Η επιλογή της μοτοσυκλέτας περιλαμβάνει μια σειρά από συμβιβασμούς που στο τέλος καταλήγουν σε κάτι που απλώς υποφέρεται, ή είναι μια αυθόρμητη και παρορμητική διαδικασία η οποία καταλήγει σε αυτό που σε κάνει να καρδιοχτυπάς;
Οι συμβιβασμοί μετριάζουν τα θέλω του αγοραστή
Το θέμα είναι τι πραγματικά μας αρέσει. Και στις περισσότερες περιπτώσεις συμβιβαζόμαστε με αυτό που μπορούμε στο τέλος της ημέρας να αποκτήσουμε. Δεν θα ακούσεις κανέναν να πει ότι του αρέσει ένα ακριβό εξωτικό superbike, αλλά το μοντέλο που στοχεύει, θα έχει κάτι που του το θυμίζει. Φυσικά και είναι συμβιβασμός, όμως γίνεται σε ένα επίπεδο που δεν στεναχωρεί, απεναντίας μπορεί και να ενθουσιάσει τον αγοραστή. Αμέσως μετά έρχονται οι επόμενοι συμβιβασμοί σχετικά με το πόσο καίει, πόσο κοστίζει, τι κόστος συντήρησης έχει. Ειδικά όταν απέναντι στο μοντέλο που θέλουμε υπάρχει τόσο σκληρός ανταγωνισμός, αυτά τα ερωτήματα παίζουν ρόλο.
Η υποκειμενική κρίση επηρεάζει την τελική επιλογή
Η σκέψη του αναβάτη επεκτείνεται και σε άλλα επίπεδα. Αν του αρέσει η μάρκα αυτή, αν του ταιριάζει η προέλευση της και τι έχει πάρει το αυτί του για το after sales και την αξιοπιστία της. Αυτά είναι πιο λεπτά ζητήματα που όμως παίζουν ρόλο στο πως θα απαντηθούν τα πιο ουσιώδη. Είναι υποκειμενικά γιατί έχουν να κάνουν με τον καθένα ξεχωριστά. Η τελική επιλογή έχει να κάνει με αυτό που καλύπτει τις παραπάνω ισορροπίες με τον καλύτερο τρόπο. Είναι όμως αυτό που μας κάνει να χαμογελάμε όταν το οδηγούμε;
Ορισμένοι αναβάτες αγοράζουν με βάση την ψυχρή λογική κάτι που τους εξυπηρετεί
Αν το καλοσκεφτούμε, οι αναβάτες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Από τη μία είναι όσοι θεωρούν ότι η μοτοσυκλέτα είναι ένα άψυχο μέσο που ο κύριος σκοπός του είναι να μας μεταφέρει από το ένα σημείο στο άλλο, όσο πιο οικονομικά, αθόρυβα, άνετα και ασφαλέστερα γίνεται. Για αυτούς μετράει μονάχα η λογική, όμως αν τους ρωτήσεις θα σου πουν ότι τους αρέσει η μοτοσυκλέτα που διάλεξαν. Γιατί πετυχαίνει το συνδυασμό χαρακτηριστικών που θέλουν από ένα δίτροχο. Υπάρχουν όμως και αναβάτες που θεωρούν ότι η επιλογή τους που έγινε με βάση την λογική, θα τους αρέσει όλο και περισσότερο με τον καιρό, καθώς θα ανακαλύπτουν στην καθημερινή τριβή, τα προτερήματα του μοντέλου που αγόρασαν. Είναι ένας συμβιβασμός που πάει κόντρα στο συναίσθημα και όσοι κινούνται με αυτή τη λογική, έστω και δύσκολα, θα παραδεχτούν ότι η μοτοσυκλέτα που αγόρασαν δεν τους αρέσει πραγματικά.
Ακόμα και το αγαπημένο σου μοντέλο μπορεί στο τέλος να μην σε βολεύει
Η άλλη κατηγορία αναβατών είναι αυτή που περιλαμβάνει όσους επέλεξαν ακριβώς αυτό που τους αρέσει που ερωτεύτηκαν, στην πορεία όμως μάτωσαν με την κατανάλωση, τους γονάτισαν τα έξοδα συντήρησης, κατάλαβαν πως το γκάζι είναι γλυκό αλλά δεν αξίζει τόσα χρήματα, ταλαιπωρήθηκαν να στριμώχνονται ανάμεσα στα αυτοκίνητα αφού η μοτοσυκλέτα τους δεν είναι τόσο ευέλικτη, κουράστηκαν να μην μπορούν να κουβαλήσουν μια σακούλα με πράγματα και ο συνεπιβάτης να γκρινιάζει που κάθεται άβολα. Στην ουσία διάλεξαν την μοτοσυκλέτα τους με το συναίσθημα, δεν ταίριαζε όμως καθόλου με τον τρόπο ζωής τους και τις ανάγκες τους. Αυτοί δεν είναι πιο ευχαριστημένοι από τους άλλους επειδή έκαναν το κομμάτι τους, αλλά κατά βάθος, δυσανασχετούν και η μοτοσυκλέτα τους δεν τους αρέσει.
Εσείς τι λέτε; Σε ποια κατηγορία ανήκετε; Πόσους συμβιβασμούς κάνετε όταν αγοράζετε μια μοτοσυκλέτα; Πόσο μιλάει η επιλογή στο συναίσθημα και πόσο στη λογική σας; Σας αρέσει η μοτοσυκλέτα που οδηγείτε; Ήταν σωστή η επιλογή σας ή σας άφησε με ένα παράπονο;
