Ιμάντας VS αλυσίδα VS άξονας

Διαβάστηκε από 42194 αναγνώστες

Ποιες είναι οι πιο διαδεδομένες λύσεις στην τελική μετάδοση και γιατί η αλυσίδα έχει επικρατήσει; Διάβασέ τα όλα εδώ.

Kοινοποίησέ το »
Σχολιάσε το στο facebook »

Δείτε ΕΔΩ το θέμα και σε μορφή περιοδικού!

Η τελική μετάδοση είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρεται η δύναμη του κινητήρα από τον άξονα εξόδου του κιβωτίου ταχυτήτων προς τον πίσω τροχό. Σε μια μοτοσυκλέτα η απόσταση αυτή είναι αρκετά μεγάλη οπότε έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να μεταφερθεί η δύναμη και η ροπή, χωρίς σημαντικές απώλειες. Οι τρεις επικρατέστερες λύσεις αυτή τη στιγμή είναι ο ιμάντας, η αλυσίδα και ο άξονας. Ας δούμε αναλυτικά τις διαφορές τους.

Ιμάντας

Το σύστημα αποτελείτε από έναν ιμάντα που ενώνει δυο τροχαλίες. Ο ιμάντας έχει δόντια στην εσωτερική πλευρά του, τα οποία ταιριάζουν σε αντίστοιχες εσοχές στις τροχαλίες. Η μια τροχαλία βρίσκεται στην έξοδο του κιβωτίου ταχυτήτων και η άλλη στον πίσω τροχό. Ο ιμάντας μεταφέρει την κίνηση από την πρώτη στη δεύτερη. Είναι κατασκευασμένος από καουτσούκ και έχει μεταλλικά νήματα που αυξάνουν την αντοχή. Η εξωτερική πλευρά του ιμάντα έχει μια νάιλον επίστρωση, ώστε να μη δημιουργούνται ρωγμές. Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι ότι δεν χρειάζονται λίπανση, ούτε κάποιου είδους ρύθμιση (π.χ. τέντωμα) κατά τη διάρκεια της ζωής τους, η οποία όμως είναι λίγο μικρότερη σε σχέση με τις άλλες λύσεις εξαιτίας της έντονης φθοράς. Τα διαστήματα αλλαγής ιμάντα καθορίζονται από τον κατασκευαστή και φυσικά επηρεάζονται από τον τρόπο και τις συνθήκες οδήγησης. Σε γενικές γραμμές ένας ιμάντας χρειάζεται αλλαγή κάθε 25.000 χιλιόμετρα και το κόστος του είναι ελαφρώς μικρότερο σε σχέση με της αλυσίδας.

Αλυσίδα

Η αλυσίδα είναι αυτή τη στιγμή η επικρατέστερη λύση στη μετάδοση της κίνησης στον πίσω τροχό. Οι περισσότερες μοτοσυκλέτες χρησιμοποιούν αλυσίδα επειδή είναι η πιο αποδοτική επιλογή, αφού μόλις το 1% της απόδοσης χάνεται λόγω τριβής. Η αλυσίδα ενώνει δυο γρανάζια, ένα στην έξοδο του κιβωτίου και ένα στον πίσω τροχό, τα οποία είναι κατασκευασμένα από σκληρυμένο χάλυβα με το εμπρός να έχει από 12 έως 23 δόντια και το πίσω από 30 έως 72. Το μήκος της αλυσίδας αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου κάτι που προκαλεί θόρυβο κατά τη λειτουργία και μειωμένη απόδοση. Για να μειώνεται η φθορά και να αυξάνεται η διάρκεια ζωής, η αλυσίδα χρειάζεται τακτική λίπανση, έλεγχο του τζόγου και τέντωμα, όταν είναι απαραίτητο. Τα γρανάζια και η αλυσίδα αλλάζονται συνήθως ταυτόχρονα και έχουν διάρκεια ζωής περίπου 35.000 χιλιόμετρα.

Αξονας

Μερικές μεγάλου κυβισμού συνήθως μοτοσυκλέτες χρησιμοποιούν άξονα για τη μετάδοση της κίνησης. Το σύστημα είναι πιο πολύπλοκο από τα υπόλοιπα καθώς ο άξονας έχει έναν ελεύθερο σύνδεσμο στη μια άκρη του, όπου ενώνεται με τον κινητήρα και ένα κωνικό γρανάζι στην άλλη άκρη το οποίο με τη σειρά του δίνει κίνηση σε ένα αντίστοιχο γρανάζι στερεωμένο στον τροχό. Τα γρανάζια λειτουργούν σε μπάνιο λαδιού και η συντήρηση που απαιτεί το σύστημα είναι ελάχιστη. Μπορεί η λύση αυτή να έχει υψηλό κόστος κατασκευής, αλλά η λειτουργία του άξονα είναι ομαλή και ήσυχη. Οι άξονες κατασκευάζονται από ατσάλι και συνήθως είναι κούφιοι για να έχουν μικρότερη αδράνεια όταν περιστρέφονται με υψηλές ταχύτητες. Το όλο σύστημα μετάδοσης είναι κλεισμένο σε κάσα, η οποία λειτουργεί ως ψαλίδι και ως δεξαμενή για το λάδι.