Με τον κινητήρα σε λειτουργία και τον ήχο που απελευθερώνει το νέο τελικό να είναι ευχάριστος και διακριτικός, κλείνω το πλαϊνό σταντ, για να μου επιτρέψει το σύστημα να επιλέξω ταχύτητα, και πατάω το “D” στο δεξί γκριπ. Η εντολή μου εκπληρώνεται άμεσα, το γκάζι ανοίγει και το NC750X ξεκινά με μία ιδιαίτερα φυσική αίσθηση, σα να ελέγχω εγώ ο ίδιος τον συμπλέκτη από μία φανταστική μανέτα. Στο τεμπέλικο άνοιγμα του γκαζιού οι ταχύτητες στο κιβώτιο διαδέχονται γρήγορα η μία την άλλη –μετά τη δεύτερη ούτε τις ακούς ούτε τις καταλαβαίνεις- και σουλατσάρω στους δρόμους της Μάλαγα, άνετα και χαλαρά, με 4η και 50 χλμ./ώρα.
Έχω αφήσει το κιβώτιο στην οικονομική λειτουργία “D” και αυτό που μου τραβά την προσοχή είναι η ποιότητα κύλισης, που παρουσιάζεται βελτιωμένη με τις μικροανωμαλίες να φιλτράρονται ιδιαίτερα ικανοποιητικά. Κινούμενος στους δρόμους της πόλης δύο ήταν η επιλογές στις οποίες κατέληξα: Το κιβώτιο στο “D” για να κάνει αυτό ό,τι θέλει, ώστε να εξοικονομεί διαρκώς καύσιμο, ή στη θέση S2. Εκεί το DCT ήταν σε μεγαλύτερη εγρήγορση στα κατεβάσματα και άλλαζε σχέσεις εκεί περίπου που θα ήθελα και εγώ, αν επέλεγα έναν πιο σβέλτο ρυθμό. Βγαίνοντας από την πόλη εντύπωση κάνει η σαφώς καλύτερη κάλυψη που προσφέρει η ψηλότερη ζελατίνα. Το στήθος καλύπτεται ολοκληρωτικά, υπό την προστασία της μπαίνει πλέον και μέρος του κράνους και μόνο οι ώμοι έρχονται αντιμέτωποι με την εξομαλυμένη ροή του αέρα. Οι αναβάτες έως 1,80 μ., ίσως να μην χρειαστεί καν να καταφύγουν στην έξτρα ψηλότερη.
Έπειτα έρχεται η σειρά του επαρχιακού δρόμου, εκεί όπου το βελτιωμένο πιρούνι αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τη συμπεριφορά του NC750X. Το πιρούνι λειτουργεί και στην πράξη πιο προοδευτικά με αισθητά καλύτερο έλεγχο του τροχού στις διακυμάνσεις του δρόμου. Γι αυτό το λόγο έχει γίνει πιο αποτελεσματικό και το φρενάρισμα χάρη βέβαια και στη νέα δαγκάνα που προσφέρει περισσότερη δύναμη αλλά και πιο ομοιογενή απόδοση στη συνεχή χρήση. Γενικά το NC παρουσιάζεται ακόμη πιο ώριμο με την προοδευτικότητα να παραμένει το ισχυρότερο προσόν του.
Ουσιαστικά να κάνεις ότι θέλεις μαζί του. Σε καλή άσφαλτο ξύνει εύκολα τα μαρσπιέ του, εμπνέει εμπιστοσύνη σε κάθε είδους δρόμο και αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση. Η αλλαγή στα σωθικά του πιρουνιού, αν και φαντάζει μικρή, έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές με την αίσθηση και την καλή πληροφόρηση να προτίθενται στο μενού. Σε πολύ γρήγορο ρυθμό, το S3 είναι πρόγραμμα επιλογής στο πλήρως αυτόματο με τα κατεβάσματα να γίνονται πάντα στο σωστό χρόνο-και στις τρεις επιλογές του S. Όμως, αν μειώσεις για κάποια δέκατα παραπάνω το ρυθμό σου, το σύστημα θα επιλέξει σχετικά γρήγορα την επόμενη σχέση.
Αυτό ενοχλεί περισσότερο στη ανηφόρα όπου στο επόμενο μεγάλο άνοιγμα του γκαζιού πρέπει να περιμένεις να κατεβάσει μια σχέση, για να πάρεις την επιτάχυνση που περιμένεις. Ίσως στο S3 θα έπρεπε να έχει ακόμη πιο “επιθετικό” προγραμματισμό και να κρατά για περισσότερο χρόνο την επιλεγμένη σχέση στο κιβώτιο. Όπως και να έχει, η χειροκίνητη λειτουργία εξακολουθεί να είναι και η πιο ευχάριστη σε δρόμο με στροφές. Πλέον μπορείτε να αλλάξετε ταχύτητα με το γκάζι στο στοπ του χωρίς να νιώθετε τίποτα άλλο παρά διαρκή επιτάχυνση.
Αν, όμως αφήσετε λίγο το γκάζι, το πατινάρισμα είναι αισθητά μικρότερο.
Δεν ξέρω ποια από τις δύο διαδικασίες είναι ταχύτερη- δεν κλείνω vs κλείνω γκάζι-αλλά η δεύτερη είναι εκείνη που κερδίζει πόντους ως αίσθηση. Θα δείτε και μια φωτογραφία με το NC750X στο χώμα καθώς η Honda θέλει να συνεχίσει να τονίζει το γράμμα “Χ” στο όνομα της μοτοσικλέτας της.
Σε πατημένους χωματόδρομους λοιπόν δεν θα αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα. Ωστόσο, σε όρθια στάση θα σκύψετε αρκετά, ειδικά αν ξεπερνάτε τα 1,80 μ., με τους 17ρηδες τροχούς και το ασφάλτινο set up των αναρτήσεων να θέτουν επιπλέον περιορισμούς.