Πώς θα σας φαινόταν ένα ηλεκτρικό με απεριόριστη αυτονομία;
- Στην Αμερική έχουν κατασκευαστεί οι πρώτοι δρόμοι που φορτίζουν ασύρματα τα οχήματα.
- Ένας πομπός τοποθετείται στο δρόμο και στέλνει ρεύμα στο δείκτη, που βρίσκεται στο όχημα.
- Το όχημα πρέπει να βρίσκεται συνέχεια πάνω από τον πομπό για να φορτίζει.
- Ο δέκτης είναι (προς το παρόν) μεγάλος και βαρύς, ακατάλληλος για μοτοσυκλέτες.
Στην Αμερική έχουν κατασκευαστεί οι πρώτοι δρόμοι που φορτίζουν ασύρματα τα οχήματα
Ένα βασικό θέμα της ηλεκτροκίνησης (και βασικό επιχείρημα των πολέμιών της) είναι η αυτονομία και ο χρόνος φόρτισης. Όμως τώρα μια νέα, πιλοτική τεχνολογία έρχεται να λύσει αυτά τα προβλήματα. Η αρχή έχει γίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην πόλη του Ντιτρόιτ, ενώ και άλλα αντίστοιχα συστήματα δοκιμάζονται στη Σουηδία. Πρόκειται για μια τεχνολογία που θα μπορεί να φορτίζει ασύρματα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα καθώς αυτά κινούνται στο δρόμο, λύνοντας έτσι το πρόβλημα τόσο της φόρτισης, όσο και της αυτονομίας. Αν το σύστημα μπορεί να υιοθετηθεί σε μεγάλη κλίμακα, μιλάμε για μια επανάσταση στην ηλεκτροκίνηση που θα την κάνει βιώσιμη για έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό οχημάτων.
Ένας πομπός τοποθετείται στο δρόμο και στέλνει ρεύμα στο δείκτη, που βρίσκεται στο όχημα
Η λειτουργία του είναι αρκετά απλή. Ένας πομπός στρώνεται κάτω από την άσφαλτο, στο κεντρικό σημείο του δρόμου και εκπέμπει ένα σήμα, όπως περίπου λειτουργούν οι κάρτες NFC. Τα οχήματα που κινούνται από πάνω του έχουν αντίστοιχα έναν δέκτη του σήματος στο πάτωμα και φορτίζουν μέσω αυτού του σήματος ασύρματα, ενώ κινούνται στο οδόστρωμα. Έτσι, ένα ηλεκτρικό όχημα μπορεί θεωρητικά να κινείται εσαεί, όσο βρίσκεται σε δρόμο που έχει εφοδιαστεί με αυτή την τεχνολογία.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Το όχημα πρέπει να βρίσκεται συνέχεια πάνω από τον πομπό για να φορτίζει
Αυτή τη στιγμή για να επιτευχθεί η φόρτιση, το όχημα πρέπει να κινείται ακριβώς πάνω από τη στρωμένη υπόγεια γραμμή των πομπών, ώστε ο δέκτης να ευθυγραμμίζεται. Η τεχνολογία αυτή ακόμα δεν μπορεί να επιτύχει μεγαλύτερο βεληνεκές φόρτισης, καθώς λειτουργεί όπως η ασύρματη φόρτιση των κινητών. Πομπός και δέκτης πρέπει να βρίσκονται πολύ κοντά. To βασικό όμως πρόβλημα είναι για άλλη μια φορά το κόστος. Υπολογίζεται ότι το κόστος για αυτόν τον έξυπνο δρόμο είναι 2 εκατ. Δολάρια ανά μίλι (3.200.000 ανά χιλιόμετρο), κάνοντας την υιοθέτησή του σε μεγαλύτερη κλίμακα πολύ ακριβή με τα σημερινά δεδομένα.
Ο δέκτης είναι (προς το παρόν) μεγάλος και βαρύς, ακατάλληλος για μοτοσυκλέτες
Οι πρώτες πιλοτικές δοκιμές πάντως δείχνουν ότι το σύστημα λειτουργεί στα αυτοκίνητα. Τι γίνεται όμως με τα δίκυκλα; Μπορούμε και εμείς να φορτίσουμε τα ηλεκτρικά μας σκούτερ και τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και έτσι να απελευθερωθούν και οι δικυκλιστές από το «άγχος της αυτονομίας»; Προς το παρόν δυστυχώς όχι. Με την παρούσα τεχνολογία, οι δέκτες είναι ογκώδεις και με μεγάλο βάρος και έτσι κρίνονται ακατάλληλοι για χρήση σε μοτοσυκλέτες. Επίσης, το θέμα που αναφέρθηκε στην προηγούμενη ενότητα (ότι ο δέκτης πρέπει να είναι ακριβώς πάνω από τον πομπό), μπορεί να λειτουργεί στα αυτοκίνητα, αλλά στις μοτοσυκλέτες δυσκολεύει πολύ τα πράγματα, καθώς ο αναβάτης θα πρέπει να κινείται μόνιμα στο κέντρο του δρόμου – αν θέλει να φορτίσει. Όμως όπως είδαμε πολλά τεχνολογικά φαινόμενα να κάνουν άλματα τα τελευταία χρόνια μόλις έχει γίνει η αρχή, έτσι πιστεύουμε ότι θα γίνει και με αυτή την τεχνολογία. Όσο οι εταιρείες που ασχολούνται με αυτό συνεχίζουν την έρευνα και όσο ο στόχος για μηδενικές εκπομπές άνθρακα κάνει την ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών προτεραιότητα, θα δούμε να γίνονται τεχνολογικά άλματα συνεχώς. Όπως τα κινητά τηλέφωνα έγιναν απείρως πιο ισχυρά από ότι ήταν 20 χρόνια πριν – και θα ήταν και πολύ μικρότερα αν δεν είχαν μετατραπεί σε υπολογιστές χειρός – έτσι και οι δέκτες και οι πομποί θα ισχυροποιηθούν και λογικά θα μικρύνουν, δίνοντας μια άλλη πνοή στην ηλεκτροκίνηση.