Όταν ξεκινάς τη βόλτα σου πάνω σε ένα εντυπωσιακό δίτροχο και στα πρώτα εκατοντάδες μέτρα, έχεις δει 210 χλμ/ώρα στο κοντέρ, τι είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι; Σίγουρα πάντως, όχι ότι οδηγείς ένα scooter…
Aυτό το μοντέλο δεν είναι κάτι το συνηθισμένο. Το ήξερα, απλά δεν ήξερα τι να περιμένω ότι θα κάνει στο δρόμο. Τα νούμερα βέβαια πολλές φορές λένε την αλήθεια, οπότε αυτή τη φορά είπα να τα πάρω σοβαρά υπ’όψιν μου: 800άρι scooter;
Kάπως έτσι, αλλά και πάλι όχι ακριβώς. Και εξηγούμαι. Η σύντομη ιστορία των mega scooter την τελευταία δεκαετία, είχε δείξει ότι υπάρχει μια τάση για περισσότερα κυβικά, μεγαλύτερη δύναμη, όλα στο maximum. Και η Piaggio, ως παγκόσμιος leader στην κατηγορία των scooter, πήρε μια πραγματικά ηγετική απόφαση που την έκανε να ξεχωρίσει. Αντί να ανεβάζει 50 – 50 τα κυβικά όπως κάνουν άλλοι κατασκευαστές, έριξε μια κανονιά: δικύλινδρο scooter στα 840 κυβικά, με 70 άλογα! Η εντύπωση που έκανε αυτή η πληροφορία, προηγήθηκε όπως ήταν λογικό, των πρώτων εικόνων του μοντέλου. Kαι όπως ήταν αναμενόμενο, ακόμη και όταν το είδαμε από κοντά, είχε ήδη δημιουργηθεί η έντονη διάθεση να το οδηγήσουμε για να δούμε τι πραγματικά είναι ικανό να κάνει στο δρόμο. Και η ώρα ήρθε, όταν έφθασε στο γραφείο μου η πρόσκληση της Gilera. Διαβάζοντας βιαστικά και όπως πάντα, διαγωνίως, το σχετικό e-mail, είδα τρεις λέξεις που ήταν αρκετές: “…πρόσκληση...GP 800…Χανιά...”.
Ok, αυτό ήταν, έκανα χρήση... βαθμού και απλά ανακοίνωσα δήθεν αδιάφορα “ναι μωρέ, θα λείπω, ναι Χανιά, για μια παρουσίαση...»