Είναι καλό μια μάρκα να μπαίνει σε ξένα χωράφια;

Η απόφαση των εταιριών να παράγουν μοτοσυκλέτες σε διάφορες κατηγορίες δίνει περισσότερες επιλογές στον αναβάτη, αλλά η εξειδίκευση δημιουργεί τελικά πιο επιτυχημένα μοντέλα.

Ένα παπί,  ένα μικρομεσαίο, ένα scrambler και ένα τουριστικό. Ένα ή δύο Adventure με διαφορά στο μέγεθος ή την ικανότητα εκτός δρόμου, ένα ή δύο scooter, το ένα μικρό το άλλο μεγάλο και γιατί όχι, ίσως και ένα superbike. Χρειάζεται όλοι οι κατασκευαστές να έχουν ένα από όλα;

Η εξειδίκευση δημιουργεί επιτυχημένα μοντέλα
Αν κοιτάξεις το παράδειγμα των Ducati και Harley Davidson μπορείς να καταλάβεις ότι η εξειδίκευση είναι το ιδανικό. Η επιτυχία των συγκεκριμένων εταιριών οφείλεται στο ότι παράγουν συγκεκριμένες μοτοσυκλέτες και δεν αναλώνονται με διαφορετικών κατηγοριών μοντέλα. Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τις εταιρίες που κατασκευάζουν scooter ή όσες ειδικεύονται στα μίνι και μικρά μοντέλα πόλης. Ακόμα και μάρκες που παράγουν εκτός δρόμου μοτοσυκλέτες. Οι περισσότεροι όμως έχουν γκάμες που καλύπτουν σχεδόν κάθε πιθανή κατηγορία. 

Η ανάγκη των εταιριών να παράγουν τόσα μοντέλα οδηγεί σε συνεργασίες
Δεν πάμε στη BMW που έχει τεράστια γκάμα, όμως οι μοτοσυκλέτες της έχουν το βασικό κοινό, το ότι δηλαδή είναι premium, κάτι που λίγο πολύ ισχύει και για την MV Agusta. Όμως οι mainstream μάρκες, Honda, Suzuki, Yamaha, για να πάρουμε τους Ιάπωνες, αλλά και Ευρωπαϊκά όπως η ΚΤΜ, έχουν πραγματικά ανάγκη να διαθέτουν τόσα μοντέλα; Είναι συχνά τόσα πολλά που δεν μπορούν καν να τα παράγουν μόνοι τους, και αναγκάζονται να συνεταιρίζονται. Χαρακτηριστικό αυτού είναι τα μίνι των ΚΤΜ/BMW που παράγονται με συνεργασία των Bajaj και TVS αντίστοιχα. 

Περισσότερες κατηγορίες σημαίνει μεγαλύτερα κομμάτια στην πίτα πωλήσεων αλλά και αυξημένα έξοδα
Η λογική εδώ είναι η κάθε μάρκα να συμμετέχει στις περισσότερες δυνατόν κατηγορίες ώστε να αποσπά κομμάτια από πολλές πίτες, από διαφορετικές κατηγορίες. Είναι ένα χαρακτηριστικό που γίνεται προφανές αν αναλογιστεί κανείς εταιρίες που μπήκαν στη λογική να εισέλθουν σε κατηγορίες που δεν θα το φανταζόταν κανείς. Η Kawasaki έφτιαξε scooter και η ΚΤΜ παρουσίασε μοτοσυκλέτες πόλης μικρών κυβικών. Όμως αυτή λογική έχει αυξημένο κόστος. Για τους περισσότερους, η προετοιμασία του αντικαταστάτη της γρήγορης έκδοσης superbike, έχει τεράστιο κόστος τη στιγμή που δεν προβλέπονται σημαντικές πωλήσεις. Δεν είναι τυχαίο που η Suzuki άργησε να φέρει στην αγορά την επόμενη γενιά GSX-R.

Αν παραμείνει ο καθένας στο είδος του, περισσότερες καλές μοτοσυκλέτες θα κατασκευαστούν
Σίγουρα στις βασικές κατηγορίες συμμετέχουν πολλοί κατασκευαστές, όμως στα ειδικότερα μοντέλα ο καθένας πρέπει μάλλον να παραμένει στο είδος του. Αντί λοιπόν με τα έσοδα που έχουν από τα δυνατά μοντέλα τους να τα σπαταλούν σε διάφορες κατηγορίες, το καλύτερο θα ήταν να τα επενδύουν σε περισσότερη εξέλιξη της μοτοσυκλέτας στην οποία ειδικεύονται.

Εσείς τι λέτε; Μήπως αναζητούμε και εμείς την πληθώρα μοντέλων σε μια μάρκα; Την θεωρούμε ανεπαρκή αν δεν παράγει μοντέλα σε κάθε κατηγορία;