Θα βοηθούσε η διδασκαλία κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία;

- Στο εξωτερικό τα παιδιά μαθαίνουν από νωρίς στο σχολείο τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς, τα σήματα κλπ.
- Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αντίστοιχη κατεύθυνση και μόνο ελάχιστες ιδιωτικές πρωτοβουλίες.
- Για πολλούς αυτό θα έσωζε χιλιάδες ζωές στο δρόμο, καθώς από μικρή ηλικία θα ήμασταν πιο εξοικειωμένοι με τους κανόνες ασφαλείας και οδικής συμπεριφοράς.
- Όμως υπάρχει και ο αντίλογος που λέει ότι σε αυτά τα θέματα τα παιδιά μαθαίνουν από την οικογένεια και ένα μάθημα στο σχολείο δεν θα έκανε τη διαφορά.

Στο εξωτερικό τα παιδιά μαθαίνουν από νωρίς στο σχολείο τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς, τα σήματα κλπ

Το θέμα της οδηγικής παιδείας και της συμπεριφοράς μας στο δρόμο επανέρχεται συχνά σαν κουβέντα τόσο στο τραπέζι των "ειδικών" όσο και στις απλές συζητήσεις που γίνονται  καθημερινά μεταξύ γνωστός. Ο λόγος είναι απλός. Είμαστε ένα από τα χειρότερα κράτη της Ευρώπης στο συγκεκριμένο κομμάτι και από τις χώρες του δυτικού κόσμου που θρηνούν από τα μεγαλύτερα ποσοστά νεκρών στην άσφαλτο κάθε χρόνο. Οι αιτίες είναι αρκετές και δυστυχώς λίγο πολύ γνωστές πλέον, όπως πολλές είναι και οι διαφορές μας με τις χώρες του εξωτερικού που φαίνεται να τα πηγαίνουν καλύτερα στο συγκεκριμένο θέμα. Μια από αυτές τις διαφορές είναι και η διδασκαλία της οδηγικής παιδείας και των οδικών κανόνων από μικρή ηλικία, με ξεχωριστό μάθημα στα σχολεία, που στοχεύει στο να μάθουν οι πολίτες από μικρά παιδιά να σέβονται τους κανόνες κυκλοφορίας. 

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αντίστοιχη κατεύθυνση και μόνο ελάχιστες ιδιωτικές πρωτοβουλίες

Στην Ελλάδα φυσικά δεν υπάρχει τέτοιο μάθημα (και ούτε υπήρξε και ποτέ για να είμαστε πιο σωστοί). Μάλιστα ενώ συχνά πυκνά γίνεται αυτή η σύγκριση με το εξωτερικό και η υιοθέτηση αντίστοιχων τεχνικών ακούγεται λογική τα βήματα από το κράτος δεν έχουν γίνει. Μεμονωμένες πρωτοβουλίες υπάρχουν από κάποιους ιδιώτες και κάποιους οργανισμούς, αλλά αυτό είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με το συνολικό αριθμό παιδιών τα οποία δεν παίρνουν αντίστοιχη εκαπίδευση από το κράτος. Πρακτικά η μόνη επίσημη εκπαίδευση που θα λάβουν οι περισσότεροι είναι οι εξετάσεις για το δίπλωμα της οδήγησης. Τώρα, όπως όλοι που οδηγούμε γνωρίζουμε αυτό δεν είναι αρκετό, ειδικά όταν λάβουμε υπόψη και άλλους παράγοντες όπως το λάδωμα. 

Για πολλούς αυτό θα έσωζε χιλιάδες ζωές στο δρόμο, καθώς από μικρή ηλικία θα ήμασταν πιο εξοικειωμένοι με τους κανόνες ασφαλείας και οδικής συμπεριφοράς

Θα μπορούσε όμως να γίνει αυτό; Σίγουρα θα μπορούσε αν υπήρχε η θέληση. Όσο για το αποτέλεσμα υπάρχουν αρκετές διαφωνίες. Από την μια βρίσκονται οι υποστηρικτές της ιδέας, οι οποίοι αναφέρουν τα στατιστικά από το εξωτερικό και την ευεργετική επίδραση που έχουν αυτά τα εκπαιδευτικά προγράμματα στους νέους του εξωτερικού. Η αλήθεια είναι ότι στην παιδική μας ηλικία είμαστε πιο ανοικτοί στο να μάθουμε πράγματα τα οποία θα μας μείνουν και όταν μεγαλώσουμε (εδώ θυμόμαστε ακόμα το Πυθαγόρειο Θεώρημα), οπότε το να διδάσκονται τα παιδιά από το σχολείο αυτές τις αξίες σίγουρα θα βοηθούσε την κατάσταση. 

Όμως υπάρχει και ο αντίλογος που λέει ότι σε αυτά τα θέματα τα παιδιά μαθαίνουν από την οικογένεια και ένα μάθημα στο σχολείο δεν θα έκανε τη διαφορά

Από την άλλη υπάρχει και ο αντίλογος. Εδώ ως βασικός παράγοντας παιδείας τίθεται η οικογένεια και όχι το εκπαιδευτικό σύστημα. Η αλήθεια είναι ότι η οικογένεια αποτελεί τον πρώτο κοινωνικό αλλά και εκπαιδευτικό φορέα για το άτομο και μέχρι μια ηλικία και τον μοναδικό. Συνειδητά ή υποσυνείδητα κουβαλάμε διδαχές ή συμπεριφορές που μάθαμε στα πλαίσια της οικογένειας μέχρι και πολύ μετά την ενηλικίωσή μας (ή και για πάντα). Έτσι, υπάρχει μια μεγάλη μερίδα που θεωρεί ότι η διδασκαλία δεν θα προσέφερε κάτι πρακτικό αν οι διδαχές που παίρνει το παιδί από την οικογένεια δεν το διδάσκουν να φέρεται σωστά και με σεβασμό στο δρόμο.