Πρόκειται για μία από τις πιο απολαυστικές μοτοσυκλέτες που μπορείς να οδηγήσεις.

    Οδηγώντας - Αγχολυτικό

    Ένα μεγάλο χαμόγελο θα σχηματιστεί στο πρόσωπό σου με το που ανέβεις στη μοτοσυκλέτα και βάλεις σε λειτουργία τον κινητήρα. Την ευθύνη γι`αυτό φέρει η ηχητική υπόκρουση των δυο τελικών και οι κραδασμοί του κινητήρα στο ρελαντί, που ταιριάζουν γάντι με τη φιλοσοφία της Street Twin. Βάζεις πρώτη στο θετικό κιβώτιο και με το που πας να ξεκινήσεις, νιώθεις αμέσως την ροπή να κάνει την εμφάνισή της, αφού δεν χρειάζεσαι παρά ελάχιστο γκάζι. Με κάθε περιστροφή του δεξιού γκρίπ σε κάνει να ξεχνάς τις τεχνικές προδιαγραφές και τα 55 άλογα, αφού επιταχύνει χωρίς δισταγμό ακόμα και από χαμηλές στροφές, ενώ αν ο δρόμος είναι γλιστερός το traction control επεμβαίνει διακριτικά και επαναφέρει την τάξη. Το χαμηλό ύψος της σέλας και η κατανομή του βάρους κάνουν εύκολους τους επιτόπου ελιγμούς και την κίνηση ανάμεσα στις σειρές των μποτιλιαρισμένων αυτοκινήτων, οπότε ακόμα και οι μικρές διαδρομές γίνονται απολαυστικές. Το πακέτο των αναρτήσεων κάνει πολύ καλή δουλειά του φιλτράροντας τις κακοτεχνίες του δρόμου, χωρίς να διαταράσσεται η ηρεμία της μοτοσυκλέτας και του αναβάτη.

    Όταν, αποφασίσεις να βγεις στον αυτοκινητόδρομο, η γυμνή φύση του μοντέλου επιβάλει να γίνουν μικρές παραχωρήσεις. Δεν υπάρχει κάλυψη από τον αέρα, αλλά αν κινείσαι με cruising ρυθμούς και διάθεση, θα το ευχαριστηθείς και θα απολαύσεις το ταξίδι. Μόλις βρεθείς σε επαρχιακό δρόμο με στροφές, η Street Twin σου δείχνει έναν πιο παιχνιδιάρικο χαρακτήρα, αφού το στιβαρό της “πάτημα” και η λειτουργία των αναρτήσεων σε προδιαθέτουν να ανεβάσεις ρυθμό και να οδηγήσεις σβέλτα και με ροή. Τα φρένα του δεν έχουν το αρχικό δάγκωμα που ίσως κάποιος αναζητά σε τέτοιες συνθήκες, αλλά είναι αποτελεσματικά και προοδευτικά και αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο στην ξεχωριστή αυτή κατηγορία μοτοσυκλετών. Όπως ήδη αναφέραμε η μέση κατανάλωση βρίσκεται σε απολύτως λογικά επίπεδα, αλλά κατά την επίσκεψή σας στο βενζινάδικο, θα χρειαστεί να κρατάς την τάπα του ρεζερβουάρ στο χέρι, διότι δεν υπάρχει κάποιος μεντεσές να τη συγκρατεί. Πάντως μικρό το κακό, αφού είναι από μόνη της ένα μικρό έργο τέχνης και δένει αρμονικά με το ρεζερβουάρ, θυμίζοντας περασμένες δεκαετίες.