Οι διαφορές εδώ είναι τόσο μεγάλες που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια άμεσης σύγκρισης. Από πλευράς χειριστηρίων, τα πάντα στο FZ1, είναι πάνω κάτω εκεί που περίμενες και έχεις συνηθίσει. Όρθια θέση οδήγησης, ίσιο τιμόνι και μαρσπιέ τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο, που φέρνουν τα γόνατα του αναβάτη ψηλά και τα πέλματα πίσω, αλλά όχι πολύ, δίνουν την εντύπωση ότι κάθεσαι πάνω στο τεράστιο ρεζερβουάρ, που ανοίγει αρκετά τα πόδια και δημιουργούν μία στάση για…κοκόρεμα. Μπροστά σου κυριαρχεί μόνο ο δρόμος, αφού τα όργανα μένουν εκτός οπτικού πεδίου. Οι καρποί δεν φορτίζονται πολύ και σε συνδυασμό με τη μεγάλη και άνετη σέλα προσφέρουν υψηλά επίπεδα άνεσης για την κατηγορία. Μάλλον ο Ιάπωνας είναι τελικά αυτός που θα κάνει την πρώτη κίνηση χωρίς καν να τον προκαλέσεις. Ο Βαυαρός είναι… αλλουνού ‘‘Παπά ευαγγέλιο’’ και αν αλλάξεις άμεσα σέλες μεταξύ των δύο παθαίνεις σοκ! Βρίσκεσαι πλέον “μέσα”, το ρεζερβουάρ με τις “υποδοχές” για τα γόνατα είναι ευχάριστα στενό, τα πόδια βρίσκονται ελαφρώς πιο πίσω και ο κορμός σου είναι πιο σκυφτός. Το τιμόνι βρίσκεται λίγο πιο χαμηλά και μπροστά. Ο πίνακας οργάνων είναι υπερπλήρης και ο ατμοσφαιρικός φωτισμός του τη νύχτα κλέβει την παράσταση. Όσο για τα χειριστήρια, τι να πούμε; Κλασικά για BMW αλλά ιδιόμορφα για… οτιδήποτε άλλο, σε προσκαλούν να περάσεις κάποιο χρόνο για να εξοικειωθείς μαζί τους και με τις XL διαστάσεις τους. Φαίνεται ότι το “Κ” περιμένει εσένα να ρίξεις την πρώτη ματιά...
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 63215 αναγνώστες
Η κίνηση στους δρόμους