Φιλική σε όλες τις συνθήκες για τα δεδομένα της κατηγορίας.

    Οδηγώντας

    Βάζοντας σε λειτουργία το CBR, αμέσως παρατηρείς τη συνηθισμένη γλυκιά λειτουργία που έχει καθιερωθεί στα Ιαπωνικά τετρακύλινδρα. Χάρη στο νέο συμπλέκτη, η αριστερή μανέτα είναι πολύ μαλακή και συνδυάζεται άψογα με το θετικό κιβώτιο ταχυτήτων. Έτσι αν χρειαστεί, θα μπορέσεις να κινηθείς στην πόλη, παρόλο που οι μοτοσυκλέτες αυτής της κατηγορίας δεν έχουν κατασκευαστεί με αυτό τον σκοπό. Στην Ελλάδα βέβαια, ειδικά πριν μερικά χρόνια, βλέπαμε συχνότερα superbike σε καφετέριες παρά σε πίστα...Αν λοιπόν το χρησιμοποιείς σε καθημερινή βάση, η εργονομία, η ευκολία χειρισμού και οι μικρές διαστάσεις, θα φανούν πραγματικοί σύμμαχοι. Για να απολαύσεις όμως τις πραγματικές δυνατότητες του νέου CBR, θα πρέπει να μην το περιορίζεις  στα αστικά τείχη. Ο κινητήρας είναι αρκετά ελαστικός, αλλά αισθάνεται πιο άνετα όσο οι στροφές πλησιάζουν τα κόκκινα. Μετά τις 4500 σαλ ο ήχος από την εξάτμιση  τιτανίου γίνεται πιο δυνατός, όπως και η επιτάχυνση, που ειδικά από τις  8000 σαλ μέχρι τον κοφτή μοιάζει ατελείωτη. Αυτή η μεγάλη διάρκεια ψηλά, είναι και μια από τις διάφορες που εντοπίζεις σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα. Όσο τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν παρατηρείς ότι η κάλυψη που παρέχει η μικρή ζελατίνα, είναι καλύτερη από αυτή που περίμενες κοιτάζοντας τη, αρκεί να ταμπουρωθείς πίσω της. Όταν η ευθεία τελειώσει και αρχίσουν οι στροφές, έχεις να κάνεις με κάτι γνώριμο από το παρελθόν. Η συμπεριφορά θυμίζει αρκετά το προηγούμενο μοντέλο, είναι όμως βελτιωμένη στα σημεία. Το νέο μπροστινό, παρέχει σωστή πληροφόρηση και σταθερότητα χωρίς να φοβίζει, επιτρέποντας σου να ψάξεις με ασφάλεια τα όρια σου, ενώ η μοτοσυκλέτα βουτάει στην είσοδο της στροφής  και αλλάζει κατεύθυνση με χαρακτηριστική ευκολία. 
    Το ίδιο ισχύει και για το πίσω μέρος, μόνο που εδώ υπάρχει και η βοήθεια των ηλεκτρονικών βοηθημάτων, με πολλές δυνατότητες παραμετροποίησης.  Ίσως θα θέλαμε η λειτουργία του  traction να ήταν λίγο πιο διακριτική, αλλά η συχνή παρέμβαση του οφείλεται εν μέρη και στα Dunlop Roadsmart 2 τα οποία πιστεύουμε ότι δεν είναι και η καλύτερη δυνατή επιλογή, ειδικά για χρήση σε πίστα. Στο δρόμο κρίνονται ικανοποιητικά, δεν μας έκαναν όμως να ενθουσιαστούμε, όπως τα φρένα της tokico που έχουν κορυφαία απόδοση, καλύτερη αίσθηση από την προηγούμενη γενιά και συνεργάζονται άψογα με το cornering ABS. Ένας ακόμη σύμμαχος κατά τη διάρκεια του φρεναρίσματος, είναι το ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα που σου επιτρέπει να το προσαρμόσεις στο στυλ οδήγησης σου. Εμείς το είχαμε στην 1η  θέση, η οποία σχεδόν το καταργεί και σε αφήνει να χρησιμοποιείς μόνο τα φρένα για την πέδηση της μοτοσυκλέτας.