Μια μοτοσυκλέτα που σηματοδότησε «το πέρασμα» της Ducati, από το παρελθόν της στις υπερμοντέρνες σημερινές της μοτοσυκλέτες. Διαβάστε ένα μίνι αφιέρωμα στο μοναδικό Paso.
H Ducati δεν είχε πάντα το status που την χαρακτηρίζει σήμερα. Στο παρελθόν, η Ιταλική εταιρεία έχει φτάσει αρκετές φορές στα πρόθυρα της διακοπής λειτουργίας από οικονομικά προβλήματα, όμως ανέκαθεν είχε αξιόλογο –έως και εξαιρετικό- τεχνολογικό υπόβαθρο και παρήγαγε «καθαρόαιμες» σπορ μοτοσυκλέτες. Μετά την αγορά της από την Cagiva, οι δύο εταιρείες αποφάσισαν από κοινού να κατασκευάσουν μια μοτοσυκλέτα Ducati η οποία δεν θα έμοιαζε με καμία άλλη, αλλά θα επιδείκνυε τις δυνατότητες της Μπολωνέζικης εταιρείας. Μέσα από την μοτοσυκλέτα αυτή, η Ducati θα περνούσε τον δρόμο προς το μέλλον της και θα ισχυροποιούσε το όνομά της.
Και το όνομα αυτού…Paso!
Paso στα ισπανικά, σημαίνει «πέρασε». Ωστόσο, αν και η ονομασία της μοτοσυκλέτας ήταν ταιριαστή 100% με την αποστολή της, το Paso δεν προήλθε από τη λέξη πέρασμα. Πρόκειται για φόρο τιμής στον Ιταλό αναβάτη Renzo «Paso» Pasolini , ο οποίος σκοτώθηκε στην Monza το 1973.
Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε το 1985 και ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Η σχεδίασή της ήταν «ενιαία», καθώς το Paso έφερε πλήρες fairing, που την κάλυπτε χωρίς κενά, πλήρως. Ήταν μάλιστα, η μόνη μοτοσυκλέτα δίπλα στην Honda CBR Hurricane που παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά, που ακολουθούσε αυτή την επιλογή. Σχεδιαστής της ήταν ο τεράστιος Massimo Tamburini, ο οποίος αργότερα δημιούργησε το icon της 916. Κάτω από το «sur mesure» κοστούμι της, η Paso έφερε τον κινητήρα Pantah των 750 κυβικών με ισχύ 72 ίππων, ενώ εξοπλιζόταν με ηλεκτρονική ανάφλεξη, πλαίσιο από χρωμιο-μολυβδαινιούχο ατσάλι, ψαλίδι αλουμινίου και έναν μεγάλο πίνακα οργάνων. Ακόμα, χρησιμοποιούσε καρμπυρατέρ Weber, γνωστό για την χρήση του στα σπορ αυτοκίνητα την εποχή εκείνη.
Ξεχώρισε, αλλά δεν πέτυχε τον στόχο της
Σκοπός της Ducati με το Paso, ήταν να ανταγωνιστεί τους Ιάπωνες κατασκευαστές, που έπαιρναν… επικίνδυνη φόρα στην αγορά. Ωστόσο το Paso, δεν κατάφερε να τους κατανικήσει, στα δύο πιο κρίσιμα σημεία: Την ισχύ και την τιμή. Η μοτοσυκλέτα ήταν πιο αδύναμη από τον ανταγωνισμό της, ενώ παρουσίασε αρκετά προβλήματα αξιοπιστίας… Λίγο αργότερα και συγκεκριμπένα το 1989, η Ducati αναβάθμισε την Paso με μοτέρ στα 904 κ.εκ. και ισχύ 88 ίππων, με υδρόψυξη. Ωστόσο, τα προβλήματα δεν λύθηκαν και τελικά, τα τελευταία μοντέλα κατασκευάστηκαν το 1992. Συνολικά, η Ducati πούλησε περίπου 9.000 τεμάχια. Ωστόσο, κανένας δεν ξέχασε την μοναδική μορφή του Paso, που ακόμα και σήμερα προσελκύει τα βλέμματα.
