Η κατασκευή ενός ελαστικού

Το πρώτο βήμα στην παραγωγή ελαστικών είναι η ανάμιξη των πρώτων υλών. Η ένωση περιλαμβάνει συνθετικό και φυσικό καουτσούκ που προέρχεται  από τα αντίστοιχα δέντρα. Συνήθως η αναλογία περιλαμβάνει περίπου 40% φυσικό καουτσούκ. Μεγάλα κομμάτια αυτής της ένωσης οδηγούνται μέσω ενός διαδρόμου στους εργαζομένους  ώστε να το διαχωρίσουν σε μικρότερα μέρη και να  εισάγουν ειδικά πρόσθετα για  την ενίσχυση της απόδοσης.

Το μαύρο χρώμα που έχουν τα ελαστικά, είναι λόγω του άνθρακα που προστίθεται για την βελτίωση της αντοχής, αφού τα πρώτα που κατασκευάστηκαν είχαν άσπρο χρώμα όπως το φυσικό καουτσούκ. Ακόμη προστίθενται, Θείο για να ενισχύσει τη σκληρότητα και πυρίτιο για την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα. Όλα τα παραπάνω  αναμιγνύονται  σε μία μεγάλη δεξαμενή υπό θερμότητα και πίεση, και εξάγονται σε μακριά και επίπεδα φύλλα.

Τα  φύλλα μετασχηματίζονται σε λωρίδες  και μπαίνουν σε ένα καλούπι, μαζί με υλικά  όπως  ο  χάλυβας που υπάρχει στο σκελετό του ελαστικού. Επόμενο στάδιο είναι η διαδικασία συναρμογής. Πολλές διαφορετικές στρώσεις ενώνονται στα ειδικά μηχανήματα και το ελαστικό αρχίζει να παίρνει την τελική του μορφή. Αφού διαμορφωθεί το εσωτερικό του ελαστικού προστίθεται και το εξωτερικό στρώμα που είναι και το σημαντικότερο. Σε αυτό το σημείο ο ανθρώπινος παράγοντας δεν παίζει ρόλο αφού η διαδικασία είναι πλήρως αυτοματοποιημένη.

Τελευταία στάδια είναι αυτά της σκλήρυνσης και της τελικής επιθεώρησης. Κατά τη διαδικασία της σκλήρυνσης  τα ελαστικά εισέρχονται σε ένα καλούπι εντός θαλάμου  που τους ασκεί πίεση από το εσωτερικό και θερμαίνονται σε υψηλές θερμοκρασίες. Μετά την έξοδο από τα καλούπια, τα ελαστικά κρυώνουν και προετοιμάζονται για τον τελικό έλεγχο. Αφού εντοπιστούν τα τυχόν ελαττώματα  από ανθρώπους και όχι από μηχανήματα, τα λειτουργικά ελαστικά συσκευάζονται και αποστέλλονται, ώστε να είναι έτοιμα για την τοποθέτηση στη μοτοσυκλέτα μας.