Δώστε δύο μοτοσικλέτες Enduro και δύο ΜΧ, από την αναγεννημένη Husqvarna, στα χέρια δυο άπειρων σε αγωνιστικά μοντέλα συντακτών, και τι έχετε; ¶πειρες ώρες διασκέδασης. Ε, εντάξει, σβήστε το «άπειρες». Βασικά, σβήστε και το «ώρες». Κάτι σε λεπτά έχουμε; Έχουμε! Υπέροχα τότε. Πόσο αντέξατε βρε παιδιά; Τρεις γύρους, με τρία μοντέλα ο καθένας, στο όμορφο και flat, τεχνικό πιστάκι της παρουσίασης. Μετά παραδώσαμε τα όπλα. Φαντάζομαι ήταν μεγάλοι σε διάρκεια οι γύροι ε; Αν ήταν λέει! Πόσο διαρκούσε δηλαδή ο γύρος; …μια αιωνιότητα -και λίγα λέμε. Χαχαχα. Ανακεφαλαιώνοντας, με λίγα λόγια, διασκεδάσαμε με την ψυχή μας, όσο αντέξανε τα απροπόνητα χεράκια μας, καβάλα σε 4 υπέρ-όπλα, που έχουν φτιαχτεί να κερδίζουν αγώνες, και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Πόσο τυχερός να αισθανθεί κανείς μετά από τέτοια εμπειρία; Πώς μας φάνηκε η κάθε μία από τις 4 πολύ διαφορετικές μοτοσικλέτες που δοκιμάσαμε; Ας τις πάρουμε με τη σειρά.
TC 125
Η δίχρονη «μικρή» MX της εταιρείας (υπάρχει και μικρότερη με 85κ.εκ.). Παρά την ψηλή σέλα, εντυπωσιάζεσαι από την πουπουλένια αίσθηση που χαρίζουν τα μόλις 97,8 κιλά της -πλήρης υγρών. Η εκκίνηση γίνεται αυστηρά με μανιβέλα -και παίρνει μπροστά πανεύκολα με την πρώτη, άντε με τη δεύτερη μανιβελιά. Σκεφτήκαμε πως θα ήταν η καλύτερη αρχή για την ημέρα, αφού μπροστά στα υπόλοιπα τέρατα, δεν θα μας τρομοκρατούσε τόσο. Όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι. Απαιτεί προπονημένο αναβάτη που να μπορεί να κρατάει ψηλά τις στροφές, και να μπορεί να αντεπεξέλθει στον on-off τρόπο με τον οποίο σκάει η δύναμη. Δύσκολα θα πας σβέλτα αν είσαι αρχάριος καθώς εκτός powerband δουλεύει σχεδόν κρεμασμένο, ενώ με το που μπει στην καλή περιοχή εκτοξεύεται σαν πυραυλάκι. Φυσικά, δεν είναι φτιαγμένο για τον περιστασιακό, αρχάριο αναβάτη, πρόκειται ίσως για την πιο εξειδικευμένη μοτοσικλέτα MX της γκάμας, και για να βγουν τα (πολλά μάλιστα) άλογα από 125 κυβικά, έχει χάσει όποια φιλικότητα ίσως είχε σε άλλη περίπτωση. Good fun αλλά απαιτητικό σχολείο!
FE 450
Κι ενώ το γαλακτικό οξύ είχε πρήξει πάπιες, ώμους κλπ., κληθήκαμε να οδηγήσουμε το δεύτερο πιο κτηνώδες Enduro της εταιρείας. Διαβάσαμε τον οίκτο στα μάτια όσον γνώριζαν, οι οποίοι περίμεναν σίγουρα να μας δουν να τρώμε το ένα καπάκι μετά το άλλο. «Δώστε τους κάτι μικρότερο ρε σεις.» Όμως όχι φίλτατοι! Μπορεί το FE 450 να διαθέτει αρκουδιάρικη δύναμη, αλλά ο απίστευτα γραμμικός τρόπος που στροφάρει, μαζί με την απλωμένη ροπή, χαρίζουν τέλειο έλεγχο ακόμα και σε αναβάτες του δικού μας ανήκουστα χαμηλού επιπέδου! Όσο δεν ανοίγαμε άγαρμπα το γκάζι, το FE 450 συμπεριφερόταν σα γατούλα (ή σαν πονόψυχη λέαινα τέλος πάντων, που για κάποιο δικό της, ανεξήγητο σε εμάς λόγο, δεν ήθελε να μας κάνει μια χαψιά), βοηθώντας μας να διασκεδάσουμε, και να κινηθούμε με ροή στα στραμπουλιχτά κομμάτια. Κι όταν βρισκόσουν σε ευθεία κι άνοιγες το γκάζι… ευχαριστιόσουν σούζα και παντιλίκι! Στοιχηματίζουμε πως τα μικρότερα FE250 και FE 350 θα αποτελέσουν δύο από τα καλύτερα, και τα πιο φιλικά σχολεία enduro.
TE 300
Ο δίχρονος Προκρούστης. Μακραίνει χέρια και φέρνει στα μέτρα του τον κάθε… you get the point. Ε ρε γλέντια, ε ρε γέλια! Στο τεχνικό πιστάκι με τις αλλεπάλληλες φουρκέτες, το TE 300 κυριολεκτικά δεν κρατιόταν, και δυσκόλευε τον μικρομετρικό έλεγχο στο στρίψιμο. Αυτό γιατί το ένιωθες να τινάζεται με δυνατές δίχρονες πιστονιές, με την κάθε πιστονιά να σε σπρώχνει απότομα μπροστά. ¶ντε τώρα να κρατήσεις σταθερό γκάζι -στάθηκε σχεδόν αδύνατο, ακόμα και στη μοναδική ανοιχτή στροφή της διαδρομής. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για να το δουλέψουμε ψηλά στη συγκεκριμένη πίστα, καθώς τα άλογα ήταν πολλά, και κυρίως… άγρια. Κουραστικό και απαιτητικό, θα θέλαμε να το οδηγήσουμε σε ανοιχτά κομμάτια για να τρελαθούμε σε σούζες και drift. Respect στον Graham Jarvis!
FC 350
Μετά από το FE 450 και τον δίχρονο Προκρούστη που λέγεται και TE300, το FC350 ήρθε σαν μάννα εξ ουρανού για κάποιους με μικρή εμπειρία στο χώμα, όπως εμείς. Τι ευχάριστη έκπληξη –όπως και το επίσης τετράχρονο FE 450! Τα 50 περίπου ανακοινώσιμα άλογα έρχονται πάντα απόλυτα ελεγχόμενα, με αποτέλεσμα η κούραση να βγαίνει με πολύ πιο αργό ρυθμό από ότι στα δίχρονα μοντέλα, και με τη διασκέδαση να διατηρείται για περισσότερη ώρα. Αν και το enduro FE 350 είναι έτσι τότε μιλάμε για τη χρυσή τομή στη γκάμα της Husqvarna τουλάχιστον για τον ερασιτέχνη.
Παράπονα φυσικά μην περιμένετε να διαβάσετε από εμάς, καθώς ο συνδυασμός ικανοτήτων (η έμφαση παρακαλώ να πέσει εδώ) και (λιγότερο) λόγω κλειστής τεχνικής πίστας δεν έδωσε λαβή για την παραμικρή γκρίνια. Τα φρένα ήταν κορυφαία, με δύναμη και αίσθηση, όπως κορυφαία μας φάνηκαν πλαίσιο και αναρτήσεις. Ένα είναι σίγουρο. Και στα 4 μοντέλα η διασκέδαση είναι στο Θεό, και εγγυημένη. Αν τώρα εσείς θέλετε ντε και καλά να κερδίσετε και αγώνες μαζί τους, εκείνα δεν θα σας χαλάσουν το χατίρι.
