Αρχής γενομένης από το TDM 900, πρόκειται για την τρίτη γενιά ενός μοντέλου που εμφανίστηκε το 1991. Το TDM850, όπως λεγόταν, ήταν πολύ νεωτεριστικό για την εποχή του: Εμπνεύστηκε από το XTZ750 Tenere και ήταν η πρώτη street adventure μοτοσυκλέτα. Η όρθια θέση οδήγησης και ο ασφάλτινος προσανατολισμός μιας «ψηλής» μοτοσυκλέτας ήταν ιδέες πρωτοποριακές για το 1991 –αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο θα επανέλθουμε και παρακάτω.
Το TDM 900 είναι η 3η γενιά της πλατφόρμας, που παρουσιάστηκε το 2002 και έφερε σημαντικές αναβαθμίσεις. Το πλαίσιο ήταν τεχνολογίας διπλής δοκού, από αλουμίνιο, αντικαθιστώντας την ατσάλινη πρεσαριστή κατασκευή. Παρόμοια, το ατσάλινο ψαλίδι έδωσε την θέση του σε ένα αλουμινένιο και οι αναφορές σε αμιγώς σπορ κατασκευές πλήθυναν (και που είστε ακόμη…). Ο κινητήρας των 2 κυλίνδρων με τις 5βάλβιδες κεφαλές (!) έφτασε τα 897 κ.εκ. και χρησιμοποιούσε crossplane στρόφαλο 270 μοιρών, αποδίδοντας 86 ίππους και 8,9 kgm ροπής. Η TDM 900 ήταν η πρώτη που έφερε ψεκασμό καυσίμου, κιβώτιο ταχυτήτων 6 σχέσεων και ψηφιακό ταχύμετρο, ενώ προσέφερε ρυθμιζόμενες αναρτήσεις εμπρός-πίσω και πολύ υψηλών προδιαγραφών φρένα εμπρός, τα οποία μοιραζόταν με την Yamaha R1 πρώτης γενιάς. Όλο το «πακέτο» είχε ως αποτέλεσμα μια μοτοσυκλέτα πολλαπλών ρόλων, με έντονο το σπορ στοιχείο και την ευκολία οδήγησης σε πρώτο πλάνο.
To Tracer 900 από την άλλη, σε μια σημαντική διαφορά με το TDM 900, δεν είχε ως «πρόγονο» μια on-off μοτοσυκλέτα αλλά ένα street μοντέλο και μάλιστα ένα από τα πιο συναρπαστικά των τελευταίων ετών. Πρόκειται για το MT-09, το οποίο έδωσε πνοή ζωής στην σειρά ΜΤ το 2013 και… τρέλανε κόσμο. Το Tracer 900 βασίστηκε κατασκευαστικά στο MT-09, χρησιμοποιώντας το ίδιο πλαίσιο, τις ίδιες αναρτήσεις και τον ίδιο τρικύλινδρο κινητήρα. Ο τελευταίος, αποτελούσε μια ολοκαίνουργια μονάδα της Yamaha, που δημιουργήθηκε μαζί με το ΜΤ-09 και βασικό χαρακτηριστικό του ήταν η μεγάλη διαθέσιμη ροπή στον αναβάτη, γεγονός που οφείλεται και στην φύση του (ΜΤ σημαίνει Masters of Torque, άλλωστε). Η ισχύς του κινητήρα φτάνει τους 115 ίππους και 8,8 kgm ροπής. Η ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του κινητήρα περιλαμβάνει 3 χάρτες απόκρισης του γκαζιού, για προσαρμογή στα μέτρα του αναβάτη.
Το αλουμινένιο πλαίσιο του Tracer 900 ακολουθεί μεν την φιλοσοφία της «διπλής δοκού», ωστόσο έχει αρκετές διαφορές με την ορθόδοξη twin spar σχεδίαση. Το πλαίσιο τοποθετεί τον κινητήρα «κρεμάμενο» χρησιμοποιώντας τον ως ενεργό μέλος και στο πίσω μέρος του εδράζεται το αλουμινένιο ψαλίδι της μοτοσυκλέτας σε μια pivotless διάταξη. Εμπρός, το Tracer 900 χρησιμοποιεί ανεστραμμένο πιρούνι (που έχει γίνει πλέον κανόνας εκτοπίζοντας το συμβατικό εδώ και χρόνια), ενώ οι τροχοί του είναι 17 ιντσών εμπρός και πίσω (το TDM είχε τροχό 18 ιντσών εμπρός). Τα φρένα της Tracer 900 αποτελούνται από 2 δίσκους εμπρός με 4πίστονες δαγκάνες και έναν δίσκο πίσω, ακριβώς όπως και στην περίπτωση του TDM.
Δε μ' αρέσει κανένα από τα 2.
Σε εμφάνιση τα θεωρώ κάτω του μετρίου.
Το TDM γνωστό για το κακό κέντρο βάρους του. Για το tracer δε γνωρίζω.
Ό,τι και να λέμε το TDM είναι το στεφανωμένο μηχανάκι του κάγκουρα (ξεκινάει με παπί/ εξάτμιση Sebring να μας σπάει τα νεύρα με την κλανιά του, συνεχίζει με XT - πάλι με μπούκα -, και τέλος πάει στην πατάτα αυτή).
Καλή συνέχεια!
TDM900, η βασίλισσα της μπάντας. Ειδικά στην τραγική ελληνική άσφαλτο διπλώνεις την μηχανή στρίβοντας με τη 2α να ρετάρει στον κόφτη και με το αριστερό χέρι χαιρετάς κάποιον γνωστό ή το μπλόκο που σε κοιτάζει με απορία. Πέρα όμως από τη διασκέδαση, η μηχανή σε κάνει καλύτερο οδηγό ή τουλάχιστον έτσι νιώθεις. 1η μεγάλη διαδρομή για τριήμερο 25ης Μαρτίου (2005) έχοντας ως τότε σχεδόν 150.000 χλμ κυρίως με (ψευτο)εντούρο, και η γυναίκα μου με χτύπησε 4-5 φορές στους ώμους μετά από στροφές υψηλών ταχυτήτων φωνάζοντας "θα ακουμπήσουμε κάτω!". Είχε δίκιο, 1η φορά έβλεπα τον ορίζοντα με τέτοια κλίση εκτός πίστας, αλλά η μοτοσυκλέτα ήταν ακλόνητη. Και όταν φτάσαμε είδα με έκπληξη το πίσω λάστιχο και μάλιστα το μανίσιο σκληρό dunlop όχι μόνο να έχει τερματίσει, αλλά και με μισό εκατοστό φυτίλι εκατέρωθεν...
Δε μ' αρέσει κανένα από τα 2. Σε εμφάνιση τα θεωρώ κάτω του μετρίου. Το TDM γνωστό για το κακό κέντρο βάρους του. Για το tracer δε γνωρίζω. Ό,τι και να λέμε το TDM είναι το στεφανωμένο μηχανάκι του κάγκουρα (ξεκινάει με παπί/ εξάτμιση Sebring να μας σπάει τα νεύρα με την κλανιά του, συνεχίζει με XT - πάλι με μπούκα -, και τέλος πάει στην πατάτα αυτή). Καλή συνέχεια!
TDM900, η βασίλισσα της μπάντας. Ειδικά στην τραγική ελληνική άσφαλτο διπλώνεις την μηχανή στρίβοντας με τη 2α να ρετάρει στον κόφτη και με το αριστερό χέρι χαιρετάς κάποιον γνωστό ή το μπλόκο που σε κοιτάζει με απορία. Πέρα όμως από τη διασκέδαση, η μηχανή σε κάνει καλύτερο οδηγό ή τουλάχιστον έτσι νιώθεις. 1η μεγάλη διαδρομή για τριήμερο 25ης Μαρτίου (2005) έχοντας ως τότε σχεδόν 150.000 χλμ κυρίως με (ψευτο)εντούρο, και η γυναίκα μου με χτύπησε 4-5 φορές στους ώμους μετά από στροφές υψηλών ταχυτήτων φωνάζοντας "θα ακουμπήσουμε κάτω!". Είχε δίκιο, 1η φορά έβλεπα τον ορίζοντα με τέτοια κλίση εκτός πίστας, αλλά η μοτοσυκλέτα ήταν ακλόνητη. Και όταν φτάσαμε είδα με έκπληξη το πίσω λάστιχο και μάλιστα το μανίσιο σκληρό dunlop όχι μόνο να έχει τερματίσει, αλλά και με μισό εκατοστό φυτίλι εκατέρωθεν...