1907: Το πρώτο Isle of Man TT
- Η επιλογή έγινε λόγω απαγόρευσης των αγώνων στο δρόμο στην ηπειρωτική Αγγλία.
- 25 αναβάτες συμμετείχαν στο πρώτο TT του Isle of Man.
- Υπήρχαν δύο κατηγορίες, για μονοκύλινδρες και δικύλινδρες μοτοσυκλέτες.
- Η συνολική απόσταση αγώνα ήταν 226 χιλιόμετρα.
Η επιλογή έγινε λόγω απαγόρευσης των αγώνων στο δρόμο στην ηπειρωτική Αγγλία
Ήταν ένα σχετικά ψυχρό πρωινό σε ένα μικρό νησάκι ανάμεσα στην Ιρλανδία και την Αγγλία. Το ημερολόγιο έγραφε 28 Μαΐου 1907 και στις 10:00 το πρωί, 25 μοτοσυκλέτες ξεκινούσαν σε ζευγάρια για να καλύψουν μια συνολική απόσταση 226 χιλιομέτρων, με την κατάταξη να καθορίζεται βάση χρόνου. Οι 25 αυτοί αναβάτες δεν το ήξεραν τότε, όμως θα γινόντουσαν ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του μοτοσυκλετισμού. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που θα αγωνίζονταν στο, θρυλικό πλέον, Isle of Man TT.
Η αρχή είχε γίνει λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν ο γραμματέας της λέσχης μηχανοκίνητων Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας, Sir Julian Orde, πήγε το 1904 στο Isle of Man, με την ελπίδα ότι οι τοπικές αρχές θα ήταν «πρόθυμες» να φιλοξενήσουν έναν αγώνα μηχανοκίνητων στους δημόσιους δρόμους τους (στην Ηπειρωτική Αγγλία απαγορευόταν). Τελικά είχε δίκιο και ο πρώτος αγώνας (αυτοκινήτων) έγινε το 1905.
Στις 17 Ιανουαρίου 1907, ο αρχισυντάκτης του “The Motor-Cycle Magazine” πρότεινε στο ετήσιο συμπόσιο της λέσχης Auto – Cycle την καθιέρωση ενός αγώνα στο Isle of Man, με δύο διαφορετικές κατηγορίες: Μονοκύλινδρες μοτοσυκλέτες που καίγανε περίπου 2,5 λίτρα στα 100 χλμ. και δικύλινδρες μοτοσυκλέτες που φτάνανε τα 3,1 λίτρα ανά 100 χλμ. Τo Isle of Man TT είχε και επίσημα γεννηθεί.
10 γύροι στη διαδρομή St. John`s
Επιστρέφουμε λοιπόν στις 28 Μαΐου εκείνης της χρονιάς. Οι 25 αναβάτες που θα έπαιρναν τελικά εκκίνηση (υπήρξαν κάποιες αποσύρσεις πριν την έναρξη του αγώνα) προέρχονταν κυρίως από την Αγγλία - υπήρχαν όμως και 2 Γερμανοί, ένας Ιρλανδός και ένας Αμερικανός - και θα έπρεπε να πραγματοποιήσουν 10 γύρους στη διαδρομή St. JohnΆs, στο δυτικό μέρος του νησιού. Οι μονοκύλινδρες μοτοσυκλέτες απέδιδαν από 3 μέχρι 4 ίππους και τα δικύλινδρα «θηρία» έφταναν μέχρι τους 6 ίππους. Φυσικά πέρα από την πολύ μικρότερη ιπποδύναμη, αυτές οι μοτοσυκλέτες του τέλους της δεκαετίας του 1900 ήταν και …αρκετά πιο αναξιόπιστες από ότι σήμερα, θα έλεγε κανείς.
Έτσι, είχαμε διάφορες εγκαταλείψεις λόγω τεχνικών προβλημάτων, όπως αυτή του Harry Collier, του οποίου το πιστόνι και η βαλβίδα εξόδου διαλύθηκαν στον 9ο από τους 10 γύρους, ή του Oliver Godfrey, του οποίου η μοτοσυκλέτα έπιασε φωτιά κατά τη διάρκεια ανεφοδιασμού καυσίμου!
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις καυτές ριπές από αυτές τις φλόγες»
Ακόμα όμως και αυτοί που τερμάτισαν δεν είχαν μια «αναίμακτη» πορεία. Χαρακτηριστικά, ο νικητής των δικύλινδρων και της γενικής κατάταξης, Rem Fowler, (ο οποίος είχε πιεί και ένα ποτηράκι μπράντι πριν τον αγώνα για να ξεπεράσει το τρακ του), κουβαλούσε στις τσέπες του 4 μπουζί, τα οποία και χρειάστηκε να αλλάξει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο Fowler είχε και μια τρομακτική στιγμή, καθώς στον 7ο γύρο έσκασε το λάστιχό του και είχε μια πτώση, ενώ πήγαινε σχεδόν με 95 χλμ./ώρα! Τυχερός που δεν τραυματίστηκε, ο Βρετανός αναβάτης επιδιόρθωσε τη μοτοσυκλέτα του και συνέχισε τον αγώνα.
Βέβαια ο ίδιος περιγράφει ένα άλλο περιστατικό ως την πιο συναρπαστική στιγμή του αγώνα. Μια μοτοσυκλέτα μπροστά του είχε πέσει και η επακόλουθη φωτιά είχε δημιουργήσει έναν «τοίχο φωτιάς και καπνού», σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου, ο οποίος συμπληρώνει ότι «Δεν έβλεπα τίποτα και δεν είχα ιδέα που βρισκόταν η πεσμένη μοτοσυκλέτα».
Εκεί προφανώς επενέργησε το μπράντι και έτσι «αποφάσισα να περάσω από μέσα και ευτυχώς βγήκα σώος από την άλλη πλευρά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις καυτές ριπές από αυτές τις φλόγες».
Μετά από όλα αυτά τα συμβάντα, ο Fowler κατάφερε να ολοκληρώσει τους 10 γύρους σε 4 ώρες, 8 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα, με έναν μέσο όρο ταχύτητας 61,4 χλμ./ώρα, για να στεφθεί ο πρώτος νικητής του TT του Isle of Man! Εννέα αναβάτες τερμάτισαν στην κατηγορία των μονοκύλινδρων και άλλοι 4 στην κατηγορία των δικύλινδρων, με 12 συνολικά αναβάτες να εγκαταλείπουν τον αγώνα, λόγω πτώσεων ή μηχανικών προβλημάτων.
Πάνω από 110 χρόνια ιστορίας
Πάνω από έναν αιώνα μετά, το TT του Isle of Man συνεχίζεται σε ετήσια βάση (με τη διαδρομή να έχει μεταφερθεί στο Snaefell Mountain Course από το 1911 και μετά, τις ταχύτητες να έχουν ανέβει πάρα πολύ και τις συμμετοχές να έρχονται πλέον από όλον τον κόσμο, όμως η βασική «καρδιά» του Isle of Man παραμένει. Πολλοί πλέον ζητούν την απαγόρευση του αγώνα, λόγω του «φόρου αίματος» που πληρώνεται κάθε χρόνο, όμως όποια και αν είναι η θέση μας, το Isle of Man TT διατηρεί μια θέση «θρύλου» στην ιστορία και στον μύθο της μοτοσυκλέτας.