Δύο μοτοσυκλέτες με μεγάλη σημασία για την μάρκα τους σαν μοντέλα, κονταροχτυπιούνται για την επικράτηση.
Ζ900: Ένα σύνολο που χαρακτηρίζεται από all-round χαρακτήρα, με κινητήρα και δυνατότητες όμως που ανάβουν...φωτιές στην άσφαλτο, αν χρειαστεί.
797: Το μοντέλο της Ducati δίνει έμφαση στη σπορ οδήγηση δείχνοντας έναν πιο ακριβή χαρακτήρα, όντας βέβαια πιο ήπιο σε δύναμη.
Το εργοστάσιο των 125 ίππων της Z900 ακούγεται θαυμάσια, λειτουργεί εξίσου καλά και μπορεί να ενθουσιάσει.
Ο L2 του Monster ως κλασικός δικύλινδρος, αποδίδει τα μέγιστα στα μεσαία του, είναι ελαστικός και ήπιος στην απόδοση ισχύος και βγάζει έναν απολαυστικό ήχο.
Πρωτότυπη σχεδίαση για τα ευανάγνωστα ψηφιακά όργανα του Kawasaki.
Πιο συμβατική η LCD οθόνη του Monster 797, είναι όμως άκρως λειτουργική.
Το Ζ900 ξεχωρίζει κυρίως χάρη στην αιχμηρή του σχεδίαση και -στο συγκεκριμένο χρώμα- χάρη στο πράσινο του πλαίσιο.
Το Monster 797 είναι άμεσα αναγνωρίσιμο με στοιχεία ταυτότητας του το κόκκινο πλαίσιο-χωροδικτύωμα, τον κινητήρα σε κοινή θέα και το μπροστινό του σύνολο.
Ένα «τερατάκι» εξοπλισμένο ξανά με αερόψυκτο V2 συναντά έναν σαμουράι με το εμβληματικό Z και τον αριθμό 900 που επέστρεψε...από το παρελθόν. Ποιος επικρατεί στην μονομαχία αυτή;
Η επιστροφή στα «βασικά» είναι μια τάση με μεγάλη, ομολογουμένως, απήχηση τον τελευταίο καιρό στην μοτοσυκλέτα. Πόσο μάλλον όταν τα εκάστοτε «βασικά» αντιπροσωπεύουν διαχρονικές αξίες και έχουν χαρακτήρα που αγαπήθηκε από εκατομμύρια αναβάτες. Το 1972, η Kawasaki παρουσίασε την Ζ1-900 και κλόνισε συθέμελα τον κόσμο των μοτοσυκλετών, με την πανίσχυρη για την εποχή τετρακύλινδρη μοτοσυκλέτα. 21 χρόνια μετά, η μπολωνέζικη Ducati θα εμφάνιζε το πρώτο Monster το 1993, μια μοτοσυκλέτα που κυριολεκτικά ξεκίνησε ως στυλιστική άσκηση και παραμένει εικονική σε αυτό τον τομέα, όντας παράλληλα και μια γνήσια Ducati στο δρόμο.
Σήμερα, με το Monster 797 η Ducati εξοπλίζει ξανά την γραμμή των τεράτων με αερόψυκτο, 4βάλβιδο κινητήρα, ο οποίος είχε αφαιρεθεί από την γκάμα με την εμφάνιση του Monster 821. H δε Kawasaki ανανεώνοντας ριζικά την γκάμα των Z μοντέλων της εμφανίζει ξανά την ονομασία Z900, σε μια ακόμα τετρακύλινδρη naked μοτοσυκλέτα. Ποιο λοιπόν από τα δύο είναι το καλύτερο;
Εμφάνιση-ποιότητα: «Κραυγάζει» το Ζ900, διαχρονικό το 797
Η μοτοσυκλέτα της Kawasaki έχει επηρεαστεί έντονα από την H2 και είναι αρκετά πιο επιθετική σε εμφάνιση από την Ζ1000 που αντικαθιστά. Στο μάτι κυριαρχεί ο κινητήρας και το νέο πλαίσιο-χωροδικτύωμα, το οποίο ανάλογα με το χρωματισμό που θα επιλέξετε μπορεί να είναι μαύρο ή βαμμένο πράσινο σε αντίθεση με σκούρο γκρι και μαύρο –όπως στην μοτοσυκλέτα που εμείς δοκιμάσαμε. Οι πολλές γωνίες και οι αιχμηρές λεπτομέρειες συνθέτουν ένα ιδιαίτερα επιθετικό σύνολο εμφάνισης που τραβά τα βλέμματα πολύ εύκολα. Πιο κοντά στην «πεπατημένη» που το ίδιο καθόρισε κινείται το Monster, παραμένοντας ένα μοντέλο αναγνωρίσιμο με την πρώτη. Ο σχεδόν κυκλικός προβολέας, το ιδιαίτερο ρεζερβουάρ με το ξεχωριστό σχήμα, το πλαίσιο-χωροδικτύωμα σε κοινή θέα και το μυώσες μπροστινό φωνάζουν Monster από χιλιόμετρα. Πλέον, φαίνεται και ο αερόψυκτος κινητήρας, όπως σε όλα τα παλιότερα μοντέλα. Προσεγμένες λεπτομέρειες στην εξάτμιση, τους καθρέπτες και το κούμπωμα στο ρεζερβουάρ ολοκληρώνουν την μπολωνέζικη εικόνα. Στην ποιότητα, κανένα από τα δύο μοντέλα δεν δείχνει μια εικόνα, κατώτερη της κορυφαίας. Τόσο απλά.
Κινητήρες: Προσκόλληση στην παράδοση με τον μοντέρνο τρόπο
Αν αλλάξεις έστω και ένα συστατικό σε μια συνταγή, μπορεί να την αλλάξεις σημαντικά –πόσο μάλλον αν το συστατικό είναι ένα από τα βασικά της...Αυτό πρέπει να σκέφτηκε και η Ducati, η οποία επανέφερε μεγαλοπρεπώς τον αερόψυκτο, διαχρονικό L-Twin στο Monster 797. O νέος κινητήρας έχει απόδοση 73 ίππων και 6,8 κιλών ροπής, ενώ ο πραγματικός κυβισμός του είναι 803 κ.εκ.. Το μοτέρ φέρει επίσης μονόδρομο συμπλέκτη, που κάνει την ζωή του αναβάτη πιο εύκολα στα κατεβάσματα ταχυτήτων αποτρέποντας μπλοκαρίσματα του πίσω τροχού. Στην περίπτωση της Kawasaki, έχουμε να κάνουμε με εναν τετρακύλινδρο κινητήρα που είναι αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους που έχουμε δεί από τους «πράσινους» τα τελευταία χρόνια. Με πραγματικό κυβισμό 948 κ.εκ. καθώς προέρχεται απευθείας από το μοτέρ του Ζ1000, o κινητήρας αποδίδει 125 ίππους και 10,1 κιλά ροπής. Για να τονίσουν την αίσθηση που απολαμβάνει ο αναβάτης από τον κινητήρα, οι μηχανικοί του Akashi έχουν σχεδιάσει το φιλτροκούτι, ειδικά έτσι ώστε να ενισχύεται ο ήχος από την εισαγωγή αέρα. Και οι δύο κινητήρες είναι ελεύθεροι από κάθε είδους ηλεκτρονικά «δεσμά» με την μορφή traction control, έτοιμοι να απελευθερώσουν όλη τους τη δύναμη στο δρόμο αν χρειαστεί.
Οδηγώντας: Το μαχαίρι και το νυστέρι!
Μην απορείτε με τον υπότιτλο που επιλέξαμε, καθώς εκφράζει απόλυτα την οδηγική σύγκριση μεταξύ των δύο μοντέλων. Το μεν μαχαίρι είναι πιο εύχρηστο και έχει πιο έντονο αποτέλεσμα, το δε νυστέρι είναι εξίσου κοφτερό αλλά αξεπέραστο όταν απαιτούνται...εργασίες ακριβείας! Στην δική μας σύγκριση λοιπόν, το μαχαίρι αντιστοιχεί στο Z900. Ο τετρακύλινδρος των 948 κ.εκ. είναι πολύ ισχυρός, απόλυτα γραμμικός στην απόδοσή του από το ρελαντί μέχρι τον κόφτη και ο ήχος του σε προδιαθέτει για τσαμπουκάδες. Η ίδια η μοτοσυκλέτα είναι ελαφριά σε αίσθηση, ευέλικτη και με αναρτήσεις που δεν κουράζουν τον αναβάτη χωρίς να υστερούν όμως σε απόδοση. Εκεί όμως που διαπρέπει είναι –φυσικά- όταν ανέβουν οι τόνοι στην οδήγηση. Η σταθερότητα στις στροφές είναι σε υψηλό επίπεδο και κάνει την εμπειρία απολαυστική, ενώ τα φρένα είναι επαρκή σε ισχύ -θα μπορούσαν όμως να είναι ακόμα καλύτερα. Οι 125 ίπποι της Ζ ευνοούν βέβαια και κάθε είδους «παιχνίδι» από τον αναβάτη όπως σούζες και παντιλίκια, αλλά η έλλειψη traction control απαιτεί ένα επίπεδο προσοχής στο γκάζι, όταν η κατάσταση του οδοστρώματος απέχει από το ιδανικό.
Το μικρότερο σε κυβισμό Monster έχει μια αρκετά μεγάλη διαφορά σε ισχύ από το Z, έχει όμως...άλλες αρετές που θα εκτιμηθούν και από τους κατάλληλους αναβάτες. Ο L2 είναι φιλικός και ομαλός στην απόδοσή του με την πιο ισχυρή του περιοχή να βρίσκεται στις μεσαίες στροφές. Αυτή του ακριβώς η ομαλότητα συμβάλλει στο να μην ξεκολλάει εύκολα ο πίσω τροχός στο γκάζι –στοιχείο που θα εκτιμηθεί τόσο από κάποιον λιγότερο έμπειρο, όσο και από φίλους της ακριβούς σπορ οδήγησης. Εντός πόλης, παρουσιάζει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά ευελιξίας και ευχρηστίας, όταν όμως βρεις έξω από αυτή τα πράγματα σοβαρεύουν. Οι αναρτήσεις είναι ρυθμισμένες προς το σπορ και συνεργάζονται άψογα με το πλαίσιο, με αποτέλεσμα το 797 να είναι στιβαρό σε βαθμό που...εκπλήσσει. Σε συνδυασμό με την γεωμετρία του, το Monster 797 γίνεται ένα πραγματικό «νυστέρι» στα χέρια ενός αναβάτη που επιδιώκει την απόλυτη ακρίβεια στις στριφτερές διαδρομές. Μας εντυπωσίασαν επίσης και τα φρένα της Brembo, καθώς είναι «άγκυρες» σε ισχύ και θα μπορούσαν εύκολα να σταματήσουν και μια αρκετά βαρύτερη μοτοσυκλέτα!
Η άποψή μας: Δύο στρατόπεδα, ένας νικητής
Πρόκειται για δύο μοτοσυκλέτες που διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, κακά τα ψέμματα. Το μεν Ζ900 είναι ένα Ιαπωνικό naked με τα όλα του: Έχει πολύ ισχυρό μοτέρ, αρέσκεται στα παιχνίδια στην άσφαλτο ενώ ταυτόχρονα είναι ικανοποιητικό σε όλα τα πεδία χρήσης. Το δε Monster 797 είναι ανώτερο στο πεδίο της καθαρά σπορ οδήγησης και πιο φιλικό για τους λιγότερο έμπειρους αναβάτες, υπολείπεται ωστόσο σε ισχύ κατά 52 ολόκληρους ίππους. Για να εξάγουμε έναν νικητή πρέπει να λάβουμε υπόψιν και την τιμή απόκτησής τους: Το Ζ900 κοστίζει 9.890 ευρώ, ενώ το Monster 797 μόλις 140 ευρώ λιγότερα στα 9.750 ευρώ. Με αυτό το δεδομένο, το Kawasaki Z900 επικρατεί ως μια «more for your money» πρόταση. Δεν υστερεί σημαντικά σε κάποιο πεδίο χρήσης και φυσικά ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος κινητήρας στην προκειμένη περίπτωση είναι το μεγάλο της ατού. Αν λοιπόν θα διαθέσετε το ως άνω ποσό και δεν θέλετε να εστιάσετε καθαρά στην σπορ οδήγηση ή δεν έχετε φετίχ –γιατί όχι;- να αποκτήσετε ένα Monster, το Kawasaki Z900 είναι μια πρόταση που πρέπει να την σκεφτείτε σοβαρά.
