Ξεκινώντας από το ζευγάρι Z650 - CB650F βλέπουμε ότι στα χαρτιά υπερέχει η Ι4 μονάδα του Honda, με 87 ίππους, έναντι 68 του δικύλινδρου της Kawasaki. Αυτό επιβεβαιώνεται στην πράξη, όπου ο 4Κ προσφέρει το χαρακτηριστικό δούλεμά του με μεγάλη διάρκεια. Ωστόσο, η μονάδα της Honda προβληματίζεται κάτω από τις 4.000 σαλ, παρουσιάζοντας μια έλλειψη ισχύος που χρειάζεται συνήθεια. Το δικύλινδρο μοτέρ της Kawasaki τα καταφέρνει περίφημα στις χαμηλομεσαίες στροφές! Οι διπλές πεταλούδες στα σώματα 36 χιλιοστών εξασφαλίζουν άμεση απόκριση, με το τελικό αποτέλεσμα να φωνάζει ελαστικότητα. Αρα, αποδεικνύεται καλύτερο ακριβώς εκεί που θα λειτουργήσουν αυτές οι μοτοσυκλέτες στο…90% της χρήσης τους.
Στα V-Strom και Tracer, μιλάμε για δύο μηχανολογικά «διαμάντια», το καθένα με τον τρόπο του. Ο κινητήρας του Suzuki έχει αποδείξει την διαχρονικότητά του και πλέον ανανεώνεται σημαντικά, με σκοπό την μείωση των τριβών, την συμμόρφωση με Euro 4 και την διατήρηση της ιπποδύναμης των 69,7 ίππων. Πως όμως συγκρίνεται με τον CP2 του Tracer; Το μοτέρ της Yamaha έχει κατακτήσει το κοινό με τον τρόπο λειτουργίας του που ξεχειλίζει νεύρο! Στους πίνακες η ισχύς του ανέρχεται σε 74,8 ίππους καθιστώντας τον ίσως τον ισχυρότερο της κατηγορίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το V-Strom διαθέτει TractionControl που ρυθμίζεται σε 2 επίπεδα και απενεργοποιείται, ενώ το Tracer 700 συνδέει απευθείας τις πεταλούδες του γκαζιού με το… χέρι του αναβάτη, χωρίς καμία ανασταλτική παρέμβαση.
