Το Duke 390,στρίβει και φρενάρει χωρίς να χρειάζεται να δικαιολογηθεί για την απόδοση του. Μια μοτοσικλέτα που είναι... εντελώς streetfighter για τα κυβικά της! Απίστευτο μπροστινό, πλήρως εκμεταλλεύσιμη ισχύς.
Ευελιξία, πολύ ελαφριά αίσθηση αλλά και πλαίσιο και περιφερειακά που θα ζήλευαν ακόμα και μεσαίου+ κυβισμού μοτοσικλέτες. Το 125 δεν είναι απλά άλλο ενα commuter, αλλά πολύ περισσότερα .
Η παρουσίαση των νέων Duke έγινε στην πόλη του Τορίνο, όπου είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε το 125 σε ένα τυπικό αστικό περιβάλλον μεγαλούπολης και το 390 στις επαρχιακές διαδρομές των περιχώρων. High light αποτέλεσε η οδήγηση... στην ταράτσα του ξενοδοχείου που διαμέναμε, καθώς αυτό αποτελούσε στο παρελθόν το πρώτο και ιστορικό εργοστάσιο της FIAT και ναι, είχε πίστα δοκιμών στην οροφή του!
Στο δια ταύτα τώρα, πρέπει να παρατηρήσεις προσεκτικά τα δύο νέα Duke για να καταλάβεις ποιό είναι ποιό αφού πέραν των αυτοκόλλητων που προδίδουν τους κυβισμούς, η μόνη διαφορά είναι το πιο “beefy” παρουσιαστικό το 390 στην περιοχή του κινητήρα. Αν απομνημονεύσεις βέβαια τους χρωματισμούς και τα γραφικά, που είναι και αυτά διαφορετικά, τα αναγνωρίζεις αμέσως. Σε κάθε περίπτωση η διαστασιακή ταύτιση ευνοεί και τα δύο, αφού το 125 δείχνει “μεγάλη” μοτοσικλέτα και το 390 είναι όσο πρέπει “μαζεμένο”, για τα κυβικά του.
125 Duke
Η ημέρα της οδήγησης, είχε για ...πρωινό το 125 Duke και να λοιπόν ένα γκρουπάκι από δημοσιογράφους να “αλωνίζουμε” τους δρόμους του Τορίνο. Κίνηση, δρόμοι ευρωπαϊκοί αλλά όχι άψογοι και δρομολόγιο που περιελάμβανε από λεωφόρους ταχεία κυκλοφορίας μέχρι στενάκια. Ότι πρέπει δηλαδή! Κατ αρχήν -και αυτό ισχύει και για τα δύο Duke- η νέα σχεδίαση πλαισίου, ρεζερβουάρ και πλαστικών, έχει ευνοήσει την εργονομία. Η σέλα βρίσκεται πιο χαμηλά, στα 830 χλστ. (από 860 χλστ.) ενώ ο χώρος για τα γόνατα είναι μεγαλύτερος.
Αυτό σημαίνει ότι “αβαντάρονται” και οι βραχύσωμοι αναβάτες αλλά και οι πιο ψηλοί, με τα Duke να δείχνούν ικανά να τους ικανοποιήσουν όλους. “Προκρούστη” δεν είχαμε μαζί μας αλλά είχαμε συνάδελφους σε όλα τα... μεγέθη και οι γνώμες τους ταυτίστηκαν μετά το πέρας των οδηγικών εντυπώσεων στο “κανένα πρόβλημα”. Το Duke των 125 κ.εκ. κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να προσφέρει μια πραγματική εμπερία μοτοσικλέτας. Στρίβει και φρενάρει με εκπληκτικό τρόπο και οι αναρτήσεις, το πλαίσιο και τα φρένα του, δείχνουν ότι μπορούν πολύ άνετα να διαχειριστούν πολύ μεγαλύτερη ισχύ, (πράγμα που το κάνουν, αφού τα ίδια ακριβώς είναι στο 390...). Πρόκειται για την πλέον ικανή μοτοσικλέτα αυτού του κυβισμού, που θα μυήσει με τον πιο ασφαλή και επιμορφωτικό τρόπο τους νεοεισερχόμενους στους δύο τροχούς.
Οι 15 ίπποι του κινητήρα είναι πολύ εύκολα διαχειρίσιμοι και δεν είναι σε καμία περίπτωση λίγοι, αφού κατάφερναν να επιταχύνουν πειστικότατα και γρήγορα την μοτοσικλέτα μέχρι τα 120 χλμ./ώρα και σημειώνουμε ότι στην σέλα της δεν βρισκόταν κάποιος νεαρός με μεταβολισμό που καίει τα πάντα αλλά ο γράφων στα δεύτερα -αντα, με τα εξτρά κιλά του... Πέραν του εξαιρετικού στησίματος, εντύπωση έκανε και ο προερχόμενος από την εισαγωγή ήχος του κινητήρα, που σε ...πωρώνει και σε βάζει στην διαδικασία να πιέζεις συνεχώς, αντλώντας αυτή την περίεργη ικανοποίηση που αποκομίζει κανείς όταν “πατά στον σβέρκο” ένα μηχανάκι. Χαμπάρι και αδιαμαρτύρητο το Duke, δεν καταλάβαινε τίποτα και στα φανάρια γουργούριζε στο ρελαντί παρά το ότι πριν μερικά δευτερόλεπτα ήταν κόφτες.
Σε ότι αφορά στα commuting καθήκοντα... χέλι! Όχι μόνο ελίσσεται και αλλάζει κατεύθυνση με απίστευτη ευκολία αλλά το κάνει και με τεράστια περιθώρια ασφάλειας, χάρη στα πολύ υψηλής ποιότητας (και απόδοσης) δομικά και περιφερειακά του στοιχεία. Τέλος, σε ότι αφορά στον χειρισμό, δεν παρατηρήθηκε κανένα πρόβλημα: πολύ ελαφρύς και προοδευτικός ο συμπλέκτης, θετικό και σαφές το κιβώτιο, ενώ αξίζει να αναφερθεί και η πολύ καλή απόδοση των ελαστικών πρώτης τοποθέτησης, Sportec M5 της Metzeler, που εφαρμόζονται και στα δύο Duke.
390 Duke
Mετά από την περιήγηση μας στο Τορίνο με το 125, σειρά είχε το 390 και η KTM φρόντισε να σχεδιάσει μια διαδρομή έξω από την πόλη σε ωραίους δρόμους που μας οδήγησαν μέχρι τα χιόνια, πάνω σε βουνά! Η Νοτιοδυτική απόληξη της οροσειράς των Άλπεων, είναι πολύ πιο κοντά στο Τορίνο απ΄όσο φαντάζεται κανείς... Διανύουμε λοιπόν λίγα χιλιόμετρα μέσα στην πόλη, η αίσθηση είναι παρόμοια με αυτή του 125, ευελιξία και μεγάλη προθυμία στις αλλαγές κατεύθυνσης αλλά σίγουρα πολύ περισσότερο γκάζι!
Το 390 έχει αρκετή ισχύ για να κοντράρει μονοκύλινδρα μεγαλύτερου κυβισμού ή ακόμα και δικύλινδρα μέχρι 500 κ.εκ., ο κινητήρας του είναι “γεμάτος” σε όλη το εύρος των στροφών λειτουργίας, ενώ εντυπωσιάζει με το πόσο γρήγορα μπαίνει στα κόκκινα. Στους ανοικτούς δρόμους με κατεύθυνση τα βουνά, έδειχνε με χαρακτηριστική ευκολία 160 χλμ./ώρα στο ταχύμετρο του, ενώ είχε αποθέματα ισχύος για να “φορτώσει” ακόμη περισσότερο. Σταθερό σε κάθε περίπτωση, ακόμα και όταν άλλαζε κανείς απότομα κατεύθυνση, το Duke 390 με τη νέα, πιο ευρύχωρη θέση οδήγησης, επέτρεπε εύκολα στο σώμα να μετακινηθεί προς τα πίσω, ώστε με σκύψιμο να προστατευθούμε σε ένα βαθμό από τον αέρα στις υψηλές ταχύτητες.
Σύντομα το σκηνικό άλλαξε όμως και τις μεγάλες ευθείες διαδέχθηκε ο επαρχιακός δρόμος με στροφές όλων των ειδών και άσφαλτο πολύ καλής άλλα όχι άριστης ποιότητας, όπως έχουμε συνηθίσει στο εξωτερικό. To 390 Duke είχε ένα εκπληκτικό μπροστινό και η τελευταία έκδοση, έχει ακόμη καλύτερο! Άριστο το εργοστασιακό σετάρισμα και πολύ η πληροφόρηση, με το πιρούνι να σου δίνει αμέσως την σωστή αίσθηση για να “παίξεις” με ασφάλεια.
Με το πλαίσιο να είναι βράχος και το πίσω αμορτισέρ να συνεργάζεται άψογα με το μπροστινό, δεν σου παίρνει καθόλου χρόνο ώστε να αρχίσεις να πιέζεις όλο και περισσότερο. Τα φρένα είναι επίσης ένας τομέας που εντυπωσιάζει. Μπορεί η απόδοση τους να μην είναι -στα όρια του τρομακτικού- ακαριαία, έχουν πιο φιλικό προς τον αναβάτη προσανατολισμό, ωστόσο η αίσθηση, η γραμμικότητα τους και η ισχύς τους, υπερκαλύπτουν τις ανάγκες και τις απαιτήσεις. Με αυτό το “πακέτο” λοιπόν, η διασκέδαση στα στροφιλίκια είναι εγγυημένη και επιβεβλημένη!
Το 390 Duke δεν φαίνεται σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιεί τον κυβισμό του, την κατηγορία που ανήκει και την τιμή του, ως “δικαιολογίες” και ...συγχωροχάρτια για μέτριες επιδόσεις και αποδόσεις. Είναι πολύ πιο sport από all round μοτοσικλέτες, ακόμα και μεγαλύτερου κυβισμού, ενώ δεν κουράζει σε καμία περίπτωση στις καθημερινές commuting αγγαρείες. Εντυπωσίασε τους πάντες όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, συνεχίζει, όντας βελτιωμένο στα σημεία και με νέα εκπληκτική εμφάνιση να εντυπωσιάζει το ίδιο και σήμερα!
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;