Τα νέα χαρακτηριστικά του χάρισαν στο Z750R μια ολοκληρωμένη sport συμπεριφορά, την οποία δεν συναντάμε στην απλή έκδοση.
…και αυτό θα πράξει sport, πολύ καλύτερα από την απλή έκδοση. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Στο Alicante καλύψαμε μια απόσταση περίπου 200 χλμ. Το group αποτελούταν από 15 περίπου αναβάτες με τις μοτοσικλέτες τους και η διαδρομή περιλάμβανε λίγο απ´ όλα: άχαρη εθνική, πολλά roundabouts, ορεινή διαδρομή με πολλές φουρκέτες και γρήγορα εναλλασσόμενες στροφές. Ξεκινώντας, τα συμπεράσματα ήταν λίγα, αφού κινηθήκαμε αρχικά στην εθνική. Το μόνο που έδειξε το Kawasaki ήταν ότι η νέα μάσκα φάνηκε λίγο καλύτερη όσον αφορά στην (ούτως ή άλλως ελλιπή) προστασία από τον αέρα. Ξεκινώντας να ανεβαίνουμε στο βουνό, το Z750R ζεστάθηκε και άρχισε να προβάλλει τη βελτιωμένη προσωπικότητά του. Οι νέες αναρτήσεις το έκαναν σταθερότερο στις συνεχείς εναλλαγές και η sport συμπεριφορά έρχεται αβίαστα (ειδικά σε τέτοιες διαδρομές). Το πιρούνι, όχι μόνο δεν παραπονιόταν υπό πίεση, αλλά διατηρούσε σταθερό το μπροστινό μέρος της μοτοσικλέτας και πληροφορούσε για κάθε ανωμαλία του δρόμου. Μοναδικό παράπονο, η απότομη επαναφορά του, αν και αυτό μπορεί να λυθεί έως κάποιο σημείο, δοκιμάζοντας τις ρυθμίσεις. Πολύ καλό ήταν και το πίσω αμορτισέρ, το οποίο διατηρούσε σταθερό το ελαφρύτερο μέρος της μοτοσικλέτας και δεν ταλαιπώρησε με τη σκληρότητά του, παρά μόνο σε κάποιες περιπτώσεις κακού οδοστρώματος. Τα φρένα, από την άλλη, απέδειξαν αμέσως ότι είναι εντυπωσιακά βελτιωμένα, σε σχέση με αυτά της απλής έκδοσης. Ιδιαίτερα στην έκδοση με το ABS (το οποίο, αν και πολύ καλό στη λειτουργία του, δεν ήταν καθόλου διακριτικό), η μοτοσικλέτα διέθετε τα πάντα σε αυτόν τομέα: δυνατό αρχικό δάγκωμα, αίσθηση, γραμμικότητα, δύναμη και ασφάλεια. Τέλος, ο κινητήρας, ο οποίος παρέμεινε ίδιος, αποτέλεσε το στοιχείο που με εμπόδισε να ανακηρύξω το Z750R το απόλυτο sport γυμνό. Όχι ότι ήταν κακός ή αδύναμος, απλά είναι το πιο φιλικό στοιχείο πάνω στη μοτοσικλέτα, ξενίζοντας λίγο (σε σχέση με το χαρακτήρα της υπόλοιπης κατασκευής) με τη δογματική γραμμικότητά του και την απουσία νεύρου και εξάρσεων στο χαμηλό και υψηλό φάσμα λειτουργίας. Ομολογώ, πάντως, ότι τον απόλαυσα περισσότερο στο session της δεύτερης ημέρας, εκεί που οι ρυθμοί ήταν χαλαρότεροι.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 81814 αναγνώστες
