Γιατί όταν οδηγούμε αυτοκίνητο αλλάζουμε νοοτροπία;
Όλα έχουν σχέση με την φιλοσοφία οδήγησης
Η οδήγηση μιας μοτοσυκλέτας δεν έχει καμία σχέση με την οδήγηση ενός αυτοκίνητου, εκτός από τον Κ.Ο.Κ. Στην πρώτη περίπτωση πρέπει όλο το σώμα να βρίσκεται σε «τάση» και σε εγρήγορση αφού κάθε μέρος του παίζει σημαντικό ρόλο στην οδήγηση, ενώ στη δεύτερη υπάρχει μεγαλύτερη χαλάρωση, μιας και ουσιαστικά κάθεσαι μέσα σε ένα κουτί που σε μεταφέρει. Αυτή η διαφορετικότητα των καταστάσεων κάνει πολλούς να αλλάζουν νοοτροπία, είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο όταν βρίσκονται στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου, αντί στη σέλα μιας μοτοσυκλέτας. Υπάρχουν, λοιπόν, διάφοροι λόγοι για τους οποίους κάποιοι αλλάζουν νοοτροπία όταν οδηγούν αυτοκίνητο αντί μοτοσυκλέτας. Ας δούμε μερικούς από τους πιο σημαντικούς:
Η προστασία των δύο οχημάτων
Όταν κάποιος οδηγεί ένα αυτοκίνητο, νιώθει πιο προστατευμένος αφού βρίσκεται σε ένα μεταλλικό κουτί, το οποίο του παρέχει κάποιο βαθμό ασφάλειας σε περίπτωση ατυχήματος. Γι αυτό πολλοί γίνονται πιο επιθετικοί, δεν σκέφτονται τόσο πολύ τους άλλους χρήστες του οδοστρώματος και πολλές φόρες «ξεχνάνε» ότι κι αυτοί είναι αναβάτες ώστε να προσέχουν περισσότερο τα δίτροχα που είναι γύρω τους. Από την άλλη, όταν κάποιος οδηγεί μοτοσυκλέτα, είναι εκτεθειμένος σε περισσότερους κινδύνους και γνωρίζει ότι σε περίπτωση ατυχήματος έχει μόνο τον εξοπλισμό του για να τον προφυλάξει, με αποτέλεσμα να νιώθει πιο ευάλωτος και να οδηγεί με περισσότερη σύνεση.
Μικρότερη ευελιξία, περισσότερα νεύρα
Η ευελιξία που προσφέρει μια μοτοσυκλέτα σε σχέση με ένα αυτοκίνητο, επιτρέπει στους αναβάτες να κινούνται πιο εύκολα και γρήγορα μέσα στην κίνηση. Αυτό τους κάνει να νιώθουν πιο ελεύθεροι και να έχουν λιγότερα νεύρα από τους οδηγούς αυτοκινήτων, οι οποίοι βλέπουν να χάνουν ώρες πίσω από ένα τιμόνι κολλημένοι στην κίνηση ή ψάχνοντας για μια θέση παρκαρίσματος, κάτι που επηρεάζει τον τρόπο οδήγησης και οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις και επικίνδυνους ελιγμούς, όπως την αλλαγή λωρίδας χωρίς φλας, με ότι αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει αυτό.
Περισσότεροι πειρασμοί απόσπασης
Ο αναβάτης της μοτοσυκλέτας έχει λιγότερους λόγους να πάρει τα μάτια από το δρόμο σε σχέση με ένα οδηγό αυτοκινήτου. Ο πρώτος, γνωρίζοντας όπως είπαμε ότι είναι πιο ευάλωτος σε κινδύνους, έχει συνήθως τα μάτια του στραμμένα αποκλειστικά στο δρόμο και στα γύρω αυτοκίνητα ώστε να είναι σε εγρήγορση αν αντιληφθεί κάποια κίνηση να αντιδράσει, ενώ η αναγκαιότητα να χρησιμοποιεί όλο το σώμα κατά τη διάρκεια της οδήγησης δεν του επιτρέπει να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα.
Στον αντίποδα, ο οδηγός κάθεται, μπορεί να χρησιμοποιεί μόνο το ένα χέρι και πόδι (ειδικά αν έχει αυτόματο κιβώτιο), νιώθει πιο προστατευμένος και σαφώς έχει περισσότερους πειρασμούς απόσπασης. Εύκολα μπορεί να «κολλήσει» με το infotainment ψάχνοντας ραδιοφωνικό σταθμό ή προσπαθώντας να βάλει κάποια διεύθυνση στο navigation, ενώ του είναι εξαιρετικά εύκολο να πιάσει το κινητό του τηλέφωνο για να μιλήσει, να χαζέψει στα social media ή ακόμα και να παίξει.
