ΤΙΜΕΣ

Ταξίδι μέχρι την άκρη του κόσμου…

…μπορείς να πας πάνω στη σέλα της. Δεν είναι υπερβολή. Είναι η αλήθεια. Μια αλήθεια ειπωμένη με απόλυτο τρόπο, σταθερό, βαυαρικό, για μια μοτοσικλέτα που διατηρεί την ιδιαίτερη άποψη της BMW, αλλά έχει «universal»χαρακτήρα και απόλυτα αποδεκτούς «τρόπους».

Είναι φορές που ενθουσιάζεσαι πριν καλά-καλά κάτσεις πάνω στη σέλα μιας μοτοσικλέτας που έχεις να δοκιμάσεις. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με αυτό που έχεις πλάσει στο μυαλό σου γι αυτήν ή με αυτό θέλεις να κάνεις μαζί της. Για μένα ίσχυε η δεύτερη περίπτωση, αφού είχαν κανονίσει να ταξιδέψω στη Β. Ελλάδα το Σαββατοκύριακο και η δική μου μοτοσικλέτα θέλει ένα γερό service καθώς συμπληρώνει τα πρώτα της 100.000 χλμ….Οπότε το GT ήρθε τη σωστή στιγμή στο γκαράζ μου. Για την ακρίβεια δεν έφθασε αρχικά ούτε καν εκεί: Κρυονέρι – Γλυφάδα (για 3η φορά φέτος με 35+ βαθμούς και κίνηση, όχι δεν είχε πλάκα…!), παραλαβή μοτοσικλέτας και κατευθείαν για εθνική. Έχοντας και τις πλαϊνές βαλίτσες της μοτοσικλέτας μαζί μου, με φρίκη σκέφτηκα τι θα έκανα αν αντιμετώπιζα την ίδια κίνηση από οδικά έργα, που βρήκα την προηγούμενη φορά μέχρι τα διόδια του Σχηματαρίου. Τότε δεν μπορούσα να περάσω μέσα από τα αυτοκίνητα ούτε με τη λεπτότερη φιγούρα του Κ 1300 S, οπότε με τη GT θα καθόμουν κανονικά πίσω από τα φορτηγά. Eυτυχώς όμως, δεν βρήκα την ίδια κίνηση και γρήγορα βρέθηκα να έχω περάσει τα πρώτα (από τα άπειρα πλέον μέχρι τη Θες/νίκη) διόδια και σβέλτα έφθασα μέχρι τις πρώτες στροφές της Υλίκης πριν το καταλάβω.

Οι πρώτες εντυπώσεις

Οδηγώντας την λοιπόν για πάνω από μία ώρα ήδη, περνώντας από την αστική κίνηση στην εθνική, το πρώτο που συνειδητοποίησα είναι ότι η μοτοσικλέτα δεν με κούρασε ιδιαίτερα στην πόλη. Ναι, η αλήθεια είναι ότι το ‘χα πάρει απόφαση ότι θα είναι δύσκολα εκεί αλλά τελικά το καλοζυγισμένο σύνολο της BMW κινήθηκε όντως καλύτερα του αναμενομένου για ένα θηρίο ανάλογου όγκου. Μάλιστα το άγχος μου ήταν κυρίως να μην ακουμπήσω τα αυτοκίνητα με τις βαλίτσες, αφού δεν ένιωθα καθόλου την παρουσία τους. Στον ανοιχτό δρόμο, ρύθμισα αμέσως τις αναρτήσεις στο ESA (ηλεκτρονικό σύστημα ρύθμισης των αναρτήσεων, που διατίθεται έξτρα από την BMW) από το comfort στο normal. Eδώ φάνηκε και η πρώτη (λογική) διαφορά με τις άλλες μοτοσικλέτες της σειράς Κ: σε αυτές (την R & την S) καταλάβαινες αμέσως ότι η BMW έχει επιλέξει νέα, πιο σφιχτή πίσω ανάρτηση και δύσκολα έβαζες ακόμη και την επιλογή normal στο ESA. Bεβαίως, αυτά είναι μοντέλα με σαφέστατη sport κατεύθυνση και έχουν διαφορετικό στήσιμο ως μοντέλα, αλλά έτσι κι αλλιώς, το μεγαλύτερο βάρος της GT και ο διαφορετικός προσανατολισμός της στο δρόμο, σε κάνει να επιλέξεις ακόμη και τις σφιχτότερες ρυθμίσεις της Sport επιλογής στο ΕSA. Aυτό θα το κάνεις ειδικά όταν είσαι φορτωμένος ή έχεις δεύτερο άτομο και δεν θέλεις να μειώσεις το (γρήγορο) ρυθμό σου. Εκεί χρειάζεσαι αυτήν την επιλογή για να παραμείνει η μοτοσικλέτα σταθερή στην πορεία της στις ανοιχτές καμπές αλλά και πειθήνια στις εντολές σου στα πιο κλειστά κομμάτια.

Οδηγώντας: Φρενήρης ρυθμός στην εθνική

Δώσε της χιλιόμετρα, ανοιχτό δρόμο και θα σε πάει σχεδόν μόνη της στον προορισμό της: από όλες τις μοτοσικλέτες που έχω οδηγήσει, το GT είναι μεταξύ των δύο τριών πάνω στις οποίες πραγματικά δεν κουράστηκα καθόλου στη σέλα τους. Σταθερή και με «απύθμενο» γκάζι, ξεπερνάει κάθε εμπόδιο με ασύλληπτη για τον όγκο και το βάρος της ταχύτητα. Επιταχύνει με αυτόν τον χαρακτηριστικό, τραχύ ήχο του πανίσχυρου μοτέρ, που σε πείθει ότι οδηγείς μία σύγχρονη υπερμοτοσικλέτα. Διαθέτει απίθανη προστασία από τον αέρα, που την οφείλει στον ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενο ανεμοθώρακα, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να κρατήσει πεντακάθαρη τη ζελατίνα του κράνους σου, ακόμη και μετά από πολλά-πολλά χιλιόμετρα. Ο ρυθμός με τον οποίο μπορείς να καλύψεις τα χιλιόμετρα στην εθνική δεν έχει να κάνει μόνο με την ταχύτητα αλλά και με την παράμετρο της άνεσης. Δηλαδή, καθισμένος στην πολύ άνετη σέλα, με χέρια και πόδια να σχηματίζουν άριστες γωνίες για πολύωρο ταξίδι, το βασικό σου πρόβλημα – η κούραση – έχει λυθεί. Μπορείς απερίσπαστος να ανοίγεις το γκάζι και να κινείσαι σταθερά πάνω από τα 200 χλμ./ώρα εκμηδενίζοντας τις αποστάσεις. Βέβαια κάπως έτσι απογειώνεται και η κατανάλωση, αφού - ειδικά αν είσαι φορτωμένος – βλέπεις τον ηλεκτρονικό δείκτη βενζίνης, να πέφτει πολύ γρήγορα!

Ταξιδεύοντας στην Α’ θέση

Το γρήγορο ταξίδι στην εθνική λοιπόν δεν γίνεται με εσένα σκυμμένο πίσω από το φέρινγκ. Αντιθέτως, φθάνεις στον επόμενο σταθμό σου ξεκούραστος και έτοιμος για πολλα ακόμη χιλιόμετρα. Το μόνο που θα παρατηρήσεις σταματώντας είναι ένα «μυρμήγκιασμα» στο αριστερό χέρι κυρίως, που προέρχεται από τους κραδασμούς που γίνονται αισθητοί εκεί γύρω στις 7.000 σ.αλ. Συνολικά πάντως, η αίσθηση που σου δίνει το GT είναι ότι ταξιδεύεις στην πρώτη θέση ενός πολυτελούς οχήματος. Ο χώρος της σέλας είναι φτιαγμένος για κάποιον δίμετρο Γερμανό και την αναλόγων διαστάσεων φίλη του. Η…υψομετρική διαφορά ανάμεσα στις δύο (ξεχωριστές στην ουσία) σέλες είναι τέτοια που δεν αποξενώνει το συνεπιβάτη αλλά ταυτόχρονα δεν νοιώθει ο οδηγός ενοχλητικά την παρουσία (και το βάρος του). Τα μπροστά αλλά και τα πίσω μαρσπιέ είναι προσανατολισμένα για να είναι άνετα τα πόδια των αναβατών για πολλές ώρες ταξιδιού. Η σχάρα αποσκευών δείχνει ικανή να κουβαλήσει ακόμη και το…πλυντήριο του σπιτιού σου αν αποφασίσεις ότι είναι απαραίτητο στις διακοπές σου (!) ενώ οι πλαϊνές βαλίτσες είναι καλοσχεδιασμένες και ταιριάζουν με τη φιγούρα της μοτοσικλέτας, δείχνοντας αναπόσπαστο κομμάτι της μορφή της. Επίσης θα χωρέσουν αρκετά πράγματα, έχοντας στην ουσία μεσαίο μέγεθος. Εκτίμησή μου είναι ότι αν ταξιδεύεις δικάβαλος, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις σίγουρα και τη σχάρα, τοποθετώντας εκεί ένα σάκο, για να πεις ότι είσαι ok για ένα ταξίδι π.χ. 10 ημερών. Aλλά αυτά έχουν να κάνουν με τις επιλογές του κάθε αναβάτη και την…πειθώ του προς το έτερον ήμισυ…

Συμπέρασμα: Ιδανικός σύντροφος παρά το κόστος

Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να τη συνηθίσω τόσο πολύ, που να με πειράξει που την αποχωρίστηκα. Είναι κάτι που μου συμβαίνει σπάνια, παρά τις εκατοντάδες «απιστίες» μου στη «σταθερή» σχέση μου, την 7 ετών δική μου μοτοσικλέτα. Η έκπληξη μάλιστα ήταν μεγαλύτερη γιατί μιλάμε για το GT, αυτό το μεγάλο, ογκώδες, βαρύ σκαρί σε δύο ρόδες, που την προηγούμενη φορά που το είχα οδηγήσει (1200) με είχε κουράσει από την ευπάθειά του στους δυνατούς πλαϊνούς ανέμους. Ίσως τελικά ήμουν κάπως αρνητικά προκατειλημμένος από αυτήν την εμπειρία και τώρα το GT μου φάνηκε υπέροχο, αλλά αυτή είναι μάλλον η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι τη χρησιμοποίησα παντού (πόλη, περιαστικές διαδρομές, στροφιλίκι, ταξίδι) και μου έδωσε την αίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι η μόνη μοτοσικλέτα στο γκαράζ μου. Σίγουρα είναι ακριβή, επίσης δαπανηρή ως προς την κατανάλωση της βενζίνης. Δεν είναι όμως πια - όπως και τα υπόλοιπα μοντέλα της σειράς Κ- κάποιο ακριβό, ιδιαίτερο παιχνίδι για εξίσου περίεργους τύπους, όπως ήταν παλιά τα μεγάλα μοντέλα της BMW. Είναι μια μοτοσικλέτα που αξίζει πραγματικά και το κόστος της θα μπορούσε να ισορροπηθεί αν αποκτηθεί από κάποιον, που καταλάβει ότι πρόκειται για μια μοτοσικλέτα, η οποία μπορεί να αντέξει στο χρόνο, άρα και να κάνει τη σχετική απόσβεση αυτής της επιλογής – επένδυσης.

Tιμή: 18.436 ευρώ (βασική έκδοση)

+Απολαυστικά άνετο στο ταξίδι, έχει τα καλύτερα ηλεκτρονικά συστήματα της αγοράς
-Παραμένει ιδιαίτερα ακριβό, ειδικά με όλα τα υπέροχα έξτρα που είχε η συγκεκριμένη έκδοση