Τα «μανιτάρια» είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τρόπους προστασίας της μοτοσυκλέτας, αλλά η επιλογή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς στην αγορά υπάρχουν πολλές προτάσεις από διαφορετικούς κατασκευαστές, ενώ σε περίπτωση πτώσης μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στο πλαίσιο και να χρειαστεί
έλεγχος από τη MotoCert. Δες τώρα τι πρέπει να έχεις κατά νου πριν προχωρήσεις σε αγορά.
Σε τι μοτοσυκλέτες χρησιμοποιούνται;
Οι πτώσεις σε χώμα διαφέρουν σε γενικές γραμμές από αυτές σε άσφαλτο, ως προς την ταχύτητα με την οποία συμβαίνουν και φυσικά ως προς το έδαφος με το οποίο έρχεται σε επαφή η μοτοσυκλέτα. Αυτό σημαίνει ότι και η μέθοδος προστασίας της μοτοσυκλέτας πρέπει να διαφέρει. Τα «μανιτάρια» λειτουργούν καλύτερα σε επιφάνεια στην οποία μπορούν να γλιστρήσουν, δηλαδή στην άσφαλτο. Το χώμα είναι συνήθως πιο μαλακό και τα «μανιτάρια» μπορεί να χωθούν μέσα του με αποτέλεσμα η μοτοσυκλέτα να αναποδογυρίσει και να πάθει μεγαλύτερη ζημιά.
Τι προστατεύουν;
Στόχος των προστατευτικών «μανιταριών» είναι να μεταφέρουν τις δυνάμεις της πτώσης στο πλαίσιο και τον κινητήρα, που είναι το πιο άκαμπτο σημείο της μοτοσυκλέτας. Έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να κρατούν τη μοτοσυκλέτα πιο ψηλά από το έδαφος και να μην επιτρέπουν στα κρίσιμα σημεία να συρθούν και να καταστραφούν. Κάποια «μανιτάρια» είναι πιο μεγάλα σε μήκος, που σημαίνει ότι προστατεύουν καλύτερα σε περίπτωση πτώσης, αλλά χαλάνε περισσότερο την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, αφού εξέχουν πολύ από τα πλάγια. Επίσης, έχουν περισσότερο υλικό που μπορεί να «θυσιαστεί» κατά το σύρσιμο. Τα μικτότερα προστατευτικά «μανιτάρια» ίσως να αφήνουν κάποια μέρη της μοτοσυκλέτας εκτεθειμένα, αλλά υπάρχει μικρότερη πιθανότητα να στραβώσουν ή να κοπούν τελείως.
Από τι υλικά κατασκευάζονται;
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα «μανιτάρια» κατασκευάζονται από αλουμίνιο ή πλαστικό. Τα αλουμινένια φθείρονται γενικά λιγότερο όταν τρίβονται σε μια δεδομένη απόσταση και ο συντελεστής τριβής είναι μεγαλύτερος, δηλαδή η μοτοσυκλέτα θα χρειαστεί λιγότερα μέτρα για να σταματήσει. Όμως, αφήνουν και μεγαλύτερο μέρος από τις δυνάμεις της πρόσκρουσης να περάσει στο πλαίσιο της μοτοσυκλέτας. Τα πλαστικά από την άλλη, γλιστρούν καλύτερα στην άσφαλτο, αλλά φθείρονται και περισσότερο, ανάλογα με το είδος του πολυμερούς που έχει χρησιμοποιηθεί. Υπάρχουν και προστατευτικά μανιτάρια που συνδυάζουν τα δυο υλικά, αλλά μπορεί να εμφανίσουν αδυναμία στο σημείο που αυτά ενώνονται.
Που και πώς τοποθετούνται;
Συνήθως τα σημεία που ο κινητήρας στηρίζεται στο πλαίσιο είναι τα πιο κατάλληλα για να τοποθετηθούν τα «μανιτάρια», ώστε να βελτιστοποιείται η μεταφορά ενέργειας. Αν έχεις κάποια supersport μοτοσυκλέτα με πλήρες φαίρινγκ, ίσως χρειαστεί να γίνουν τρύπες σε αυτό προκειμένου να έχεις πρόσβαση στα σημεία που θα βιδωθούν. Σε μια γυμνή μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι πιο εύκολα για προφανείς λόγους. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζονται ειδικά στηρίγματα, τα οποία φέρνουν τα μανιτάρια στο ιδανικό σημείο, χωρίς να χρειάζονται τροποποιήσεις στο φαίρινγκ. Το αρνητικό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι τα στηρίγματα αυτά μπορεί να αποτελέσουν αδύναμο σημείο και να λειτουργήσουν ως μοχλοί σε περίπτωση πτώσης, κάνοντας ζημιά στο πλαίσιο της μοτοσυκλέτας.
Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστεί να πραγματοποιήσεις μέτρηση στη MotoCert ώστε να έχεις πιστοποιημένες αποδείξεις για την κατάσταση του πλαισίου της μοτοσυκλέτας. Η διαδικασία γίνεται σε πολύ μικρό χρόνο και δεν απαιτείται αποσυναρμολόγηση της μοτοσυκλέτας.
Δες
εδώ τα καλύτερα προστατευτικά «μανιτάρια» της αγοράς.