Τα καλύτερα μεσαία Adventure με 19άρη τροχό
- Αποτελούν τη χρυσή τομή για άσφαλτο και χώμα.
- Αποδίδουν από 60 μέχρι 76 ίππους, υπεραρκετοί για τις ανάγκες του μέσου χρήστη.
- Έχουν χαμηλότερη κατανάλωση και κόστος απόκτησης από τα μεγάλα Adventure. -
- Δεν κάνουν "εκπτώσεις" στο κομμάτι του εξοπλισμού.
QJMOTOR: SVT 650X Μοναδικός V2 κινητήρας
QJMOTOR: Υπεροχή παντού
BENELLI: ΤΡΚ 702/702Χ Προσφορά 3 βαλίτσες
SUZUKI: Απέκτησε τώρα το VSTROM 800
Αποτελούν τη χρυσή τομή για άσφαλτο και χώμα
Από την αρχή της εμφάνισης της On- Off κατηγορίας (που μετεξελίχθηκε σε Adventure), όλα τα μοντέλα είχαν κάποια στοιχεία που ταίριαζαν πιο πολύ στη ασφάλτινη ή στη χωμάτινη χρήση, κάνοντάς τα λίγο περισσότερο On ή Off. Ένα μεγάλο κομμάτι που καθορίζει προς τα πού «γέρνει» ένα μοντέλο είναι η διάμετρος του μπροστινού τροχού. Ο 21” τροχός είναι ο πιο κατάλληλος για χώμα και όλες οι μοτοσυκλέτες Enduro και MX εξοπλίζονται με τέτοιο. Από την άλλη, ο 17” θεωρείται καταλληλότερος για ασφάλτινη χρήση, ειδικά αν αρχίσεις να πιέζεις παραπάνω. Έτσι, ο 19” αποτελεί ουσιαστικά τη χρυσή τομή, δίνοντας σε μια μοτοσυκλέτα δυνατότητες τόσο στην άσφαλτο όσο και στο χώμα. Βέβαια αυτό δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο για το που δίνει βάση ο κάθε κατασκευαστής, καθώς πράγματα όπως το βάρος, η κατανομή του και η γενικότερη γεωμετρία της μοτοσυκλέτας μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά στην αίσθηση της οδήγησης ανά τερέν. Στη μεσαία κατηγορία των Adventure πάντως ο 19” τροχός είναι κανόνας, οπότε συγκεντρώσαμε σε αυτό το άρθρο τις καλύτερες επιλογές.
| Μοντέλο | Τροχό εμπρος | Τιμή | Ισχύς Hp / Στροφές | Χωρητηκότητα Ρεζερβουάρ | 0 - 100 Km/h (sec.) | Μέση Κατανάλωση | Ρυθμιζόμενη Ζελατίνα |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BENELLI TRK 702 X | 19 | 70 | 20 | 4,9 | 4,7 | - | |
| MOTO MORINI X-CAPE 650 | 19 | 61 | 18 | 4,9 | 5,5 | Ρυθμιζόμενη Ζελατίνα εν κινήσει | |
| QJMOTOR SVT 650X | 19 | 76,2 | 20 | 5,15 | 6,1 | Ρυθμιζόμενη | |
| SUZUKI DL 650 V-STROM | 19 | 71 | 20 | 4,2 | 4,7 | Ρυθμιζόμενη Ζελατίνα μόνο σε στάση |
Αποδίδουν από 60 μέχρι 76 ίππους, υπεραρκετοί για τις ανάγκες του μέσου χρήστη
Πολλές φορές όλοι μας μπαίνουμε στη λούπα του «πολέμου των ίππων», όπου θεωρούμε ότι όποιος κατασκευαστής ανακοινώνει τα μεγαλύτερα νούμερα είναι αυτόματα και αυτός που παράγει τις καλύτερες μοτοσυκλέτες. Και ενώ σίγουρα αυτό δείχνει τη μαεστρία του εκάστοτε κατασκευαστή, στην πραγματική ζωή όλοι αυτοί οι ίπποι είναι μη αξιοποιήσιμοι. Ειδικά στο χώμα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Enduro και Motocross μοτοσυκλέτες σπανιώς ξεπερνούν τους 60 ίππους, καθώς πρακτικά… δεν χρειάζονται. Έτσι, οι μοτοσυκλέτες αυτής της λίστας αποδίδουν από 60 μέχρι 76 ίππους, οι οποίοι είναι υπεραρκετοί για τον μέσο μοτοσυκλετιστή, είτε αυτός ταξιδεύει σε επαρχιακούς δρόμους, είτε στην Εθνική Οδό, είτε κάνει χωμάτινες βόλτες.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Έχουν χαμηλότερη κατανάλωση και κόστος απόκτησης από τα μεγάλα Adventure
Φυσικά για όσους θέλουν υπάρχουν οι μεγάλες Adventure, ή Mega Adventure, οι οποίες έχουν και περισσότερα κυβικά και πολλούς περισσότερους ίππους, όμως εκεί το κόστος απόκτησης και το κόστος χρήσης ανεβαίνουν. Όπως είναι αναμενόμενο, ένας κινητήρας 1.000 και 1.200cc θα καταναλώσει περισσότερο καύσιμο από έναν κινητήρα 650 ή 700cc. Ακόμη, αυτές οι μεσαίες Adventure έχουν χαμηλότερο κόστος απόκτησης και συντήρησης από τα μεγάλα αδέρφια τους, αποτελώντας έτσι μια πιο οικονομική επιλογή για κάποιον που θέλει να πάρει την αίσθηση περιπέτειας – ή που απλά του αρέσουν στιλιστικά αυτές οι μοτοσυκλέτες – χωρίς να χρειαστεί να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη. Το καλό με την αγορά μοτοσυκλέτας είναι ότι η πληθώρα κατασκευαστών και μοντέλων δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να διαλέξει τη μοτοσυκλέτα που είναι στα μέτρα του και καλύπτει τις ανάγκες του, αρκεί να μην υπάρχουν προκαταλήψεις.
Δεν κάνουν εκπτώσεις στο κομμάτι του εξοπλισμού
Παλαιότερα η μεσαία κατηγορία θεωρούταν πιο… βασική και οι περισσότεροι κατασκευαστές εξοπλίζανε με την τελευταία λέξη της εκάστοτε τεχνολογίας μόνο τα μεγάλα μοντέλα τους. Αυτό έχει αλλάξει εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς λίγο η χρόνια κρίση που συρρίκνωσε την αγορά μεγάλων μοτοσυκλετών, λίγο η είσοδος νέων κατασκευαστών που εντόπισαν το κενό αυτό στην αγορά και έριξαν το βάρος στον εξοπλισμό, έκαναν όλους τους κατασκευαστές να βάζουν όλο και περισσότερα «καλούδια» στα μεσαία μοντέλα τους.
Έτσι οι οθόνες LCD αντικαθίστανται σιγά σιγά από TFT οθόνες με δυνατότητα συνδεσιμότητας και εφαρμογές για πλοήγηση, ενώ όλα τα μοντέλα φέρουν πλέον θύρες USB, για να μην ξεμείνουν από μπαταρία οι συσκευές του αναβάτη. Το κομμάτι της ασφάλειας έχει επίσης ανέβει, με το Traction Control να μπαίνει σε όλο και περισσότερα μοντέλα, ενώ οι εταιρείες στρέφονται και σε επώνυμες και πιο ακριβές λύσεις στα περιφερειακά, στον συνεχή αγώνα του εξοπλισμού που έχει ξεκινήσει.
