Traction Control: O άγρυπνος φρουρός

Οι ιπποδυνάμεις των σύγχρονων μοτοσυκλετών έχουν φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η κατάσταση των δρόμων κάνει πολύ δύσκολη τη διαχείρισή τους. Το traction control εξελίχθηκε με στόχο να μην επιτρέπει στις μοτοσυκλέτες να ξεπεράσουν το όριο της διαθέσιμης πρόσφυσης σε επικίνδυνο βαθμό. Από εκεί που ήταν προνόμιο μόνο των εξωτικών αγωνιστικών κατασκευών πλέον, βρίσκεται στον στάνταρ εξοπλισμό πολλών μοτοσυκλετών, αλλά και scooter, όπως ακριβώς το ABS και ο ηλεκτρονικός ψεκασμός. Πως λειτουργεί όμως ένα σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης;



Το κομμάτι των ελαστικών που έρχεται σε επαφή με το έδαφος είναι πολύ μικρό, μόλις μερικά τετραγωνικά εκατοστά, κι επίσης τα ελαστικά μπορεί να είναι φθαρμένα ή να μην έχουν σωστές πιέσεις. Αν αυτό συνδυαστεί με την κατάσταση του δρόμου, ο οποίος μπορεί να είναι βρεγμένος, κρύος, γλιστερός, ανομοιόμορφος και να έχει μπαλώματα, λακκούβες, φύλλα ή λάδια, γίνεται ξεκάθαρο το πόσο εύκολο είναι να χαθεί η πρόσφυση και να έρθει μια πτώση. Το traction control μειώνει την πιθανότητα γλιστρήματος που μπορεί να προέλθει από τους παραπάνω παράγοντες ή από το υπερβολικό άνοιγμα του γκαζιού και άλλα λάθη του αναβάτη. Ανεξάρτητα από το τι οδήγησε στο γλίστρημα, το σίγουρο είναι ότι θα υπάρξει διαφορά στην ταχύτητα μεταξύ εμπρός και πίσω τροχού.

Για να ανιχνευτεί αυτή η διαφορά της ταχύτητας χρησιμοποιούνται οι αισθητήρες του ABS οι οποίοι ήδη υπάρχουν στη μοτοσυκλέτα και κάνουν αυτή τη δουλειά. Στην περίπτωση του συστήματος ελέγχου της πρόσφυσης, μας ενδιαφέρει τι κάνει ο πίσω τροχός σε σχέση με τον εμπρός. Όταν δεν μπορεί να διατηρήσει την πρόσφυσή του, γλιστράει οπότε ο ρυθμός περιστροφής του είναι διαφορετικός σε σχέση με τον εμπρός τροχό. Τα δεδομένα των αισθητήρων πηγαίνουν στην Μονάδα Ελέγχου του Κινητήρα (ECU), η οποία είναι υπεύθυνη για την τροφοδοσία του και η οποία ήδη γνωρίζει το πόση δύναμη στέλνει ο κινητήρας στον πίσω τροχό. Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα πιο εξελιγμένων συστημάτων, η ECU δέχεται δεδομένα όπως το πόσο ανοικτό είναι το γκάζι, ποια σχέση υπάρχει στο κιβώτιο ή ακόμα και την κλίση της μοτοσυκλέτας. Η Μονάδα Ελέγχου αναλύει όλα αυτά τα δεδομένα, υπολογίζει πόση είναι η διαθέσιμη πρόσφυση και προχωράει σε μια ή περισσότερες ενέργειες, που διαφέρουν ανάλογα με τον κατασκευαστή.



Προκειμένου να αποφευχθεί το γλίστρημα του πίσω τροχού, το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης μπορεί να καθυστερήσει την ανάφλεξη, να κόψει την τροφοδοσία κάποιου κυλίνδρου ή να «κλείσει» το γκάζι, αν μιλάμε για μοτοσυκλέτα εφοδιασμένη με ride by wire. Όλες αυτές οι ενέργειες, έχουν έναν και μόνο σκοπό, το να ανακτήσει ο πίσω τροχός την πρόσφυσή του. Επίσης, όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα, αποτελεσματικά και με ομαλό τρόπο, ώστε να μη διαταραχθεί σημαντικά η ισορροπία της μοτοσυκλέτας. Οι κατασκευαστές διαλέγουν τον τρόπο επέμβασης του συστήματος ελέγχου της πρόσφυσης με βάση το τι ταιριάζει στις μοτοσυκλέτες τους και τους διαθέσιμους αισθητήρες. Οι Aprilia και BMW επιλέγουν να καθυστερούν την ανάφλεξη και να ρυθμίζουν ηλεκτρονικά το άνοιγμα του γκαζιού. Η Ducati καθυστερεί την ανάφλεξη και περιορίζει την τροφοδοσία του κινητήρα. Το traction control της Yamaha από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιεί και του τρείς τρόπους παρέμβασης για να μειώσει την ταχύτητα περιστροφής του πίσω τροχού. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλά σύγχρονα συστήματα αφήνουν τον αναβάτη να επιλέξει τον βαθμό επέμβασης, επιτρέποντας στον πίσω τροχό να γλιστρήσει έως ένα βαθμό, ή και την πλήρη απενεργοποίηση του συστήματος.