Σε αυτό το τερέν είναι που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με τον πιο ασφάλτινο συγγενή του. Τόσο το πιρούνι, όσο και το αμορτισέρ λειτουργούν ισοπεδωτικά ακόμη και σε γρήγορους ρυθμούς καταπίνοντας λούκια και σαμάρια και εκεί που το “μικρότερο” μοντέλο θα σου δείξει διακριτικά ότι έφτασε στα όριά του, το F800 GS θα σου ζητήσει να ανοίξεις το γκάζι κι άλλο. Στα μονοπάτια και σε έντονα ανηφορικά κομμάτια με πολύ χαμηλές ταχύτητες το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη προσοχή, καθώς ο γραμμικός κινητήρας δε διαθέτει στις πολύ χαμηλές στροφές την απαιτούμενη ροπή με αποτέλεσμα τα “τσαφ” να έρχονται αρκετά συχνά. Με ένα σετ πιο χωμάτινα ελαστικά, που θα επέτρεπαν στο γκάζι να ανοίγει περισσότερο, χωρίς τον κίνδυνο ανεξέλεγκτου σπιναρίσματος, το φαινόμενο αυτό θα μπορούσε ακόμη και να εξαλειφθεί. Προσοχή, επίσης, θα πρέπει να δοθεί και στις ταχύτητες που αναπτύσσει… ύπουλα το BMW από στροφή σε στροφή, καθώς μπορείς να φτάσεις εκεί με πολλά περισσότερα από όσα υπολόγιζες… Ας είναι καλά τα φρένα που και πληροφορούν και επιτρέπουν να τα πιέσεις αρκετά.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 87344 αναγνώστες
