Ένα αερόψυκτο H-D που μπορείς να το στρίψεις και να το φρενάρεις χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος. Αντικειμενικά είναι πανέμορφη, με ένα “κακό” τρόπο που σε κάνει να θέλεις να την οδηγήσεις. Η σέλα είναι άνετη και η θέση οδήγησης δεν έχει καμία σχέση με αραλίκι και υπερεκτάσεις των άκρων για να βρουν τα “αγκυροβόλια” τους. Ο Evolution των 1.202 κυβικών, έλκει την καταγωγή του από το 1984 εξελισσόμενος συνεχώς από τότε. Η Harley – Davidson έχει βρει τις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στην αίσθηση, τους παραγόμενους κραδασμούς και τον ήχο. Η απόδοση του ανέρχεται στους 68,7 ίππους στις 5.500σαλ. και στα 9,7 kg-m ροπής στις 3.500σαλ. Το Roadster είναι από τα πιο εύχρηστα και “καθημερινά” αερόψυκτα Η-D που μπορεί να αποκτήσει κανείς. Η ροπή αναβλύζει από τις 1.000 στροφές, όπου είναι και το ρελαντί του κινητήρα και απλά αφήνοντας τον συμπλέκτη η μοτοσικλέτα ξεκινά μετρώντας πιστονιές. Ανοίγοντας το γκάζι, επιταχύνει με πιεστικότατο τρόπο αλλά αυτό που έχει περισσότερο σημασία είναι η απόλαυση που απορρέει από αυτό. Το Roadster εντυπωσιάζει με την ευελιξία του και τον τρόπο που αλλάζει κατεύθυνση, σε όλες τις ταχύτητες. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα στο να... “βουτήξεις” μαζί του, στα άπατα των ωκεανών της κίνησης. Έξω από την πόλη, σε βόλτες – βόλτες, δηλαδή σε εξορμήσεις που κάνεις για το fun της υπόθεσης, το Roadster και πάλι αισθάνεται πολύ άνετα.
Καθαρά και μόνο από άποψη αισθητικής το Indian. Μπαμπάτσικο και μηχανάρα με τα όλα της. Αν όμως έπρεπε να κυκλοφορήσω με κάποιο από αυτά τα μηχανάκια στην Ελλάδα, τότε θα διάλεγα το Triumph.
Καθαρά και μόνο από άποψη αισθητικής το Indian. Μπαμπάτσικο και μηχανάρα με τα όλα της. Αν όμως έπρεπε να κυκλοφορήσω με κάποιο από αυτά τα μηχανάκια στην Ελλάδα, τότε θα διάλεγα το Triumph.
TRIUMPH BOBBER ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ! (...καλύτερα στο κεφάλι, για μηχανές μιλάμε)