Ο εχθρός του καλού είναι φυσικά το καλύτερο. Αν το πούμε όμως αυτό για το ανανεωμένο SH, τότε σίγουρα αδικούμε το προηγούμενο μοντέλο που ήταν το κορυφαίο στην κατηγορία των 300 κ.εκ. Οπότε σε αυτήν την περίπτωση, μήπως έχουμε να κάνουμε με τον εχθρό του καλύτερου που είναι το τέλειο;
Η εξέλιξη του SH θυμίζει λίγο-πολύ τη δημιουργία ενός έργου τέχνης από έναν καλλιτέχνη. Ο τελευταίος, ξέροντας ακριβώς την πηγή της έμπνευσής του, ξεκινά να δημιουργεί και αφού τελειώσει το έργο του, το βάζει στην άκρη. Κατά περιόδους επιστρέφει σε αυτό, προσθέτει ή αφαιρεί πράγματα, αλλάζει κάποια άλλα τελείως, αλλά κάθε φορά η κεντρική ιδέα παραμένει αναλλοίωτη και βήμα-βήμα πλησιάζει όλο και περισσότερο προς την ολοκλήρωση. Για αυτό και κάθε φορά οι αλλαγές που πραγματοποιεί είναι όλο και λιγότερες, μέχρι που φτάνει να προσθέτει όλες και όλες κάποιες ελάχιστες πινελιές στον καμβά. Και βουαλά, το αριστούργημά του είναι έτοιμο. Στην περίπτωση του SH δεν έχουμε να κάνουμε με έργο τέχνης, αλλά με ένα βιομηχανικό προϊόν. Η λέξη τέλειο που χρησιμοποιείται κατά κόρον για έργα τέχνης είναι μάλλον βαριά και την ίδια στιγμή πολύ υποκειμενική για τη δική μας περίπτωση. Ωστόσο, στη θέση της μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί η λέξη ολοκληρωμένο. Και το ανανεωμένο ιαπωνικό μοντέλο μπορεί σίγουρα να χαρακτηριστεί ακριβώς έτσι. Το πιο ολοκληρωμένο SH που έχει βγει στην παραγωγή, έτοιμο να συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία του προκατόχου του.