Είτε χαλαρώνετε σε ρυθμούς βόλτας είτε προσπαθείτε να "πιείτε το αίμα" της μοτοσικλέτας, η αίσθηση της απολαυστικής οδήγησης δηλώνει πανταχού παρούσα.
"Πραγματικά, κύριε αστυνόμε, δεν ξέρω τι με έπιασε! Εγώ συνήθως δείχνω μεγάλο σεβασμό στον ΚΟΚ. Αυτή η μοτοσικλέτα φταίει για όλα. Αλήθεια λέω, μη με κοιτάτε με μισό μάτι. Δε σε αφήνει να αγιάσεις αυτός ο δαίμονας! Εγώ προσπαθούσα να το ρίξω από τη σούζα, αλλά εκείνο… συνέχιζε ακάθεκτο". Πραγματικά. Έτσι έχουν τα πράγματα. Το Triumph Speed Triple είναι δαιμονισμένο. Και πολύ το χαρήκαμε. Κανείς εξορκιστής δε θα μπορέσει να σας βοηθήσει, αλλά, από την άλλη, δε θα θέλετε και να σας βοηθήσει. Από τις λίγες μοτοσικλέτες που σήμερα μπορούν να έχουν αυθεντικό χαρακτήρα βαρύμαγκα που δεν περιορίζεται σε μια ξερογκαζιά. Αντίθετα, το Speed Triple ζει μια δεύτερη νεότητα, πιο ευέλικτο, πιο sport, πιο "στριφτερό" από ποτέ. Το εξατάχυτο κιβώτιο είναι σφιχτό, αλλά ακριβές, ο συμπλέκτης βαρύς, αλλά όχι απότομος, το μπροστινό σύστημα βιδώνει στην άσφαλτο, ενώ τα Interact ελαστικά, σαν άλλα κουνούπια τίγρεις, κολλάνε παρασιτικά στο οδόστρωμα, αναζητώντας υποδόρια τροφή.
Ενθουσιασμός δε σημαίνει τίποτα. Η λέξη έχει πλέον χάσει τη σημασία της και δε βοηθά να κατανοήσετε το πόσο έντονη είναι η οδηγική εμπειρία στη σέλα του Triumph. Προσωπικά, θεωρώ το Speed Triple μία από τις top προτάσεις σήμερα όσον αφορά στις "μοτοσικλέτες αναβάτη", τις μοτοσικλέτες δηλαδή που έχουν φτιαχτεί με ένα σκοπό.
Την οδηγική εμπειρία, την άγρια πλευρά της οδήγησης, τη sport απόλαυση και την απόλαυση γενικότερα σε ό,τι αφορά στο δέσιμο μοτοσικλέτας-αναβάτη. Γιατί ακόμα και στη βόλτα, ακόμα και στην καφετέρια, χαίρεσαι να χαζεύεις το Speed. Είναι πανέμορφα αλήτικο, είτε εν κινήσει είτε στατικό. Boys will be boys!
Νο retreat, no surrender!* (*Καμία υποχώρηση, καμία παράδοση