Ο θόρυβος που απελευθερώνει το “μαμά” τελικό είναι διακριτικός, ενώ με την παραμικρή γκαζιά με νεκρά, το γρήγορο ανέβασμα των στροφών σε προδιαθέτει για το πανηγύρι που θα έρθει αργότερα. Σκαρφαλώνοντας (είμαι και κοντός ο άτιμος) στη σέλα, βρίσκομαι να πατάω κάτω με τη μύτη του ενός ποδιού, έχοντας μάλιστα βγάλει και το μισό κωλομέρι έξω από τη σέλα. Η εύρεση νεκράς γίνεται με χαρακτηριστική άνεση, με το λεβιέ να θέλει την απολύτως ελάχιστη πίεση. Η πρώτη μπαίνει θετικά στο κιβώτιο, ενώ αμέσως προσέχεις τον απίστευτα μαλακό συμπλέκτη -ο οποίος παρέχει επίσης και άριστη αίσθηση. Ανοίγοντας το γκάζι με πρώτη η σούζα είναι εγγυημένη, με το καλημέρα, απαιτώντας τον ανάλογο σεβασμό. Ακόμα και με το φοβερά μακρύ γρανάζωμα του Enduro R (η μοτοσικλέτα βαράει κόφτη στα... 191 χλμ/ώρα), οι σούζες με 1η και 2α είναι άμεσες σε κάθε χούφτωμα του γκαζιού, ενώ η μοτοσικλέτα σηκώνεται και με τρίτη στο κιβώτιο με ελαφρύ τσίμπημα του συμπλέκτη. Παράλληλα, το Enduro R δείχνει να αδιαφορεί παντελώς για το γρανάζωμα και στην κίνηση στην πόλη ή στη βόλτα, αφού ρολάρει σε όλα τα χιλιόμετρα υποδειγματικά, έχοντας φοβερή ελαστικότητα, ροπάτη, γεμάτη λειτουργία και αποθέματα δύναμης παντού! Δεν σκορτσάρει, και θα αριστεύσει ακόμα και σε... περατζάδες, με ελάχιστα χιλιόμετρα στο κοντέρ. Οι αναρτήσεις με τα 250 χιλιοστά σε κάθε άκρο της μοτοσικλέτας απορροφούν τα πάντα, αδιαφορώντας για σαμάρια και λακκούβες, σε βαθμό που δεν έχει καν νόημα να ψάχνεις να τα αποφύγεις! Το ABS κάνει τη δουλειά του, δίχως να εντυπωσιάζει με τη λειτουργία του. Πίσω μπαίνει υπερβολικά εύκολα σε λειτουργία, ενώ και μπροστά πιάνει και αφήνει σε σχετικά αραιά διαστήματα, επιμηκύνοντας ελαφρώς τις αποστάσεις πέδησης. Το κιβώτιο με ταλαιπώρησε λίγο, μέχρι να βρω το σωστό τρόπο λειτουργίας του. Βλέπετε στις πρώτες βόλτες, στα ανεβάσματα μετά την τρίτη έβρισκα αρκετές νεκρές. Τελικά ανακάλυψα το... κουμπί του, καθώς θέλει ανεβάσματα με θέληση, και την πίεση στο λεβιέ με τα... μετατάρσια, και όχι με τις φάλαγγες (τα δάχτυλα). Ακόμα και με τον αντικραδασμικό, οι κραδασμοί του κινητήρα γίνονται αισθητοί στα γκριπ, αν και δεν ενοχλούν, παρά μόνο ελαφρά, μετά από πολύ μεγάλη παραμονή στη σέλα. Οι καθρέπτες πάντως θολώνουν εντελώς πάνω από τις 4.000 σαλ., καταλήγοντας διακοσμητικοί, και μη λειτουργικοί. Η σταθερότητα του συνόλου είναι υποδειγματική μέχρι τα 130-140 χλμ/ώρα, ενώ κατόπιν -ανάλογα και με το αν φυσάει δυνατός άνεμος- το 690 Enduro R θέλει σφίξιμο με τους προσαγωγούς και ιδιαίτερα χαλαρές λαβές στο τιμόνι, καθώς αρχίζει να κουνάει αρκετά. Απολύτως λογικό βέβαια, λόγω μαλακών και ψηλών αναρτήσεων, και λόγω ψηλού φτερού. Άλλωστε το Enduro R δεν διαθέτει προστασία από τα στοιχεία της φύσης, και έτσι η ταχύτητα ταξιδιού κυμαίνεται στα 120-140 χλμ/ώρα, με το μακρύ γρανάζωμα να μεταφράζεται σε χαμηλές στροφές σε αυτά τα χιλιόμετρα, και σε οικονομία καυσίμου. Εμείς κατά τη διάρκεια της δοκιμής μας είδαμε 5,2 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, κατανάλωση λογική, που θα πέσει πιο πολύ (κοντά στα 4,6-4,8) στο ταξίδι. Κι αν του πιείτε το αίμα, οδηγώντας τέρμα γκάζι παντού, να περιμένετε κατανάλωση κοντά στα 6 με 6,5 λίτρα στα 100. Στα ατού της καθημερινής χρήσης το μεγάλο κόψιμο τιμονιού, και το ύψος της μοτοσικλέτας που βοηθάει να... εξοντώνετε το μποτιλιάρισμα. Άριστα τα διπλής χρήσης Sahara της Metzeler, δίνουν καλό κράτημα σε άσφαλτο, και προειδοποιούν όταν φτάνουν στο όριο, ενώ προσφέρουν καλή πρόσφυση και στο χώμα, επιτρέποντας παιχνίδια, drift και γρήγορη κίνηση με απόλυτο έλεγχο! Αν έχετε βλέψεις για ακόμα περισσότερο χώμα, τότε προτιμήστε κάποιο άλλο ζευγάρι με μεγαλύτερα τακούνια. Παρόλα αυτά, ακόμα και με το στάνταρ εξοπλισμό, το 690 Enduro R θα πάει σε μέρη που μόνο ένα καθαρόαιμο Enduro έχει πρόσβαση! Εκεί που ΚΑΜΜΙΑ άλλη μοτοσικλέτα διπλής χρήσης δεν θα μπορέσει να το ακολουθήσει, ενώ την ίδια ώρα που εσείς θα διασκεδάζετε οδηγώντας με drift, σούζες και άλματα, οι αναβάτες των πιο πολιτικών άλλων On-Off θα... χαροπαλεύουν, για να εγκαταλείψουν γρήγορα το όνειρο να έρθουν μαζί σας. Όσο και να στύψαμε το μυαλό μας, δεν καταφέραμε να βρούμε μοτοσικλέτα που να μπορεί να ανταγωνιστεί το 690 σε χωμάτινες δυνατότητες. Μόνο καθαρόαιμες μοτοσικλέτες θα σταθούν δίπλα του. Ναι, αλλά το Enduro R δεν θέλει... ωρόμετρο για να βλέπετε πότε θα κάνετε το service του. Εδώ μιλάμε για ανάγκες service μόνο κάθε 10.000 χιλιόμετρα! Φοβερός συνδυασμός οι πολεμικές, σχεδόν καθαρόαιμες χωμάτινες δυνατότητες της μοτοσικλέτας, μαζί με τα διαστήματα service πολιτικής κατασκευής! Συνδυασμός που δεν απαντάται πουθενά και σε κανένα άλλο δίκυκλο παραγωγής σήμερα. Μπορεί οι μεγάλες χιλιάρες “Adventure” να είναι της μόδας, αλλά καμία, και με κανένα τρόπο δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το 690 στο χώμα. Εκεί που χάνει το Enduro R είναι στην αυτονομία σε χωμάτινο ταξίδι, αν και κυκλοφορούν aftermarket ρεζερβουάρ με αυξημένη χωρητικότητα για αυτό -μαζί με ένα σκασμό άλλων αξεσουάρ για να κάνετε πραγματικό Long-Distance Adventure το 690!
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;