Η Piaggio είχε τονίσει πολύ έντονα την ανώτερη πρόσφυση του μπροστινού και την καλύτερη ανατροφοδότηση που δίνει στον αναβάτη το 2006 και πολλοί τότε κουνούσαν το κεφάλι με δυσπιστία. Όποιος όμως βρέθηκε στη σέλα του κατάλαβε αμέσως τι εννοούσαν οι Ιταλοί και αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν μεταφερθεί αυτούσια - προφανώς - και στο νέο μοντέλο. Το όλο σύστημα θέλει σίγουρα λίγη συνήθεια για κάποιον που έρχεται από δίτροχο, καθώς το βάρος είναι αυξημένο μπροστά και οι αντιδράσεις του Scooter στην αλλαγή κατεύθυνσης λίγο πιο αργές. Αλλά! Μόλις το συνηθίσεις λίγο αντιλαμβάνεσαι αμέσως τα πλεονεκτήματα που έχει, ειδικά σε δρόμους με χαμηλή πρόσφυση ή στο βρεγμένο.
Εκεί σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις πράγματα που θα μπορούσαν να φαντάζουν απίθανα με έναν μόνο τροχό, καθώς έχεις “πρόσφυση με το κιλό” και η μπροστινή ανάρτηση διαβάζει το δρόμο και μεταφέρει τεράστια σιγουριά και αυτοπεποίθηση στον αναβάτη. Η ανασχεδίαση μπροστά έχει φέρει σοβαρά αποτελέσματα στην προστασία από τα καιρικά φαινόμενα, αν και η ζελατίνα - παρά τον βελτιωμένο χαρακτήρα της παραμένει σχετικά μικρή. Η σέλα δύο επιπέδων είναι πολύ άνετη, ενώ ο χώρος για τα πόδια του αναβάτη υπεραρκετός, ακόμα και για τα μεγαλύτερα αναστήματα. Η αλλαγή θέσης του πετάλ φρένου στο πόδι (που πατώντας το ενεργοποιεί έντονα και τα δύο φρένα) είχε γίνει στην προηγούμενη γενιά και απεδείχθη μια σωστή λύση, καθώς πλέον δεν ενοχλεί καθόλου το δεξί πέλμα του αναβάτη, αλλά ταυτόχρονα παραμένει εύκολα προσβάσιμο όταν θες να το πατήσεις. Μιας και αναφερθήκαμε στο φρενάρισμα, τόσο το αρχικό δάγκωμα όσο και η προοδευτικότητα των φρένων είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται το συγκεκριμένο Scooter, βοηθώντας και πιο άπειρους αναβάτες να σταματήσουν με ασφάλεια σε όλες τις συνθήκες, ενώ το ABS που έχει αναπτυχθεί σε συνεργασία με την Continental, δεν θα κάνει “αχρείαστες” εμφανίσεις. Στην κίνηση μέσα στην πόλη δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα, ενώ παρά τον φαινομενικά αυξημένο όγκο του μπροστά μπορεί ακόμα να ελιχθεί με αρκετή άνεση ανάμεσα στην κίνηση, με το τιμόνι να βρίσκεται πάνω από το ύψος των καθρεπτών των περισσοτέρων αυτοκινήτων. Βγαίνοντας από την πόλη θα δεις την κατανάλωση να ανεβαίνει ελαφρώς όσο κινείσαι κοντά στο όριο της τελικής του ταχύτητας (που φτάνει τα 130 χλμ./ώρα) όμως κινητήρας και σύνολο δεν θα διαμαρτυρηθούν καθόλου, ούτε θα δεις τους κραδασμούς να αυξάνονται και θα μπορείς να συνεχίσεις να κινείσαι με την ίδια άνεση και έλλειψη κούρασης που είχες και στην πόλη. Το χειρόφρενο και το κλείδωμα της μπροστινής ανάρτησης (όπου κρατάει το Scooter σε όρθια θέση) αποδείχθηκαν πολύ βολικά στις σύντομες στάσεις - όπου δεν χρειάζεται καν να βάλεις σταντ - ενώ μπορείς ακόμα και με το Scooter σε λειτουργία να κλειδώσεις την ανάρτηση (όταν φτάσεις σε φανάρι π.χ.) ώστε να μην χρειαστεί καν να βάλεις τα πόδια σου κάτω. Με το που ανοίξεις το γκάζι ξεκλειδώνει αυτόματα ώστε ακόμα και οι πιο ξεχασιάρηδες από εμάς (όπως ο γράφων) να μην αντιμετωπίσουν κανένα πρόβλημα.
