Δύο από τις πιο σημαντικές naked μοτοσυκλέτες όχι απλά της Kawasaki, αλλά και της βιομηχανίας μοτοσυκλέτας στα 00s.
Όταν η Kawasaki παρουσίασε το Z1 900 το μακρινό 1972, η εταιρεία του Akashi έκανε την «τέλεια αντεπίθεση» στο παντοδύναμο –μέχρι εκείνη την στιγμή- Honda CB750. Η Kawasaki εδραίωσε την ταυτότητα της ως η πλέον σκληροπυρηνική Ιαπωνική κατασκευάστρια μοτοσυκλετών, ένας χαρακτηρισμός που της αποδίδεται ακόμα. Όμως, με την αυγή της δεκαετίας του 2000, η εταιρεία είχε ανάγκη έναν έντονο «αέρα αλλαγής» και μια δυνατή επάνοδο στο προσκήνιο. Δείχνοντας τα δόντια της, η Kawasaki προσέλαβε τον σχεδιαστή Shunji Tanaka από την Mazda, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό του MX-5. Για το εν λόγω αυτοκίνητο, δεν χρειάζεται ο παραμικρός σχολιασμός σχετικά με την επιτυχία και τον χαρακτήρα του, πιστεύουμε. Όπως αποδείχθηκε στην πορεία, η συνεργασία Tanaka και Kawasaki πήγε πολύ καλά…
Ένα Kawasaki Z750 2004
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Ο Tanaka έδωσε ρέστα σχεδιάζοντας μοτοσυκλέτες για την Kawasaki. Το 2003, παρουσιάστηκαν οι Ζ1000 και ZX-6R και τον επόμενο χρόνο, ντεμπούταραν οι ZX-10R και Z750, συστήνοντας το νέο, πολύ επιθετικό στυλ σχεδιασμού του Tanaka στο κοινό. Ξεκινώντας από το Ζ1000, η αιχμηρή σχεδίαση, ο θηριώδης κινητήρας σε κοινή θέα και το «τετράμπουκο» στις εξατμίσεις, με δύο τελικά διπλής απόληξης, υποστήριξαν σθεναρά το πρωτοεμφανιζόμενο μοντέλο στην αγορά. Μετά την επιτυχία του Z1000, ήρθε και το Z750 ένα χρόνο μετά, σχεδιαστικά σχεδόν πανομοιότυπο, με ειδοποιό διαφορά την μονή απόληξη της εξάτμισης.
Τόσο το Ζ1000 όσο και το Z750 χρησιμοποιούσαν ένα μοτέρ, βασισμένο σε αυτό του «μεγάλου» superbike των Πράσινων. Το Z1000, με έναν ελαφρύ υπερκυβισμό του αρχικού κινητήρα στα 953 κυβικά και έναν νέο, σφυρήλατο στροφαλοφόρο άξονα, το Z1000 απέδιδε ισχύ της τάξης των 125 ίππων και μια ροπή στα 9,7 Kgm. Το Z750, με ίδια βάση κινητήρα αλλά μικρότερη διάμετρο στους κυλίνδρους, μετρούταν στα 748 κ.εκ. και τους 110 ίππους περίπου, με ροπή στο επίπεδο των 7,6 kgm. Σε επίπεδο στησίματος και περιφερειακών, αμφότερα τα μοντέλα χρησιμοποιούσαν ατσάλινο πλαίσιο και τον κινητήρα ως ενεργό στοιχείο, ενώ το Z1000 «φόραγε» ανεστραμμένο πιρούνι εμπρός και αλουμινένιο ψαλίδι πίσω. Το Z750, εξοπλιζόταν με συμβατικό εμπρόσθιο πιρούνι και ατσάλινο ψαλίδι.
Συνέχεια του άρθρου >>>Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »