Ίντσες, γυάρδες και λίβρες, δεξιοτίμονα αυτοκίνητα, ζεστή μπύρα, fish and chips και πουτίγκες. Ναι, οι Βρετανοί διαφέρουν σίγουρα από το σύνολο, από την πεπατημένη οδό. Επιτηδευμένη «αναποδιά» για να ξεχωρίζουν λένε μερικοί, «παράδοση» και «χαρακτήρα» το ονομάζουν κάποιοι άλλοι.
Το Thunderbird 1600 «ανάποδο» δεν είναι, αλλά ως 100% βρετανικό προϊόν, διαπνέεται στο σύνολό του από αυτό το «ξεχωριστό», αποτελώντας μια μοναδική πρόταση στην κατηγορία των cruisers.
Όσο και να ακούγεται περίεργο για μια μοτοσικλέτα 1.600 κ.εκ., στην ουσία το Thunderbird γεφυρώνει ένα κενό στην γκάμα της Triumph, αυτό ανάμεσα στα America / Speedster των 865 κ.εκ. και στο θηριώδες Rocket III των 2.294 κ.εκ. Πέραν των όποιων διαφοροποιήσεων μεταξύ αυτών των μοντέλων, κοινό τους σημείο αποτελεί ο προορισμός, που δεν είναι άλλος από τη διείσδυση στην αγορά των Η.Π.Α. Η τακτική που ακολούθησε η Triumph για το Thunderbird δεν διαφέρει σε σχέση με τα cruisers που αναφέρονται πιο πάνω. Αντί να δημιουργήσει κατά τα πρότυπα των Ιαπώνων ένα πιστό αντίγραφο των μοτοσικλετών που καρπώνονται την πίτα των πωλήσεων στην Αμερική, ρίχνει στο παιχνίδι ένα μοντέλο που: α) είναι σαφώς cruiser, αλλά… διαφορετικό, β) δεν στερείται χαρακτήρα και μάλιστα έντονου και γ) έχει «χάρες» που μπορούν να προσελκύσουν και τους Ευρωπαίους. Αν μη τι άλλο, έξυπνη η «τρίπλα» του marketing της Triumph!
Καμβάς για customizing
Σε αντίθεση με τις περισσότερες μοτοσικλέτες της κατηγορίας, το Thunderbird παρουσιάζεται λιτό ως προς την εμφάνιση και ελάχιστα «φορτωμένο» με λεπτομέρειες. Τα χρωμιωμένα τμήματα, όπως τα καπάκια του κινητήρα και οι εξατμίσεις, οδηγούν αυτόματα το βλέμμα στον κινητήρα, που αποτελεί σίγουρα το κυρίαρχο στοιχείο της όλης κατασκευής. Το υπόλοιπο της μοτοσικλέτας διατηρεί ένα χαμηλό προφίλ, κάθε άλλο παρά φλύαρο, με μοναδικό «wow!» στοιχείο το πίσω ελαστικό διαστάσεων 200/50-17. Συνολικά, αυτή η δωρική σχεδιαστική προσέγγιση μπορεί σε κάποιους να αρέσει ως έχει, για κάποιους άλλους όμως ενδέχεται να λειτουργήσει ως… διεγερτικό για επεμβάσεις παντός είδους. Το Thunderbird σχεδόν παρακαλά για διχρωμίες, αερογραφίες και αξεσουάρ, γι’ αυτό το λόγο άλλωστε η Triumph προσφέρει ήδη ένα πολυσέλιδο κατάλογο με extra. Η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή, η βαφή και τα χρώμια πείθουν ότι θα διατηρήσουν για πολύ καιρό τη γυαλάδα τους, ενώ -ορθά- έχουν χρησιμοποιηθεί ελάχιστα πλαστικά τμήματα. Εν κατακλείδι, το Thunderbird δεν αναλώνεται στο παιχνίδι εντυπωσιασμού «άμα τη εμφανίσει» και αυτό σίγουρα αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση στην κατηγορία. Βρετανική προσέγγιση!
…medium απλωτά!
Έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος τη θέση οδήγησης του Thunderbird. Χώρος υπάρχει αρκετός, η σέλα βρίσκεται χαμηλά, το τιμόνι ψηλά και ανοιχτά, τα μαρσπιέ μπροστά και γενικά όλα φωνάζουν cruiser. Το ευτύχημα είναι ότι η εν λόγω μοτοσικλέτα δεν το παίζει… Προκρούστης προσπαθώντας να σου ξεχειλώσει τα άκρα. Τα χέρια και τα πόδια μου δεν αντιμετώπισαν πρόβλημα στο να φτάσουν ό,τι έπρεπε να φτάσουν, ενώ ακόμα και με το τιμόνι τέρμα δεξιά ή αριστερά στους επιτόπιους ελιγμούς, δεν χρειάστηκε ποτέ να τεντωθώ. Well done Triumph, λοιπόν, αφού κατάφερε να δημιουργήσει μια ανθρωποκεντρική θέση οδήγησης, σε μια μοτοσικλέτα που μικρή και μαζεμένη δεν την λες σε καμία περίπτωση. Και αν η θέση οδήγησης αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη, τότε το εκπληκτικό ζύγισμα και η ευκολία οδήγησης του Thunderbird των 339 κιλών, προκαλούν σοκ!
Στην πόλη; Αμέ!
Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πώς όλος αυτός ο όγκος κινείται με τόση χάρη, ξεθαρρεύεις και αρχίζεις να κινείσαι με τρόπο αντισυμβατικό για cruiser. Μοναδικός περιορισμός, το πλάτος της μοτοσικλέτας στο ύψος του τιμονιού, που για να έχετε μια τάξη μεγέθους, είναι λιιίγο μεγαλύτερο από αυτό ενός Varadero. Κατά τ’ άλλα, σε καμία περίπτωση δεν νιώθεις ότι παλεύεις με το «θεριό» ούτε αγχώνεσαι. Εν ολίγοις, σας διαβεβαιώνω πως το Thunderbird μπορεί πολύ άνετα να παίξει το ρόλο του καθημερινού σας commuter, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος! Πάθος που εκπορεύεται αποκλειστικά από τον κινητήρα, ο οποίος είναι ένας από τους πιο απολαυστικούς που έχω συναντήσει. Πρώτα απ’ όλα, συμπεριλαμβάνεται στο top-five των μελωδικότερων κινητήρων που βρίσκονται στην παραγωγή σήμερα. Υπερβολικό; Αν συναντήσετε ποτέ ένα Thunderbird, ακολουθήστε το ή ζητήστε από τον ιδιοκτήτη του να το βάλει μπρος και να σας αφιερώσει λίγες «κούφιες» γκαζιές, και θα με θυμηθείτε… Κατά δεύτερον, παρ’ όλο που η Triumph έκανε φιλότιμες προσπάθειες ώστε να προσδώσει χαρακτηριστικά V2 στο συγκεκριμένο μοτέρ (ανάφλεξη ανά 270 μοίρες), αυτό τελικά που προέκυψε είναι ένας κινητήρας με μοναδική προσωπικότητα. Κάτι σαν υπερκυβισμένο Bonneville, αλλά… όχι ακριβώς. Οι στροφές ανεβαίνουν γρήγορα για cruiser, όμως δεν έχει νόημα να παρασύρεται κανείς από αυτό. Μεταξύ 1.000 και 3.000 σ.α.λ., ο κινητήρας βρίσκεται στα καλύτερά του, προσφέροντας ήχο, μεστό τράβηγμα σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού και μοναδική αίσθηση.
Ολίγον από power cruiser
Ο κινητήρας, η θέση οδήγησης και το εξαιρετικό ζύγισμα συνηγορούν σε απολαυστικές βόλτες και ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα, μέχρι που να συναντήσει κανείς λακκούβα ή κακοτεχνία στο οδόστρωμα. Όλη η νιρβάνα του cruising δολοφονείται επιτόπου, αφού το πιρούνι και ειδικά τα αμορτισέρ είναι πολύ σφιχτά σεταρισμένα και «κοπανάνε». Μη φανταστείτε κάτι σε supersport, αλλά για cruiser είναι υπερβολικό και ίσως ενοχλητικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η σπονδυλική στήλη είναι εντελώς κάθετη και καταπονείται. Μπορεί λοιπόν η συμπεριφορά των αναρτήσεων να μη συνάδει με τη γενικότερη «γλύκα» του Thunderbird σε ρυθμούς βόλτας, όταν όμως ο ρυθμός ανέβει, κρατάνε τη συνοχή του συνόλου και επιτρέπουν -τηρουμένων των αναλογιών- τη sport υπέρβαση. Αρωγός σε κάθε περίπτωση ο κινητήρας, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να πλησιάσει το κόκκινο, προσφέροντας «τσαμπουκαλεμένες» επιταχύνσεις και γρήγορες εξόδους από τις στροφές. Το ζύγισμα και η ελαφριά αίσθηση βοηθούν και αυτά ώστε κανένα στροφιλίκι να μην αποτελέσει εφιάλτη, ενώ τα φρένα έχουν τη δύναμη για να σταματήσουν τα κιλά του Thunderbird με ασφάλεια, προσφέροντας παράλληλα πολύ καλή αίσθηση. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι στην έκδοση της δοκιμής όπου υπήρχε ABS, το σύστημα ενεργοποιήθηκε ελάχιστες φορές και αυτό μόνο όταν υπερβάλαμε σε μεγάλο βαθμό με τη μοτοσικλέτα. Σε γενικές γραμμές, η πρόταση της Triumph έχει περισσότερα «αθλητικά» γονίδια σε σχέση με το σύνηθες της κατηγορίας, όντας ικανή για περισσότερα πράγματα από απλό cruising.
Πληρώνοντας διόδια…
...ή πηγαίνοντας από επαρχιακούς, ταξιδεύοντας δηλαδή. Super! H ζελατίνα με την οποία ήταν εξοπλισμένο το Thunderbird μας, αποτελεί τη μεσαίου μεγέθους επιλογή από τον κατάλογο των αξεσουάρ της Triumph. Επί της ουσίας έκανε εκπληκτική δουλειά, προστατεύοντας αποτελεσματικά το κεφάλι και τον κορμό μέχρι τα 180 χλμ./ώρα, ταχύτητα που αποτελεί και την τελική της μοτοσικλέτας. Βέβαια, για να είναι το ταξίδι με το Thunderbird απολαυστικό, υπολογίστε 10 έως 20 χλμ./ώρα λιγότερα, ώστε να μη δουλεύει ο κινητήρα υπερωρίες. Μπορεί, αλλά δεν του πάει. Κατά τ’ άλλα, η μοτοσικλέτα είναι ακλόνητη ακόμα και όταν διαγράφει παρατεταμένες με την τελική της, ενώ αλλάζει κατεύθυνση πολύ εύκολα. Σε ό,τι αφορά την άνεση, ο αναβάτης δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα, αλλά ο συνοδηγός δεν θα έχει την ίδια άποψη, αφού το σελάκι που του αναλογεί, προσφέρεται μόνο για μικρές διαδρομές εντός πόλης. Πάντως, αν σας ενδιαφέρουν τα δικάβαλα ταξίδια, υπάρχει extra, υπερ-αναπαυτική σέλα συνοδηγού, καθώς και πληθώρα άλλων touring πρόσθετων. Τέλος, η μέση κατανάλωση κυμάνθηκε στα -εκπληκτικά για μοτοσικλέτα 1.600 κ.εκ.- 6,4 λίτρα/100 χλμ., κάτι που σημαίνει ότι με τα 22 λίτρα χωρητικότητας του ρεζερβουάρ μπορεί κανείς να διανύσει συνολικά 343 χλμ.
Συμπέρασμα: Για όλα τα γούστα
Είναι γεγονός ότι η Triumph δημιουργεί μοτοσικλέτες αφού πρώτα έχει μελετήσει διεξοδικά την αγορά και τις απαιτήσεις της. Το Thunderbird δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση σε αυτό το κανόνα, όντας μια μοτοσικλέτα που μπορεί να γοητεύσει πολύ περισσότερο κόσμο από τους «παραδοσιακούς» easy-riders. Ιδωμένο με τα δικά μας, ευρωπαϊκά στάνταρτ, είναι ένα εξαιρετικό roadster, ενώ από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού πλασάρεται σοβαρά στην κατηγορία των κλασικών cruisers, αποτελώντας μια ξεχωριστή πρόταση. Σε κάθε περίπτωση, «άσος στο μανίκι» του Thunderbird είναι ο ουδέτερος χαρακτήρας του. Πρόκειται για μια πολύ καλή βάση, η οποία μπορεί να μεταμορφωθεί με λίγες σχετικά επεμβάσεις από κακό power cruiser μέχρι διηπειρωτικό touring και από bobber μέχρι classic chopper.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;