Πώς λειτουργεί ο συμπλέκτης ολίσθησης/υποβοήθησης;
- Ο συμπλέκτης ολίσθησης ξεκίνησε στους αγώνες και την Honda NR500.
- Μειώνει το φρένο του κινητήρα στα απότομα κατεβάσματα.
- Ο συμπλέκτης υποβοήθησης δίνει πιο "μαλακή" αίσθηση.
- Όλο και περισσότερες μοτοσυκλέτες (ακόμα και μικρές) εξοπλίζονται με συμπλέκτη ολίσθησης/υποβοήθησης.
Ο συμπλέκτης ολίσθησης ξεκίνησε από τους αγώνες και την Honda NR500
Όπως πάρα πολλές τεχνολογίες που πλέον βλέπουμε στις καθημερινές μοτοσυκλέτες μας, έτσι και ο συμπλέκτης ολίσθησης ξεκίνησε τη ζωή του στον αγωνιστικό στίβο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 το φρένο κινητήρα είχε αρχίσει να προβληματίζει τους αγωνιζόμενους στις μεγάλες κατηγορίες, καθώς όταν ο αναβάτης έκλεινε το γκάζι ο πίσω τροχός στέλνει μπροστά (μέσω του συμπλέκτη) την (μεγαλύτερη πλέον της κίνησης του κινητήρα) δύναμή του (σπρώχνει ουσιαστικά προς τα μπροστά καθώς τείνει να περιστραφεί πιο γρήγορα από τον κινητήρα που με το κλείσιμο του γκαζιού κατεβάζει στροφές). Με το βάρος να έρχεται μπροστά στο φρενάρισμα ο πίσω τροχός είχε ακόμα λιγότερη πρόσφυση για να αντιμετωπίσει τη ροπή του φρεναρίσματος κινητήρα με αποτέλεσμα το γλίστρημα ή και το σήκωμα του πίσω τροχού. Έτσι φυσικά οι αναβάτες δεν είχαν τη σταθερότητα που ήθελαν για να μπουν στις στροφές. Μια τεχνική που είχαν τότε οι αναβάτες ήταν να πατάνε τη μανέτα του συμπλέκτη – απεμπλέκοντας τους δίσκους – με το που ξεκινούσαν να φρενάρουν και άφηναν τη μανέτα μόνο όταν χρειαζόταν να ανοίξουν και πάλι το γκάζι, στην έξοδο της στροφής. Η Honda ήταν η πρώτη που το αντιμετώπισε αυτό, φτιάχοντας τους πρώτους συμπλέκτες ολίσθησης με την αγωνιστική NR 500 του 1982.
Μειώνει το φρένο του κινητήρα στα απότομα κατεβάσματα
Πώς λειτουργούν όμως οι συμπλέκτες ολίσθησης; Ουσιαστικά μέσα στην καμπάνα και στο πλατώ (πλάκα ολίσθησης) υπάρχουν μικρές «ράμπες», οι οποίες αναλαμβάνουν να σπρώξουν το πλατώ προς τα έξω (μακριά από τους δίσκους) ώστε να μειώσει την πίεση στους τελευταίους, όταν ξεκινάει το φαινόμενο του Engine Braking. Πρακτικά πρόκειται για μια μορφή συμπλεκταρίσματος, η οποία όμως γίνεται αυτόματα.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Ο συμπλέκτης υποβοήθησης δίνει πιο μαλακή αίσθηση
Φυσικά εφόσον η τεχνολογία αυτή είχε αναπτυχθεί (ή για να είμαστε πιο ακριβείς κάποιος είχε παρατηρήσει πώς να περιορίσει αυτό το φυσικό φαινόμενο με έναν πολύ απλό τρόπο), ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει εξέλιξη στο συγκεκριμένο θέμα. Έτσι εμφανίστηκε και ο συμπλέκτης υποβοήθησης, που στις πιο πρόσφατες μοτοσυκλέτες συνοδεύει αυτόν της ολίσθησης. Η ιδέα ήταν πολύ απλή. Εφόσον χρησιμοποιούμε ράμπες στο εσωτερικό για να μειώσουμε την πίεση του πλατώ στους δίσκους, γιατί να μην χρησιμοποιούμε αντίστοιχες ράμπες και στο εξωτερικό για να «συμπιέσουμε» τους δίσκους κατά την επιτάχυνση; Και αυτό ακριβώς έγινε. Τώρα κατά την εκκίνηση (είτε στατική είτε το άνοιγμα του γκαζιού μετά από κάθε αλλαγή ταχύτητας) οι ράμπες αυτές πιέζουν τους δίσκους, μαλακώνοντας την αίσθηση του συμπλέκτη για τον αναβάτη.
Όλο και περισσότερες μοτοσυκλέτες (ακόμα και μικρές) εξοπλίζονται με συμπλέκτη ολίσθησης/υποβοήθησης
Το αποτέλεσμα από την χρήση και των δύο αυτών «τεχνικών» ήταν να έχεις μια μοτοσυκλέτα που έχει πολύ ηπιότερο φρένο κινητήρα και πολύ πιο μαλακή αίσθηση στη μανέτα (αυτό που λένε πολλοί «συμπλέκτης βούτυρο»). Εν τέλει λοιπόν έχεις μια μοτοσυκλέτα που είναι πολύ πιο φιλική στη χρήση και συγχωρεί λάθη όπως ένα άτσαλο ή απότομο κατέβασμα ταχυτήτων. Όλο και περισσότερες «πολιτικές» μοτοσυκλέτες (ακόμα και λιγότερων κυβικών) υιοθετούν αυτή τη λύση – που έχει αγκαλιαστεί από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας, ειδικά από τους αρχάριους. Έτσι έχουμε άλλη μια περίπτωση που το «κυνήγι για δεκατάκια» στην πίστα κατάφερε να βελτιώσει τις καθημερινές μοτοσυκλέτες για όλους μας.