 10 μέρες αφαίρεση διπλώματος και 5 βαθμούς ποινής στο σύστημα. Στα χαρτιά είναι μια δυνατή ποινή, αλλά τι γίνεται στην πράξη; Στην καθημερινότητα, βλέπουμε συνεχώς ανθρώπους πάνω σε μοτοσυκλέτες χωρίς κράνος, πολλές φορές σε φανάρι δίπλα-δίπλα με αστυνομικούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν γράφουν πρόστιμο, αλλά δεν κάνουν καν σύσταση! Αυτό μας φέρνει στο θέμα της συγκεκριμένης επικεφαλίδας. Ο ωχαδερφισμός και το «έλα μωρέ σε εμένα θα τύχει;» της ελληνικής κοινωνίας περνάνε αυτούσια και στο σύστημα προστίμων. Έλεγχοι – πραγματικοί έλεγχοι – γίνονται ελάχιστοι, ακόμα και αν η παράβαση είναι βεβαιωμένη. Ουσιαστικά λοιπόν για αυτόν που χρειάζεται τον φόβο του προστίμου για να λειτουργήσει (καθώς οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν τη λογική από μόνοι τους), το όλο παιχνίδι είναι μια «Ρώσικη Ρουλέτα», με τις πιθανότητες να μην φάει πρόστιμο ποτέ – ή σχεδόν ποτέ – να είναι υπέρ του. Έτσι λοιπόν δεν φοράει κράνος π.χ. γιατί «έλα μωρέ σε εμένα θα τύχει;», είτε αυτό αναφέρεται στο ατύχημα είτε στο πρόστιμο.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Μόνη τους χρήση το «γέμισμα» των ταμείων
Φυσικά δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η «επιλεκτική ευαισθησία» κάποιες ημέρες σε κάποια σημεία ελέγχου. Όπως τα αλκοτεστ που στην Αθήνα για παράδειγμα γίνονται σταθερά σε 3-4 συγκεκριμένα σημεία. Τέτοιες πρακτικές το μόνο που καταφέρνουν είναι να γεμίζουν τα ταμεία όποτε αυτό χρειάζεται. Εξού και τα «μεγάλα» πρόστιμα και η μερική εφαρμογή τους. Δεν λέμε ότι αυτή είναι απαραίτητα η πρόθεση, όμως η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω, αυτό ακριβώς θυμίζει…
Πιο λογικό ένα σύστημα προστίμων με βάση τα εισοδήματα του καθενός
Υπάρχουν χώρες (όπως η Φινλανδία) όπου εφαρμόζουν ένα διαφορετικό σύστημα προστίμων. Εκεί ο νόμος δεν αναφέρει συγκεκριμένο χρηματικό πρόστιμο για κάθε παράβαση, αλλά αυτό καθορίζεται από το εισόδημα του παραβάτη. Δηλαδή για την ίδια παράβαση, ένας άνθρωπος που παίρνει βασικό μισθό θα δώσει σημαντικά λιγότερα χρήματα από έναν άνθρωπο που βγάζει π.χ. 5.000 το μήνα. Κατά τη γνώμη μας αυτό το σύστημα είναι πιο δίκαιο, καθώς εξατομικεύει την τιμωρία κάθε παράβασης ώστε να έχει ίδιο αντίκτυπο για τον κάθε παραβάτη αναλογικά. Εσείς τι πιστεύετε;
