Αυτό που δεν διαφέρει καθόλου μεταξύ Ισπανίας και Ελλάδας είναι η ευκολία με την οποία αυτή η μοτοσυκλέτα τραβά κάθε βλέμμα. Η Streetfigter σε κάθε της γενιά ήταν ελκυστική όπως άλλωστε κάθε σπορ μοτοσυκλέτα της Ducati όμως η V4 το πήγε ένα βήμα παραπέρα, όντας μια από τις ομορφότερες γυμνές που έχουν κατασκευαστεί. Έτσι το μόνο που έπρεπε να κάνουν οι σχεδιαστές του νέου μοντέλου, ήταν να πάρουν τα βασικά στοιχεία και τις κοφτερές γραμμές της μεγάλης αδελφής και να τα προσαρμόσουν κατάλληλα. Το αποτέλεσμα σίγουρα τους δικαίωσε, αφού από μακριά δύσκολα τις ξεχωρίζεις μεταξύ τους αν εξαιρέσεις την απουσία των αεροδυναμικών φτερών τα οποία όμως υπάρχουν στον κατάλογο των αξεσουάρ και για την V2. Η μικρή Streetfighter δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μεγαλύτερα μοντέλα σε εμφάνιση, ούτε όμως και στην ποιότητα κατασκευής που είναι απλώς κορυφαία σε κάθε λεπτομέρεια.
Η ομορφιά βέβαια χρειάζεται και κάποιες παραχωρήσεις. Αυτές στην περίπτωση της Streetfightetr V2 έχουν να κάνουν κυρίως με την αεροδυναμική προστασία, η οποία όπως είναι εύκολα αντιληπτό κοιτώντας τη μικροσκοπική μάσκα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη στις μεγάλες ταχύτητες. Πρέπει λοιπόν να έχεις καλό κράνος και γυμνασμένο σβέρκο αν θες να παραμείνει εκεί όταν ξεπερνάς τα 200χλμ/ώρα. Παρόλα αυτά η εργονομία είναι αρκετά πιο άνετη από ότι περιμένεις. Οι μικρές διαστάσεις έπρεπε να συνδυαστούν με μια πιο φιλική θέση οδήγησης σε σχέση με την Panigale V2, αφού η Streetfighter V2 δεν προορίζεται μόνο για την πίστα. Έτσι το φαρδύ τιμόνι που αντικατέστησε τα κλιπ ον συνδυάζεται με χαμηλότερα και πιο μπροστά τοποθετημένα μαρσπιέ και με μια μεγαλύτερη σέλα (845χιλ από το έδαφος), η οποία έχει πλέον και περισσότερο αφρώδες. Κάθεσαι "πάνω" στη μοτοσυκλέτα, με το σώμα σε πιο όρθια αλλά ταυτόχρονα επιθετική στάση που είναι κατάλληλη τόσο για σπορ οδήγηση όσο και για βόλτες χωρίς να ταλαιπωρούνται οι καρποί σου, ενώ όσον αφορά τον συνεπιβάτη αυτός θα σε ακολουθήσει τουλάχιστον σε σύντομες διαδρομές, αφού η υπερκομψή ουρά διαθέτει και σέλα για δεύτερο άτομο. Αν βέβαια μπορείς να αντισταθείς και να μην τοποθετήσεις μονόσελο κάλλυμα...
Όμοια με της μικρής Panigele είναι και η TFT οθόνη 4,3 ιντσών η οποία διακρίνεται για την ευκρίνειά της, προσφέροντας μπόλικες πληροφορίες (εκτός από δείκτη βενζίνης) μέσα από ένα καλοσχεδιασμένο μενού. Από αυτήν επιλέγεις και το riding mode ανάμεσα στα Sport-Road-Wet, με τα δύο πρώτα να παρέχουν τη μέγιστη ισχύ με διαφορετική απόκριση στο γκάζι και το τρίτο να μειώνει την απόδοση στους 110 ίππους για ολισθηρές συνθήκες. Φυσικά σε κάθε mode διαφέρει και η παρέμβαση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων τα οποία συνεργάζονται με IMU 6 αξόνων και αποτελούνται από traction Control 8 επιπέδων, wheelie control 4 επιπέδων, quick shifter με blipper για τα κατεβάσματα και ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα 3 επιπέδων. Όλα τα παραπάνω μπορούν να απενεργοποιηθούν αν θέλεις να απολαμβάνεις ανόθευτες τις δυνατότητες του V2.
