Ποιοι είναι οι κανόνες καλής συμπεριφοράς του ποδηλάτη, απέναντι στους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου, οδηγούς αλλά και πεζούς, ώστε να μην παραβαίνει το νόμο, αλλά και να μην ενοχλείται κανείς;
Το ποδήλατο στο δημόσιο δρόμο είναι μεγάλη ιστορία. Οι περισσότεροι από εμάς, συνήθως ποδηλατούσαμε σαν παιδιά, και κατόπιν μεταπηδήσαμε σε αυτοκίνητο ή σε δίκυκλο. Όταν αργότερα ξαναβγούμε στο δρόμο με ένα ποδήλατο, πολλές φορές τείνουμε να θυμόμαστε τα παιδικά μας χρόνια, και να οδηγούμε χωρίς κανένα σεβασμό στους υπόλοιπους, ή στον ΚΟΚ. Αυτή η συμπεριφορά είναι επικίνδυνη για όλους, και φυσικά δεν συστήνεται. Καλό θα είναι να ακολουθούμε όλοι ορισμένους απλούς κανόνες συμπεριφοράς, τόσο για την ασφάλεια μας, όσο και για να μη βρισκόμαστε συνεχώς σε αντιπαράθεση με τους άλλους οδηγούς. Ας δούμε λοιπόν τα βασικά.
Υπακούμε στον ΚΟΚ, όσο πιστότερα μπορούμε.
Το κόκκινο φανάρι, αλλά και το στοπ έχουν την ίδια σημασία και για εμάς, όπως και για τους υπόλοιπους οδηγούς. Δεν τα παραβιάζουμε.
Δίνουμε πάντα προτεραιότητα και δείχνουμε σεβασμό στους πεζούς.
Αν ανέβουμε σε κάποιο πεζοδρόμιο, κινούμαστε με την ελάχιστη ταχύτητα, ενώ δίνουμε προτεραιότητα σε πεζούς, και δεν ενοχλούμε.
Μετά από τους πεζούς, είμαστε ο πιο αδύναμος κρίκος. Για αυτό το λόγο, δεν κινούμαστε επιθετικά, και παραχωρούμε προτεραιότητα στα άλλα οχήματα.
Κινούμαστε σύμφωνα με τη ροή του δρόμου. Ποτέ δεν κινούμαστε αντίθετα με τα υπόλοιπα οχήματα.
Καταλαμβάνουμε τη δεξιά μεριά του δρόμου, κατά μονάς. Δεν κινούμαστε ο ένας πλάι στον άλλο.
Προειδοποιούμε πάντα όταν θέλουμε να στρίψουμε, βγάζοντας χέρι νωρίς.
Δηλώνουμε την παρουσία μας, όταν πιστεύουμε πως δεν μας έχουν δει. Καλύτερα με το κουδουνάκι, λιγότερο καλά με φωνή.
Όταν προσπερνάμε μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, προσέχουμε τα μηχανάκια, που κάνουν κι αυτά διήθηση, και κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα.
Το βράδυ δεν ποδηλατούμε πουθενά αν δεν έχουμε αναμμένο λευκό φως μπροστά, και αναμμένο κόκκινο πίσω. Αν φοράμε και ανακλαστικά ρούχα, ακόμα καλύτερα.