Μία μοτοσικλέτα που μπήκε στην παραγωγή με σκοπό να προσφέρει απόλαυση στους πραγματικούς λάτρεις των χωμάτινων διαδρομών και όχι να ωθήσει τους πρωταθλητές σε έναν ακόμη τίτλο. Χωρίς να λέει όχι και σε αυτό το τελευταίο, το 390 προσφέρει πολλά, ζητώντας πολύ λίγα.
Το FE 390 μοιράζεται φυσικά το πλαίσιο και τις διαστάσεις του 450 και του 570 και το ίδιο συμβαίνει και με τον κινητήρα, όπου οι διαφορές στα εσωτερικά κινούμενα μέρη είναι που κάνουν την τεράστια διαφορά. Η Husaberg χρησιμοποίησε το έμβολο του 450 (95mm διάμετρος), αλλά με νέο, ελαφρύτερο και μικρότερο σε διαστάσεις στρόφαλο, συνδυασμένα με νέα μακρύτερη μπιέλα (55,5mm διαδρομή), καταλήγοντας τελικά στα 393,3 κυβικά. Οι διαφορές με το μεγαλύτερου κυβισμού κινητήρα συνεχίζονται στη συμπίεση (11,1:1 - 11,8:1), στο διαφορετικού χρονισμού εκκεντροφόρο, αλλά και στο νέο χάρτη ηλεκτρονικής ανάφλεξης. Όλα τα υπόλοιπα παραμένουν ίδια και οι διαφορές έρχονται στην οδήγηση.
Το FE 390 είναι αποκάλυψη! Από τη στιγμή που το βάζεις μπροστά, καταλαβαίνεις πως δεν μπορεί να σε βλάψει. Ακούγεται λίγο ατροφικό στο άνοιγμα του γκαζιού και αυτό μόνο καλό μπορεί να θεωρηθεί για το enduro. Κουμπώνεις τις σχέσεις και επιταχύνεις γραμμικά, με τη δύναμη να βγαίνει άνετα στο έδαφος. Όταν προηγουμένως έχεις οδηγήσει τα μεγαλύτερα μοντέλα που αποτελούν υπόδειγμα για τη φιλική παροχή δύναμης στο έδαφος, χωρίς υποστροφές ισχύος και τρελές σούζες, τότε το μικρό «αδελφάκι» στα 390 απλά μπορεί να χαρακτηριστεί ως το τέλειο. Μπορείς να ανοίξεις όλο το γκάζι άφοβα σε όλα τα σημεία της πίστας, χωρίς να σε «ξεζουμίσει» και να σου μακρύνει τα χέρια. Τοποθετείς το σώμα στο μπροστινό σημείο της σέλας, γραπώνεις το τιμόνι και κρεμιέσαι από το γκάζι στην είσοδο της στροφής. Το μικρό Berg διανύει τη στροφή σαν διαβάτης, δίνοντάς σου να καταλάβεις για μία ακόμη φορά πως οι μεγάλοι κυβισμοί δεν αποτελούν το «ιδανικό» για όλους τους αναβάτες.
Χώνομαι στα στενά μονοπάτια, φρενάρω τελευταία στιγμή, τσιμπάω το συμπλέκτη και πετάγομαι γρήγορα στο ανηφορικό μονοπάτι. Οι αναρτήσεις του λειτουργούν υποδειγματικά, απορροφούν τις ανωμαλίες χωρίς κόπο και τίποτα δεν φτάνει στα χέρια. Κινούμαι πάνω σε ρίζες, φυτευτές πέτρες και κροκάλες και ανεβάζω συνέχεια ρυθμό χωρίς κανένα πρόβλημα. Αισθάνομαι ασφάλεια πάνω στο 390 και το απολαμβάνω συνεχώς, μιας και η αίσθησή του στην οδήγηση είναι αυτή ενός τετράχρονου 250. Αλλάζω κατεύθυνση εύκολα και τοποθετώ το σώμα γρήγορα, χωρίς την αδράνεια που προσδίδουν οι μεγαλύτεροι κυβισμοί. Το ζορίζω στην ανηφόρα και σκαρφαλώνει άνετα, φεύγω για την enduro διαδρομή και κινούμαι γρήγορα χωρίς να το καταλαβαίνω.
Φτάνω σε σημείο με βράχια και φυτευτές πέτρες και σκαρφαλώνω σε μηδενικό χρόνο, χωρίς καν να ζορίσω το συμπλέκτη. Με μία σχέση και λίγο γκάζι, μπορώ να κατεβάσω τις στροφές του κινητήρα σχεδόν μέχρι το ρελαντί, με το μοτέρ να γουργουρίζει και το FE 390 να σκαρφαλώνει ξεκούραστα χωρίς τη δική μου βοήθεια. Αυτό είναι trial! Μία εκπληκτική μοτοσικλέτα που δύναται να μαγέψει τους ερασιτέχνες που ψάχνονται σε μονοπάτια, να εκπλήξει τους «γρήγορους» που προτιμούν τα μεγαλύτερα και να γεμίσει πλατιά χαμόγελα όσους το οδηγήσουν. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα πολύ εύχρηστο 250 σε συμπεριφορά, με δύναμη και ελαστικότητα όπως ένας κινητήρας 400 κυβικών. Απίθανος συνδυασμός!
