Η γενική αναβάθμιση στον αισθητικό τομέα, αλλά και στον τομέα των επιδόσεων, έβγαλε τα αείμνηστα και θρυλικά CB από τη λήθη και τα έβαλε ξανά στο παιχνίδι.
Μοτοσικλέτα με ιστορία αλλά όπως φαίνεται και λαμπρό μέλλονείναι το CB 250 F, το οποίο παρουσιάζεται καλύτερο από ποτέ.
Φέτος φαίνεται πως είναι η χρονιά των CB. Καιρός δεν ήταν; Ήρθε το CB F600, έφυγε το CB 500, ήρθε όμως και το CBF500 στη θέση του παλιού CB 500. Μαζί κατέφτασαν και νέες τεχνολογίες, εκτεταμένη χρήση αλουμινίου, χυτές ζάντες, πιο χαμηλά προφίλ, συστήματα ABS, νέα ηλεκτρονικά, και πολλά μέρη και εξαρτήματα από πιο μεγάλες μοτοσικλέτες. Κάπου εκεί, τσουπ, πετάχτηκε και το καινούργιο CBF 250, που σημαίνει αυτομάτως ότι αποχαιρετούμε άλλο ένα παλιό και σχεδόν ιδρυτικό "στέλεχος", το CB 250. Η γενική αναβάθμιση στον αισθητικό τομέα, αλλά και στον τομέα των επιδόσεων, ξεκαθάρισε τα πράγματα, έβγαλε τα αείμνηστα και θρυλικά CB από τη λήθη και τα έβαλε ξανά στο παιχνίδι. Και αυτό το έκανε συνδυάζοντας “συνταγές του παρελθόντος” με νέες λύσεις. Μαζί πρόσθεσε και λίγες δόσεις τεχνολογίας και εκσυγχρονισμού, και μετά αφού τα ανακάτεψε καλά όλα μαζί, τα έριξε μέσα σε ολόφρεσκα καλούπια, σχεδόν νωπά. Τόσο φρέσκα! Γέμισε ο τόπος CB, και μπράβο, γιατί μας αρέσει να βλέπουμε τέτοια μηχανάκια γύρω μας. Από αυτά, δηλαδή, που αντέχουν στο χρόνο. Εξάλλου, ξέρετε ποιες είναι οι καλύτερες επιδόσεις… Είναι αυτές που αντέχουν στο…!
Αυτά τα δύο αρχικά γράμματα του λατινικού αλφάβητου, κρύβουν πίσω τους ολόκληρη την ιστορία της Honda. Είναι η ταυτότητά της, το σήμα κατατεθέν της, πώς το λένε. Επίσης εντυπωσιακό για τα CB, είναι το γεγονός ότι είναι άπειρα. Αφήστε που καλύπτουν και τεράστιο εύρος κυβισμού: από μόλις 50 κ.εκ. μέχρι και 1300 κ.εκ. (να κι άλλο ένα νέο CB, το 1300 με ABS). Θυμάστε το CB 50 με τον κάθετο κύλινδρο, το τεσσάρι κιβώτιο και το συμπλέκτη στο χέρι; Εκείνο που έψαχναν όλοι, γιατί το κιβώτιό του ταίριαζε κουτί στο C50.
Μικρή βόλτα στη πόλη
Πάμε όμως για μια σύντομη γύρα στην πόλη μας, μια βόλτα σε δρόμους και κρυφές γωνιές της που δεν επισκέπτεσαι, αν δεν υπάρχει μια αφορμή να σε παρακινήσει.
Πείτε μου αν υπάρχει κάποιος που θα κατέβαινε ευχαρίστως βολτίτσα, καταμεσήμερο Δευτέρας, στο κέντρο της Αθήνας, με μια supersport του λίτρου. Εντάξει, πολλοί είναι εκείνοι που θα το έκαναν και μαζί μ΄ αυτούς και εγώ. Πόσες φορές όμως; Μία; Δύο; Τρεις; Κάποια στιγμή θα κουραστείς, θα βαρεθείς. Ετσι, λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι το κίνητρό μας στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι άλλο από το CBF250, που πραγματικά είναι κατασκευασμένο για αυτό το λόγο, αφού νιώθει καλά ακριβώς εκεί, μέσα στην πόλη. Είναι άνετο, ο κινητήρας του είναι βελούδινος και απολύτως φιλικός, το κιβώτιό του είναι πολύ μαλακό και ακριβές και το μόνο που ακούς όταν το οδηγάς, είναι ο αέρας που σε φυσάει και η αλυσίδα που γυρνάει. Και αν φοράς και κράνος, τότε δεν ακούς τίποτα. Είναι ίσως ένα από τα πιο αθόρυβα μηχανάκια που έχω οδηγήσει ποτέ. Οταν παίρνεις στα χέρια σου μια τέτοια μοτοσικλέτα και πρέπει να βγάλεις, σε περιορισμένο σχετικά χρόνο, πολύτιμα συμπεράσματα, ένας τρόπος υπάρχει. Πας εκεί που δεν θα πήγαινες σε καμία άλλη περίπτωση. Αυτό έκανα και εγώ. Το 90% των χιλιομέτρων που διήνυσα, γίνανε στο κέντρο της Αθήνας. Και να σας πω και μια αλήθεια που συνειδητοποίησα μετά από λίγο; Η CBF250 είναι, πραγματικά, μια πολύ καλή μοτοσικλέτα. Καλή, λειτουργική, γρήγορη και φιλική. Αντίθετα με το CBF500, που δεν απαρνήθηκε τον κινητήρα του CB500, το CBF250 κινήθηκε διαφορετικά. Η προηγούμενη CB250 ήταν δικύλινδρη, αλλά η νέα CBF250 είναι μονοκύλινδρη, και αυτό ακριβώς είναι το φοβερό. Κατά κανόνα, ένας δικύλινδρος κινητήρας, σε σχέση με ένα μονοκύλινδρο ίδιου κυβισμού, ανεβάζει πιο πολλές στροφές, είναι πιο δυνατός, δεν έχει κραδασμούς, δεν σκορτσάρει, δεν, δεν… Τα νούμερα, όμως, λένε άλλα. 18,5 ίππους/8.000 σ.α.λ. για το CB250 και 20,1 ίππους/8.000 σ.α.λ. για το νέο CBF250. 1,8 kgm/6.500 σ.α.λ. για το CB250 και 2,24 kgm/6.000 σ.α.λ. για το νέο CBF250. Ο κινητήρας του CBF250 καταφέρνει με ένα μαγικό τρόπο να διατηρεί μια τέλεια και ισορροπημένη λειτουργία. Σου επιτρέπει να κινηθείς πάρα πολύ αργά στους στενούς δρόμους του κέντρου ή στην κίνηση σαν να είναι ηλεκτρικός, χωρίς να σκορτσάρει, και ανοίγοντας το γκάζι απότομα, επιταχύνει (σχεδόν από το ρελαντί), χωρίς μπουκώματα. Η χαλαρή οδήγηση απαιτεί και μια χαλαρή μοτοσικλέτα. Το CBF250 σε απαλλάσσει παντελώς από το άγχος του "τι ταχύτητα έχω τώρα". Ο κινητήρας του είναι γραμμικός και επιταχύνει σταθερά ό,τι σχέση και αν έχεις στο κιβώτιο, με ό,τι ταχύτητα και αν κινείσαι.
Την ίδια ακριβώς φιλοσοφία ακολουθεί και όλη η υπόλοιπη μοτοσικλέτα. Η θέση οδήγησης είναι όρθια, άνετη και βολική. Είναι φοβερό το πόσο αβίαστα και αδιάφορα μπορείς να "τσουλήσεις" με αυτό το δίτροχο, τόσο εύκολα σχεδόν σαν να περπατάς, σαν να το οδηγούσες μια ζωή. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, μπορεί να το νιώσεις σαν προέκταση του εαυτού σου. Τα πόδια φτάνουν άνετα κάτω, το τιμόνι είναι όσο φαρδύ χρειάζεται και βρίσκεται σε σωστό ύψος και λίγο χαμηλά, οι μαρσπιέδες είναι φαρδιοί και βρίσκονται ακριβώς κάτω από τη σέλα. Τα τρία αυτά σημεία ορίζουν ένα τρίγωνο σχήμα και ουσιαστικά καθορίζουν τη στάση του σώματος. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη φωτογραφία του παλιού CB και του νέου CBF, θα καταλάβει αμέσως τη διαφορά. Ας μας επιτραπεί ο όρος, αλλά το νέο CBF είναι πιο σπορ. Ναι μεν κάθεσαι όρθιος, αλλά στο CB καθόσουνα ξάπλα. Και αν συνυπολογίσεις το μικρότερης διαμέτρου μπροστινό τροχό (από 18'' σε 17''), τη μικρότερη κάστερ, τις πιο παχιές μπροστινές αναρτήσεις (από 31 χιλ. σε 37 χιλ.), το μικρότερο μεταξόνιο (από 1.425 χιλ. σε 1.370 χιλ.), τα μικρότερου προφίλ ελαστικά και το μονό αμορτισέρ πίσω, αποκαλύπτεται και μια άλλα κρυφή αρετή του νέου CBF250.
Οι κρυφές αρετές του!
Το CBF250 μπορεί να κινηθεί γρήγορα, πολύ γρήγορα. Στο μίξερ που λέγαμε πριν… πρέπει να έπεσαν και μερικά σπορ γονίδια. Αν τυχόν βαρεθείς από την αργή και χαλαρή βόλτα, σχεδόν περιήγηση, κατεβάζεις μια, ανοίγεις το γκάζι και αρχίζεις το παιχνίδι. Δεν είναι υπερβολή. Το CBF250 μπορεί να γίνει και νευρικό, αν θέλεις. Αλλάζει κατευθύνσεις πολύ εύκολα, οι γωνίες του τιμονιού βολεύουν αν χρειαστεί να σκύψεις και οι κλίσεις στις στροφές μπορούν να γίνουν εύκολα, πλαγιάσματα. Ασε που αν στην είσοδο παρασυρθείς και κατεβάσεις μια ακόμα ταχύτητα, θα έρθει μια διακριτική και ομαλή πλαγιολίσθηση. Αυτά, από ένα μηχανάκι που μάλλον δεν γεμίζει το μάτι στους περισσότερους, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο να ασχοληθείτε λίγο παραπάνω μαζί του. Πόσο μάλλον, αν του δώσετε την ευκαιρία να σας ξεναγήσει, στα γρήγορα, στους δρόμους της Αθήνας, σαν ένα mini test drive. Τα λεφτά που χρειάζονται για να το κάνετε δικό σας είναι περισσότερα από όσα χρειάζονται για ένα παπί, αλλά λιγότερα από κάθε άλλη μοτοσικλέτα που μπορεί να τα κάνει όλα τόσο καλά. 3.900 ευρώ είναι το αντίτιμο. Και τι παίρνετε; Μια μοτοσικλέτα που δεν θα χαλάσει ποτέ, που δεν θα πει όχι ποτέ, και που θα μπορέσει να εκπληρώσει κάθε επιθυμία σας. Στην τελική, αν δεν σας αρέσει το ασημί, υπάρχει και το κόκκινο ή το μαύρο.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
