Ορίστε άλλο ένα scooter από την Aprilia που σίγουρα θα κάψει καρδιές. Eνα scooter που τα έχει όλα, χωρίς να ζηλεύει τίποτα ούτε από μεγαλύτερα ούτε από μικρότερα. Το έχετε οδηγήσει; Οχι; Πρέπει… οπωσδήποτε!
Πότε είναι η σωστή στιγμή να σκαλίσεις κάτι που δουλεύει καλά; Μα φυσικά μόνο όταν είσαι σίγουρος ότι θα το κάνεις καλύτερο (ή βέβαια, όταν χαλάσει). Και επειδή δε μας χάλασε κανένα Leonardo, και επειδή βέβαια η Aprilia αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα του, τι έγινε; Μα φυσικά ένα Leonardo, ακόμη καλύτερο.
Πρόκειται για ένα καταξιωμένο scooter στην Ελλάδα, αφού το 250άρι έχει διαγράψει μία πολύ αξιόλογη πορεία στην αγορά. Γεγονός που εύκολα δικαιολογείται, αφού οι δυνατότητες του μοντέλου το καθιέρωσαν γρήγορα στην συνείδηση όσων, ήθελαν ένα γρήγορο, ευέλικτο και άνετο scooter για τις καθημερινές μετακινήσεις τους.
Το επόμενο (αναμενόμενο) βήμα της Aprilia ήταν να "δυναμώσει" στα σημεία το Leonardo, δίνοντας του μερικά παραπάνω κυβικά. Βέβαια, μην απατάσθε: το Leonardo δεν έγινε ακριβώς 300 κ.εκ. αλλά 264. Αυτό δεν σημαίνει ότι το scooter δεν έχει "τσιμπήσει" σε επιδόσεις, διατηρώντας παράλληλα την καλή παράδοση του προηγούμενου μοντέλου στον δρόμο.
Η ευελιξία του μέσα στους δρόμους της πόλης εξακολουθεί να είναι ένα από τα σημαντικότερα ατού του, ενώ η όρθια θέση οδήγησης και ο "σπιρτόζικος" τρόπος λειτουργίας του κινητήρα του, του δίνουν ακόμη δύο πολύ χρήσιμα εφόδια για την "μάχη" των καθημερινών διαδρομών. Εκεί όμως που εξοπλίστηκε (σωστά) ακόμη καλύτερα το Leonardo, είναι στην ζελατίνα του, η οποία έγινε ψηλότερη και παρέχει ακόμη καλύτερη προστασία από τον αέρα. Γιατί, μπορεί να πρόκειται για ένα όχημα αστικού περιβάλλοντος, αλλά δεν λέει όχι σε κοντινές βόλτες, αφού δύο αναβάτες κάθονται "αρχοντικά" στην σέλα του και ο κινητήρας κρατάει άνετα σταθερές ταχύτητες πάνω από 120 χλμ./ώρα.
Το Leonardo 300 συγκαταλέγεται στα "όρθια" scooter, δηλαδή σε αυτά που τοποθετούν το σώμα του αναβάτη σε κάθετη στάση και όχι "ξαπλωτή", με αίσθηση που δεν απέχει πολύ από αυτήν μιας μοτοσικλέτας. Το τιμόνι βρίσκεται σε σωστό ύψος, όπως και η σέλα, και τα πόδια μπορούν να πατήσουν εύκολα στο δρόμο. Ακόμη και για τους πιο ψηλούς αναβάτες, ο χώρος του Leonardo για τα πόδια θα αποδειχθεί επαρκής, μιας και το σώμα μπορεί να μετακινηθεί εύκολα πιο πίσω στην ευρύχωρη σέλα, που, συν τοις άλλοις, βρίσκεται λίγο ψηλότερα απ' ό,τι στο 250. Ο συνεπιβάτης που θα έχει την τύχη να ανέβει στο Leonardo 300, θα απολαύσει μία από τις πιο άνετες και μαλακές σέλες που κυκλοφορούν στην αγορά. Αν τα μαρσπιέ του βρίσκονταν λίγο πιο πίσω, τότε η θέση του θα χαρακτηριζόταν ιδανική. Πολύ χρήσιμες είναι οι λαβές, απ' όπου μπορεί να κρατηθεί.
Με τέσσερις βαλβίδες και 50 κ.εκ. επιπλέον
Εδώ εστιάζεται η βασικότερη αλλαγή του νέου Leonardo 300. Ο νέος κινητήρας του μπορεί να απέχει αρκετά από τα 300 κ.εκ., αφού ο πραγματικός του κυβισμός βρίσκεται μόλις στα 264,5 κ.εκ., αλλά αποζημιώνει με τον καλύτερο τρόπο, για τη μικρή "απάτη" του. Με τετραβάλβιδη πλέον κεφαλή και επικεφαλής εκκεντροφόρο με κοκοράκια, αποτελεί ίσως υπόδειγμα λειτουργίας και απόδοσης. Παίρνει μπροστά αμέσως, κρατάει σταθερό ρελαντί σκορπίζοντας ευχάριστους "μονοκύλινδρους" κραδασμούς και πετυχαίνει πολύ καλές επιδόσεις. Η συνεργασία του με το φυγοκεντρικό συμπλέκτη και το σύστημα CVT είναι άψογη, και μεταφράζεται σε άμεση επιτάχυνση και καλή εκμετάλλευση της ροπής του μοτέρ μόλις από τα 20 χλμ./ώρα. Τι θα πει αυτό; Οτι τα χιλιόμετρα με λίγο γκάζι ανεβαίνουν συνεχώς, ενώ ο κινητήρας σου δίνει την εντύπωση ότι τεμπελιάζει. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι η Aprilia αποκαλεί το Leonardo 300, sport touring!
Σχεδόν άριστα
Η ποιότητα κατασκευής του νέου Leonardo 300 κυμαίνεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Τα όμορφα και καλοβαμμένα πλαστικά, αλλά και η εκτεταμένη χρήση ποιοτικών υλικών, συνθέτουν συνολικά μια αρκετά "κυριλέ" εικόνα. Δεν είναι, όμως, όλα τέλεια. Το "άριστα", χαλάνε τα "μπόσικα" του μεντεσέ της σέλας, το δύσκολο κούμπωμά της, η "περίπου" ευστοχία της κλειδαριάς του ρεζερβουάρ και μερικά στραβοκομμένα πλαστικά του ταμπλό. Πλην αυτών, το Leonardo δεν υστερεί πουθενά αλλού.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
