482 Λόγοι να αμαρτήσεις

Η μεγάλη κατηγορία στα Streetfighter περιλαμβάνει μοτοσυκλέτες που αποτελούν το διακαή πόθο των περισσοτέρων μοτοσικλετιστών. Μπορεί να μην είναι πρακτικές και ευέλικτες αλλά είναι μοναδικές, καθώς εστιάζουν στην παραγωγή αδρεναλίνης κάθε φορά που θα βρεθείς πάνω στη σέλα τους. Σε κάνουν να ξεχάσεις τους καλούς σου τρόπους και να βουτηχτείς στον πειρασμό της σπορ οδήγησης, χαρίζοντας σου ανεξίτηλες οδηγικές εμπειρίες.
 
Κινητήρας – Ηλεκτρονικά: Πιο άμεσο το Ζ, πύραυλος το S 1000 R, καταιγιστικό το  Duke

Οι δυνατοί κινητήρες των 1000+ κυβικών, είναι η αιχμή του δόρατος των τριών σκληροπυρηνικών Streetfighter. Δύο διαφορετικοί κόσμοι έρχονται σε σύγκρουση. Δικύλινδρος V για το ΚΤΜ και τετρακύλινδροι σε σειρά για Kawasaki και BMW, έχουν τις ρίζες τους σε superbike μοτέρ. Το Z φέρει τον κινητήρα στον οποίον βασίστηκε όλη η νεότερη σειρά των μοτοσικλετών του λίτρου, ο οποίος με τις τελευταίες βελτιώσεις, αποδίδει 142 ίππους στις 10.000 σαλ και 11,3 κιλά ροπής στις 7.300 σαλ. Μπορεί να υστερεί σε νούμερα αλλά είναι αρκετά δυνατός στην πράξη. Ο δικύλινδρος της KTM είναι μια βελτιωμένη έκδοση του κινητήρα του RC8 R και μπορεί να υπολείπεται σε κυλίνδρους, υπερισχύει όμως σε χωρητικότητα (1.301κ.εκ.) και απόλυτη δύναμη. Είναι ο ισχυρότερος, αποδίδοντας 180 ίππους στις 8.870σαλ με 14,7 κιλά ροπής στις 6.500σαλ. ¶φθονα αποθέματα ισχύος και για το μοτέρ του S 1000 R. Με τη σωστή σχέση στο κιβώτιο και γενναίο άνοιγμα του γκαζιού διακτινίζεται από σημείο σε σημείο. Αυτό μεταφράζεται σε νούμερα ως εξής: 160 ίπποι στις 11.000σαλ και 11,4 κιλά ροής στις 9.250σαλ. Όσον αφορά τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, το KTM φέρει ένα πληρέστατο πακέτο ηλεκτρονικών: Ride by wire γκάζι, Traction Control και τρεις χάρτες ανάφλεξης (Street, Sport, Rain). Το Kawasaki, είναι ο... μορμόνος της κατηγορίας, απαρνούμενο την τεχνολογία αυτή που απουσιάζει πλήρως από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, αφού δεν έχει ούτε καν ride by wire γκάζι.  Αυτό δεν είναι απαραίτητα μειονέκτημα, καθότι πολλοί αναβάτες θα βρουν στο Z, την “αγνότητα” που επιθυμούν. Από την άλλη το S 1000 R πέρα από, σύστημα ελέγχου πρόσφυσης του πίσω τροχού, μπορεί να εξοπλιστεί με ημι-ενεργητικές αναρτήσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με τα riding modes, μεταμορφώνουν την συμπεριφορά της μοτοσικλέτας και του κινητήρα σύμφωνα με τις προτιμήσεις του αναβάτη.

Πλαίσιο – Αναρτήσεις – Φρένα: Πιρουνάρα το Duke, Ημι-ενεργητικές το S 1000 R, πλήρως εξοπλισμένο το Ζ

Τα 3 γυμνά μοντέλα έχουν εξοπλιστεί με τα κατάλληλα περιφερειακά, ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις. Διαφοροποιήσεις έχουμε στο πλαίσιο με το Γερμανικό και Ιαπωνικό μοντέλο να υιοθετούν την κλασική διάταξη του περιμετρικού πλαισίου δύο δοκών από αλουμίνιο, την ώρα που το ΚΤΜ φέρει ατσάλινο χωροδικτύωμα, στάνταρ επιλογή της Αυστριακής εταιρίας τα τελευταία χρόνια. Στον τομέα της ανάρτησης, την διαφορά κάνει το BMW με τις ημι-ενεργητικές αναρτήσεις να ρυθμίζονται ανάλογα με τις συνθήκες και να αποτελούν μεγάλο πλεονεκτήματα στη σπορ οδική συμπεριφορά. Από κοντά και το Duke με το εντυπωσιακό, πλήρως ρυθμιζόμενο, ανεστραμμένο πιρούνι 48 χιλιοστών της WP, ενώ το Z φέρει ένα πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι 41 χιλιοστών της Showa. Φυσικά τα πίσω αμορτισέρ έχουν τη δυνατότητα για προφόρτιση ελατηρίου και απόσβεση επαναφοράς, με το ΚΤΜ να προσφέρει και απόσβεση συμπίεσης. Υπεροπλία και στον τομέα της πέδησης με τη μάχη να είναι στήθος με στήθος. Ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες μπροστά είναι το κατεστημένο της κατηγορίας, με την διάμετρο των δίσκων να βρίσκεται στα 310 χιλιοστά για το Ζ, που είναι και το μόνο με δίσκους τύπου μαργαρίτα και στα 320 για Duke και S 1000 R. Η εικόνα ολοκληρώνεται με  διπίστονη δαγκάνα στο πίσω φρένο για το Super Duke, ενώ  το S 1000 R, και το Ζ αρκούνται σε μονοπίστονη. Τέλος όλες οι μοτοσικλέτες φέρουν σύστημα ABS στον standard εξοπλισμό τους.
 
Στο δρόμο: Ανόθευτα απολαυστικό το Ζ, κανίβαλος το Duke, Δυναμίτης το S 1000 R

Το καθένα έχει την δική του προσωπικότητα στο δρόμο και η επιλογή φαντάζει πραγματικά πολύ δύσκολη.  Όλα τους, εμφανίζουν και με το παραπάνω τα δυναμικά χαρακτηριστικά που οφείλουν για να αποτελέσουν άξιους εκπροσώπους της κατηγορίας και οι όποιες διαφορές τους, δεν αποτελούν κριτήριο απόρριψης αλλά προτίμησης, με την έννοια ότι το κάθε ένα από αυτά ταιριάζει σε συγκεκριμένους αναβάτες. Το Ζ, έχει έναν απίστευτο ήχο που ξεσηκώνει, έχει τετρακύλινδρο μεστό -και πολύ- γκάζι, είναι σταθερό και έχει το ατού της αμεσότητας, αφού δεν παρεμβάλλεται κανένα e-something ανάμεσα σε αυτό και στον οδηγό.  Όταν τα πράγματα αγριέψουν το S 1000 R παίρνει κεφάλια, με το δυνατό κινητήρα να φορτώνει χιλιόμετρα, ενώ παρουσιάζει εξαιρετική σταθερότητα και ασφάλεια χάρη στο πακέτο αναρτήσεων ηλεκτρονικών. Το KTM είναι παραδόξως πολύ φιλικό αλλά εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά παράνοιας όταν ανοίξει το γκάζι. Το μεγαλύτερο προσόν του Super Duke, είναι το ότι αυτή η απολαυστική υπέρβαση σε όλους τους τομείς, μπορούν να την ζήσουν όλοι με ασφάλεια, χάρη στα εξαιρετικά ηλεκτρονικά βοηθήματα. Ο κινητήρας του ΚΤΜ είναι ο πιο τρομακτικός, αν κάποιος τον απελευθερώσει από τα ηλεκτρονικά δεσμά του. Οι τρεις μοτοσικλέτες μπορούν να προσφέρουν ατελείωτες ώρες διασκέδασης στον αναβάτη τους αφού κάθε ινδιάνικη πράξη που επιλέξετε να κάνετε, εκτελείται με χαρακτηριστική ευκολία. Σε δρόμο με στροφές και οι τρεις μοτοσικλέτες θα καταφέρουν να κινηθούν με ιδιαίτερα γρήγορο ρυθμό.
 
Συμπέρασμα

Μοτοσικλέτες σαν και αυτές τις αγοράζεις για το κέφι σου και όχι γιατί εξυπηρετούν πρακτικές σου ανάγκες και άλλα τέτοια ωραία politically correct. Ως εκ τούτου, κουμάντο στα “γούστα” του καθενός δεν κάνουμε, όποιο και από τα τρία και αν σας “γυαλίσει” χαμένοι δεν θα βγείτε. Το Kawasaki είναι κατάλληλο για τους βαμμένους γιαπωνεζόφιλους, για αυτούς που θέλουν “τετρακυλινδρίλα” στο max και το “brutal” που βγάζουν παροδοσιακά οι μοτοσικλέτες από το Akashi. Απασταγγισμένη από ηλεκτρονικές ευκολίες θα σου προσφέρει απόλαυση στο μέγιστο. Το S 1000 R της BMW είναι μια για όσους επιθυμούν μια μοτοσυκλέτα με ξεχωριστή σχεδίαση, απίστευτο στήσιμο, άνετη-καθημερινή εργονομία για ένα ευρύ πεδίο χρήσης και φυσικά  ξεχωριστό κινητήρα ξυράφι που προσφέρει εκρηκτικές επιδόσεις. Αν θα έπρεπε όμως να επιλέξουμε ένα, αυτό θα ήταν το Super Duke, μόνο και μόνο γιατί είναι το πιο υπερβολικό, όπως αρμόζει σε μια μοτοσικλέτα της κατηγορίας. Όταν μάλιστα αυτή η υπερβολή δεν είναι κατ΄ανάγκη επικίνδυνη αλλά προσιτή από όλους, ε, τότε δύσκολα να πεις όχι.