Συσκευές ρύθμισης ύψους: Πώς λειτουργούν και γιατί θα απαγορευτούν στα MotoGP;

Συσκευές ρύθμισης ύψους: Πώς λειτουργούν και γιατί θα απαγορευτούν στα MotoGP;

- Η Ducati έκανε την αρχή το 2018.
- Με υδραυλικό ή μηχανικό τρόπο το ψαλίδι ανεβαίνει, χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους.
- Η μοτοσυκλέτα έτσι σουζάρει λιγότερο στην απότομη επιτάχυνση.
- Θα βγουν εκτός αγώνων λόγω αυξημένου κόστους και μη εφαρμογής στις μοτοσυκλέτες δρόμου.

Η Ducati έκανε την αρχή το 2018

Την Κυριακή στο Grand Prix του Mugello, είδαμε λευκό καπνό να βγαίνει από τη μοτοσυκλέτα του Marc Marquez στην έξοδο της Bucine (15η στροφή) καθώς προχωρούσε για την ευθεία εκκίνησης τερματισμού. Ο Ισπανός 8 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής εξήγησε μετά τον αγώνα ότι αυτό προερχόταν από την επαφή με το ελαστικό, καθώς στην Ducati GP23 υπάρχει μικρότερη απόσταση μεταξύ σέλας και ελαστικού και χρειαζόταν να χαμηλώνει το ύψος όσο περισσότερο γινόταν στην έξοδο της στροφής για να μπορεί να ανταγωνιστεί τις Ducati GP24. Τι είναι όμως οι συσκευές ρύθμισης ύψους και πώς λειτουργούν;
Όπως πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, είναι η Ducati που έφερε άλλη μια καινοτομία στον χώρο των αγώνων, με το 2018 να βλέπει την Prima Pramac Ducati του Jack Miller να εξοπλίζεται με μια συσκευή ρύθμισης ύψους για την εκκίνηση. Αυτό ήταν μόνο η αρχή και μετά η Ducati εξέλιξε περαιτέρω αυτή την τεχνολογία, ενώ όλοι οι κατασκευαστές (με τελευταία τη Suzuki) έτρεξαν να φτιάξουν τις δικές τους εκδοχές.

Με υδραυλικό ή μηχανικό τρόπο το ψαλίδι ανεβαίνει, χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους

Για αρχή ας δούμε τι κάνουν αυτές οι συσκευές. Η πίσω συσκευή ενεργοποιείται για να χαμηλώσει το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας κατά την επιτάχυνση. Αντίστοιχα η συσκευή στο μπροστινό μέρος (που χρησιμοποιείται στο Motocross εδώ και δεκαετίες) έχει τον ρόλο του να χαμηλώσει το μπροστινό μέρος για την ταχύτερη εκκίνηση στην αρχή του αγώνα – και στη συνέχεια απεμπλέκεται στο πρώτο φρενάρισμα.
Θα επικεντρωθούμε στις πίσω συσκευές ρύθμισης ύψους (οι οποίες θα απαγορευτούν στα MotoGP από το 2027). Η γενική εικόνα είναι ότι ένα χαμηλότερο κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας συμβάλει στην μείωση της τάσης για σούζα. Και όταν θες να επιταχύνεις στην έξοδο από τη στροφή με μοτοσυκλέτες που αποδίδουν πάνω από 250 ίππους, τότε είναι κατανοητό ότι η μοτοσυκλέτα θέλει να σηκωθεί. Εκεί λοιπόν έρχεται αυτή η μικρή συσκευή, η οποία αναλαμβάνει με μηχανικό ή υδραυλικό τρόπο (απαγορεύεται η χρήση ηλεκτρονικής ανάρτησης στα MotoGP) να χαμηλώσει τη μοτοσυκλέτα.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Η μοτοσυκλέτα έτσι σουζάρει λιγότερο στην απότομη επιτάχυνση

Τοποθετείται στο σύνδεσμο που συνδέει το ψαλίδι με το πλαίσιο και ουσιαστικά με το πάτημα ενός κουμπιού από τον αναβάτη, ασκεί πίεση για να σηκώσει το ψαλίδι ψηλότερα, χαμηλώνοντας τη μοτοσυκλέτα και με αυτό τον τρόπο (χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους) η μοτοσυκλέτα σουζάρει λιγότερο, κερδίζοντας πολύτιμα χιλιοστά του δευτερολέπτου σε κάθε έξοδο στροφής.
Η ίδια η τεχνολογία δεν είναι κάτι το «εξωγήινο». Ουσιαστικά, πρόκειται για την τεχνολογία που χρησιμοποιείται σε ένα αμορτισέρ με δοχείο αερίου ή λαδιού και – όπως και στα αμορτισέρ αυτά – υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης του πόσο θέλει η κάθε ομάδα να κατεβάσει τη μοτοσυκλέτα σε εκείνη τη φάση. Η διαφορά με ένα αμορτισέρ είναι ότι η συσκευή ρύθμισης ύψους «εκτείνεται» μόλις δεχθεί την πίεση, ενώ ένα αμορτισέρ «μαζεύεται».

Θα βγουν εκτός αγώνων λόγω αυξημένου κόστους και μη εφαρμογής στις μοτοσυκλέτες δρόμου

Γιατί λοιπόν θα απαγορευτούν; Η Ducati είχε ήδη αρχίσει να χρησιμοποιεί ένα πρωτοποριακό σύστημα και για την μπροστινή ανάρτηση – όχι μόνο στην εκκίνηση αλλά σε όλον τον αγώνα. Οι υπόλοιποι 5 (τότε) κατασκευαστές όμως κατάφεραν να το απαγορεύσουν, με το επιχείρημα ότι εφόσον αυτό δεν θα έφτανε ποτέ στις μοτοσυκλέτες δρόμου, ήταν κάτι άχρηστο με βάση την δική τους λογική ότι οι αγώνες χρησιμοποιούνται για την εξέλιξη των μοντέλων τους. Έτσι είδαμε το 2023 αυτές οι συσκευές στο μπροστινό σύστημα να απαγορεύονται, ενώ από το 2027 και μετά θα απαγορευτεί κάθε συσκευή ρύθμισης ύψους, με τον κύριο λόγο να είναι ότι αυτά ανεβάζουν το κόστος εξέλιξης για τους κατασκευαστές, δεν είναι αξιοποιήσιμα στην «πραγματική ζωή» και ότι ουσιαστικά αφαιρούν από την ποιότητα των αγώνων, καθώς με περισσότερα αυτοματοποιημένα συστήματα, ο αναβάτης παίζει μικρότερο ρόλο.