Όμορφες γραμμές, και πλαστικά πολλαπλών επιφανειών, όπως και με τα υπόλοιπα sport Honda του 2011. Χαμηλή σέλα που συνδυάζεται με ένα ψηλό τιμόνι.
Το Crossrunner είναι ολίγον τι φουτουριστικό σε εμφάνιση. Κάποιοι θεωρούν πως θυμίζει τη μοτοσικλέτα του Δικαστή Ντρεντ, από το ομώνυμο κόμικ. Από την άλλη, θυμίζει αρκετά και το παλιό-καλό Yamaha TDM. Έτσι μυώδες μπροστά, σαν ταύρος που συγκεντρώνει τη δύναμη του σε στέρνο και λαιμό, αφήνοντας λεπτότερη τη μέση και τα πίσω πόδια. Μπροστά, το ρύγχος της μοτοσικλέτας θυμίζει λίγο ακόμα και λίγο από DR-Big! Η βαφή είναι ποιοτικότατη, όπως και τα πλαστικά, αν και όπως στην παρουσίαση, έτσι και στη δοκιμή, έχουμε μικρά παράπονα από την εφαρμογή των πλαστικών μερών στην περιοχή του τιμονιού και των οργάνων. Δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Το μονόμπρατσο πίσω ψαλίδι δείχνει όμορφο και δίνει sport τόνους στην κατασκευή, αν και συνήθως κρύβεται από το ογκώδες τελικό και το ανακαλύπτεις μόνο υπό συγκεκριμένη γωνία. Κατάλοιπο από το sport VFR είναι και η έντονη γωνία που σχηματίζουν τα γόνατα, καθώς διπλώνουν αρκετά. Με ύψος 1.72 δεν είχα πρόβλημα, αλλά οι ψηλότεροι αναβάτες ίσως δυσανασχετήσουν. Οι καθρέπτες δεν θα θολώσουν ποτέ, αλλά θα θέλαμε μια πιο ευρεία γωνία θέασης -είναι μικροί, για να είναι στιλάτοι. Τα "κρύσταλλα" των φλας είναι φιμέ, ενώ το πίσω φως διαθέτει led, αν και θα θέλαμε λίγο περισσότερο χαρακτήρα στο σχήμα του. Το ίδιο χαρακτηριστικό "βαραίνει" και τον προβολέα. Δεν ξεχωρίζει αρκετά για να αφήσει εποχή.
Το εντυπωσιακό γεγονός με το Crossrunner είναι πως με κάποιον τρόπο, καταφέρνει να κρύψει οπτικά τα κιλά και τον όγκο του, ενώ μας εξέπληξε όταν είδαμε και το αποτέλεσμα της φωτογράφησης, καθώς το Honda δείχνει παντού κομψό!