Η Honda είναι μια εταιρία, που δεν έχει τη δυνατότητα να εκπλήξει δυσάρεστα στον τομέα της εργονομίας. Ειδικά για την εργονομία είναι ο κατασκευαστής που δημιούργησε τη δική του σχολή, μια σχολή που έχουν ακολουθήσει και άλλοι τα τελευταία χρόνια. Τι εννοούμε με αυτό; Μα φυσικά την αίσθηση οικειότητας που νιώθεις ανεβαίνοντας πάνω σε ένα Honda, ακόμη και αν αυτή είναι η πρώτη σου φορά. Ειδικά, αν είναι η πρώτη σου φορά.
Μπορεί η εντυπωσιακή και αιχμηρή σχεδίαση του CBR500R να παραπέμπει σε οριακές καταστάσεις στην πίστα -ή στο επόμενο CBR1000RR -, η θέση οδήγησης ωστόσο κάνει ό,τι μπορεί για να σου δείξει ότι η προτεραιότητά εδώ έχει η άνεση στην καθημερινή μετακίνηση.
Η σέλα έχει σεβαστές διαστάσεις και μοιράζει ομοιόμορφα πάνω της το βάρος του αναβάτη. Τα ψηλά κλιπόν, δημιουργούν μια ανοιχτή και ξεκούραστη λαβή και βρίσκονται στη σωστή απόσταση και για τους ψηλούς, ώστε να μην πέφτει βάρος στους καρπούς και το στρίψιμο του τιμονιού αποτελεί παιχνιδάκι.
Το ύψος της σέλας είναι απολύτως λογικό και για τους πιο κοντούς, ενώ στους ψηλότερους τα γόνατα λυγίζουν αισθητά καθώς τα πόδια τους πατούν στο έδαφος με περισσή ασφάλεια. Τα χειριστήρια βρίσκονται στη σωστή θέση και έχουν ιδιαίτερα ποιοτική αίσθηση κατά τη λειτουργία τους, ενώ ο πλήρως ψηφιακός πίνακας πληροφοριών είναι ευδιάκριτος και συγκεντρώνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.
Μόνο ατόπημα το γεγονός ότι πρέπει να πάρετε το χέρι σας από το γκριπ για να αλλάξετε τις ενδείξεις, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να το κάνετε μόνο σταματημένοι. Η σέλα του συνεπιβάτη είναι αρκετά μακριά και πλατιά, θα μπορούσε όμως να έχει λίγο περισσότερο αφρώδες. Από κάτω της θα βρείτε και δύο θηλιές για να μην κουβαλάτε τα κράνη σας όπου πηγαίνετε.
Τα πόδια του τοποθετούνται σε γωνίες που δεν κουράζουν σε διαδρομές πόλης, ενώ οι χειρολαβές στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι κρυφές και βρίσκονται κάτω από την ουρά, σε σημείο που βολεύει, αν και οριακά.